Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

Ο Μανουήλ Β' ανά τας Ευρώπας: 1η στάσις "Λούβρο"

(αναγιγνώσκεται εντός 5 λεπτών - από εδώ και εις το εξής κάθε ανάρτησις θα είναι χρονομετρημένη. Μη μου πει κανείς ότι δεν του έφθασε ο χρόνος, γιατί θα του πω να πάει να κοιταχτεί.)

Είναι γεγονός: τα Χριστούγεννα είναι επικινδύνως κοντά και αι διαφημίσεις Τζάμπο επικινδύνως πολλές (με την ευκαιρίαν, εισηγούμαι την έναρξιν επιστημονικής ερεύνης που να μελετά την σχέσιν αυτοκτονιών και ορισμένων διαφημίσεων). Εντός του κλίματος λοιπόν και εγώ, θα συνεχίσω με μίαν ακόμη ανάμνησιν από τας ωραίας εποχάς των Παλαιολόγων και θα ομιλήσω περί του αυτοκράτορος Μανουήλ Β' Παλαιολόγου (πατρός του Ιωάννου Η' με τον οποίον ασχολήθηκα καταλλήλως προσφάτως), που έκανε και αυτός περιοδείαν ανά τας Ευρώπας, προκειμένου να παρευρεθεί εις το χριστουγεννιάτικον γεύμα του Άγγλου βασιλέως.
Όπως επί βασιλείας του μπάρμπα μου, του Ιωάννου ΣΤ', έτσι και επί Μανουήλ Β' είχα κεντρικόν ρόλον εις τα της αυτοκρατορίας. Εκτός από φέρελπις διάδοχος του θρόνου, ήμουν επικεφαλής της αυτοκρατορικής γραμματείας και ουχί μόνον: ήμουν επίσης ο αυτοκρατορικός αστρολόγος, μετεωρολόγος, ωτορινολαρυγγολόγος, συνταγματολόγος, σοβιετολόγος, σεξολόγος, ηφαιστειολόγος, γυναικολόγος, βυζαντινολόγος, απουσιολόγος, γυρολόγος, μοιρολόγος, αερολόγος, κενολόγος και απιθανολόγος (τα τρία τελευταία επαγγέλματα συνεχίζω να τα ασκώ) με αποτέλεσμα να αυξηθεί η ανεργία κατά 15%. Όλας τας παραπάνω θέσεις τας κατέλαβα αξιοκρατικά: ο Μανουήλ Β' ήτο εγγονός του Ιωάννου ΣΤ', ήτο δηλαδή ανιψιός μου.

Μια μέρα ο Μανουήλ Β' μου είπε ότι ήθελε να τον συνοδεύσω εις την Ευρώπην όπου θα έκανε τουρνέ (ο επίσημος λόγος ήτο ότι θα προσπαθούσε να αναζητήσει βοήθειαν εναντίον των Οθωμανών, αλλά ο πραγματικός ήτο ότι ήθελε να ανανεώσει την γκαρνταρόμπαν του). Είχε ήδη προηγηθεί πρόσκλησις προς τον αυτοκράτορα για χριστουγεννιάτικον τραπέζι εις το Μπάκιγχαμ [παρένθεσις: η ανάρτησις με την αλληλογραφίαν μου μετά της βασιλίσσης Ελισάβετ επέρασε απαρατήρητη ή είναι ιδέα μου;] Και επειδή ο αυτοκράτωρ είχε μόνον Elementary Palso (το οποίον πήρε με μέσον), μου εζήτησε να είμαι ο επίσημος μεταφραστής του.
Ξεκινήσαμε λοιπόν ο αυτοκράτωρ, εγώ και 40 συνοδοί του το 1399, για να φτάσουμε εγκαίρως για το γεύμα (υπενθυμίζω: 25-12-1400). Και πάλι αργά ξεκινήσαμε, γιατί ο Μανουήλ Β', που ήτο πολύ μορφωμένος, από όπου περνούσε έδινε διαλέξεις και πετούσε τσιτάτα του τύπου: "Δείξε μου τι νέο έφερε ο Μωάμεθ και εκεί θα βρεις μόνον πράγματα διαβολικά και απάνθρωπα, όπως η διαταγή του να διαδοθεί η πίστη που κήρυττε με το σπαθί. Ο Θεός δεν ευχαριστείται με το αίμα – και το να μην πράττεις λογικά είναι αντίθετο με τη φύση του Θεού" με αποτέλεσμα μερικούς αιώνας αργότερα να ανάψει φυτίλια εις τον Πάπαν που επανέλαβε τας ανωτέρω φράσεις του εις διάλεξίν του (μία άλλη ερμηνεία της διαλέξεως εδώ).
Εις τα λόγια ήτο άπιαστος ο αυτοκράτωρ, αλλά τα λιμάρια οι Δυτικοί ήθελαν και δώρα. Δεν τους δυσαρεστήσαμε όμως: γνωρίζοντας την αγάπην τους για άγια λείψανα (έφθαναν μέχρι το σημείον να κλέβουν ο ένας λείψανα του άλλου), ο αυτοκράτωρ είχε φροντίσει να έχει μαζί του με μερικά από τα καλύτερα τεμάχια της συλλογής του. Υπολογίζω ότι δωρίσαμε 12 αριστερά χέρια του Ιωάννου του Προδρόμου, 26 κνήμες της Αγίας Αικατερίνης και 38 λεκάνες του Αγίου Γεωργίου. Ιδιαίτερον ενδιαφέρον έδειξαν οι γκουρμέ Δυτικοί εις τα παϊδάκια. Όπως αντιλαμβάνεσθε, όταν φύγαμε από την Κωνσταντινούπολιν δεν έμεινε τάφος ασύλητος, αλλά διαδώσαμε ότι ήτο δουλειά των Τούρκων.
Αφού αλλάξαμε μερικές δεκάδες άλογα, εφθάσαμε εις Παρισίους (κατά τους ιστορικούς της εποχής, η συμπεριφορά του Μανουήλ Β' ήτο τόσο αυτοκρατορική, που άλλαζε στον αέρα άλογα, για να μην πατήσει εις το χώμα - εγώ νομίζω ότι ήτο απλώς μικροβιοφοβικός, γιατί συνεχώς με το μπεταντίν κυκλοφορούσε). Στο Παρίσι μας εφιλοξένησε ο βασιλιάς Κάρολος ΣΤ' ο Τρελός, ο οποίος απέδειξε ότι τρελοί δεν είναι μόνον οι Ρωμαίοι αλλά και οι Γάλλοι (διαβάστε λεπτομέρειες για τον χορόν των καιομένων ανδρών, σόου που ενθουσίασε την αποστολήν μας). Πάντως μας υποδέχτηκε με τιμάς και μας παρεχώρησε μίαν πτέρυγα του Λούβρου.
Το γεγονός της διαμονής μας εις το Λούβρον μπορεί να θεωρηθεί από τους αναγνώστας μου ως υπερβολή μου (παρά το ότι είναι γνωστή η ακρίβεια με την οποίαν αναπαράγω τα ιστορικά γεγονότα και μολονότι η διαμονή μας μαρτυρείται από τας πηγάς της εποχής). Θα αποστομώσω όμως τους απίστους με την ακόλουθον φωτογραφίαν-ντοκουμέντον που ετράβηξα προσωπικώς εις την αίθουσα της Τζοκόντας, ενώπιον της οποίας επόζαρε ο αυτοκράτωρ:


Διαθέτω και άλλες φωτογραφίες: ο αυτοκράτωρ εις τον πύργον του Άιφελ, κάτω από την Αψίδα του Θριάμβου (που χτίστηκε προς τιμήν του), να κραυγάζει αλλόφρων εις το τρενάκι του τρόμου της Ντίσνεϋλαντ, αγκαλιά με ημίγυμνες χορεύτριες εις το Moulin Rouge (χμ, αυτή η φωτογραφία μπορεί να μου χρησιμεύσει) κ.α.
Η διαμονή, όπως αντιλαμβάνεσθε, ήτο αυτοκρατορική: εφάγαμε εις το εστιατόριον του Alain Ducasse, (ο λογαριασμός των 3583,44 ευρώ ήτο κερασμένος από τον βασιλέα της Γαλλίας - καλά, τρελός είναι;) εψωνίσαμε διά την αυτοκράτειραν τσάντες Louis Vuitton από τους μαύρους... εεε... από την μπουτίκ του οίκου εις τα Champs-Elysées ήθελα να πω, ρούχα από την Avenue Montaigne (έτσι διαδώσαμε, αλλά προτιμήσαμε τα στοκατζίδικα εις την περιοχήν της Όπερας), εφάγαμε ένα macaron στα δύο εις του Pierre Hermé (για να κομπάζουμε ότι εφάγαμε και εκεί) και εσουφρώσαμε μερικά κοσμήματα από τα μαγαζιά της Place Vendôme.
Το μέγα πρόβλημά μας όμως ήτο ο Γάλλος βασιλεύς: τρελός, όπως προείπα, για την ακρίβεια σχιζοφρενής. Για να καταλάβετε το μέγεθος της τρέλας του, αν και βασιλεύς της Γαλλίας, ντυνόταν Μέγας Ναπολέων! Το αποτέλεσμα πάντως ήτο ότι τα αιτήματα του Μανουήλ Β' για βοήθειαν εναντίον των Τούρκων έπεσαν εις το κενόν: ο βασιλεύς, όποτε άκουγε για οικονομικήν και στρατιωτικήν ενίσχυσιν των Βυζαντινών, πουλούσε τρελίτσα για να απαλλαγεί από την στράτευσιν.

(συνεχίζεται με την επίσκεψιν μας εις το Λονδίνον)

Ειμί Κωνσταντίνος ο τουρίστας και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.:Εις το "Δέκα πλην Ένα" θα βρείτε την δεύτερην μεγάλην συνέντευξίν μου (λέγω δεύτερη, γιατί η πρώτη έλαβε χώραν το 1347, όταν ο μπάρμπας μου έγινε αυτοκράτωρ - αν την βρω εις το αρχείον μου θα την αναρτήσω).

Δευτέρα 29 Νοεμβρίου 2010

Prime Time

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός φροντίζει για την ενημέρωσιν και την ψυχαγωγίαν σας και προτείνει για το βράδυ της 29ης Νοεμβρίου 2010 (μην ψάχνετε το ημερολόγιον, σήμερα είναι):

- 20:00, Mega: Κεντρικό δελτίο ειδήσεων (ψυχαγωγία)

- 21:00, ΑΝΤ1: Next Top Model (ενημέρωση)

- 21:45, ΕΤ3: Καιρός (είναι από μόνον του εκπομπή: διαρκεί 15 λεπτά...)

- 21:50, Mega: Το νησί (απορία: αν ισχύει το τρέιλερ, από βδομάδα ποιος θα παίζει εις την σειράν;)

- 22:10, Βουλή: Ένα φεγγάρι για τους κατατρεγμένους (θεατρικόν του Ευγένιου Ο'Νηλ)

- 00:30, Extra3: Με την... Τζούλια (καλεσμένη η συνάδελφος της Ιουλίας, Έφη Θώδη. Πρόκειται περί της ντεκαφεϊνέ εκδοχής του αρχικού πρωινάδικου πρότζεκτ "Καφές με την Τζούλια" - μετά τον ανταγωνισμόν όμως που υπέστη από το αντίπαλον πρόγραμμα "Θασόροφον μετά του Ιωάννου ΣΤ'" αναγκάστηκε να αλλάξει ώραν. Βλέπουμε την εκπομπήν εις το καπάκι, αμέσως μετά τον Ευγένιον Ο'Νηλ, και έχουμε πρόχειρον το τηλέφωνον, για να καλέσουμε, αν χρειαστεί, το 213-2054130 (γραμματεία Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Δαφνίου) - ζητούμε την προϊσταμένην).

Ειμί Κωνσταντίνος ο τηλεοπτικός κριτικός και άρτι ωλοκλήρωσα.

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010

Εσώρουχα

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι γνωστός λάτρης της μόδας. Χρυσές κορώνες, πορφυρά ενδύματα, γάντια του σκι με πολυτίμους λίθους κ.α. Αλλά, όπως και οι βυζαντινοί αυτοκράτορες, προσέχει και τον εσωτερικόν του κόσμον ήτοι τα εσώρουχα: μόνον μεταξωτά, διότι οι Βυζαντινοί είμεθα όλοι επιδέξιοι (εγώ εις την ξιφασκίαν αναφέρομαι, εντάξει;)
Ωστόσο, αν και μου το έχουν ζητήσει πολλάκις, δεν πρόκειται να δείξω τα μεταξωτά βρακιά μου ως ο David Beckham προ μηνός εις την εκπομπή της Ellen DeGeneris (υπενθυμίζω: degenerate = εκφυλίζομαι, ξεπέφτω). Και επειδή ο εκφυλισμός μου είναι απύθμενος, ονειρεύομαι την αδελφήν του, Joanne Beckham, με εσώρουχα...

Η νέα τάσις εις τα εσώρουχα είναι τα μεταλλικά βρακιά. Ουχί, δεν αναφέρομαι εις μεσαιωνικάς ζώνας αγνότητος, αλλά εις σύγχρονα εσώρουχα με μεταλλικήν επένδυσιν ώστε να μην αποκαλύπτονται αι κρυφαί χάραι των επιβατών εις το σκανάρισμα που γίνεται εις αεροδρόμια των ΗΠΑ. Αναρωτιέμαι διά ποιον λόγον αι γυναίκες να έχουν κόκκινα και οι άνδρες μαύρα. Και εγώ που θέλω πορφυρόν ως πορφυρογέννητος τι θα κάνω; Θα πρέπει να ντυθώ τραβεστί για να πετάξω; Προβλήματα, πολλά προβλήματα...
Είναι προφανές ότι η βιομηχανία εσωρούχων σκέπτεται μόνον τας γυναίκας. Διότι ελάνσαρε διαστημικόν σουτιέν, το οποίον περιέχει ειδικόν αφρολέξ με την εξής ιδιότητα: με την αύξησιν της θερμοκρασίας του σώματος φουσκώνει και το στήθος της γυναίκας που το φορά. Απορία: δεν θα ήτο ωφέλιμη η χρήσις του συγκεκριμένου υλικού εντός των ανδρικών εσωρούχων; Νομίζω πως ναι, αν και σκέπτομαι ότι εις τα σπορ, όπου επίσης παρατηρείται αύξησις της θερμοκρασίας του σώματος, η χρήσις ενός τέτοιου εσωρούχου θα ήτο από προβληματική έως παρεξηγήσιμη. 
NASA, τα πάντα εν σοφία εποίησες!

Ειμί Κωνσταντίνος ο νεγκλιζέ και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Απορία: το ένδυμα της τρίτης φωτογραφίας από την εβδομάδα Ισλαμικής Μόδας της Τζακάρτα, όπου επαρουσιάσθησαν ενδύματα τα οποία είναι μεν μοντέρνα αλλά σέβονται και τας ισλαμικάς παραδόσεις, τι είναι; Μπούργκα ή εσώρουχον;
Υ.Γ.2: Ψυχωφελής δραστηριότης: πώς να διπλώνετε σωστά τα βρακιά σας.

Τρίτη 23 Νοεμβρίου 2010

Irish Coffee

Θα κάνω μίαν σύντομον επισκόπησιν του ιρλανδικού τύπο, ενώ πίνω τον ιρλανδικόν μου καφέ, ώστε να δούμε πώς αντιμετωπίζουν εκεί το Μνημόνιον που έρχεται:

Διαβάζω λοιπόν ότι αι αντιδράσεις χαρακτηρίζονται "αδύναμες" σε σχέσιν με τας μαζικάς κινητοποιήσεις της Ελλάδος. Ας θυμηθούμε ότι εν Ελλάδι έγιναν μαζικαί κινητοποιήσεις μέχρι τον Μάιον (και την δολοφονίαν εις την Μαρφίν - για όσους θυμούνται...) και ότι μετά δεν κουνήθηκε φύλλον. Ελπίζω οι Ιρλανδοί να είναι πιο δυναμικοί, αν και το σχόλιον ενός εικονολήπτου (βαρβαριστί καμεραμάν), που περιλαμβάνεται εις το άρθρον, θυμίζει πολύ Ελλάδα: "είναι όλοι πολύ απασχολημένοι με το να βλέπουν X-Factor" - αν και προσωπικώς νομίζω ότι δεν είδαμε τίποτα ακόμη...

Επειδή κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτόν της (και μπαίνει εις το ΔΝΤ) έχει τον Άνθιμον και τον Ψωμιάδη της, ιδού: ο υπουργός Κοινωνικής Προστασίας Éamon Ó Cuív (συγγνώμη, αλλά μπροστά εις αυτό το όνομα, ακόμα και το "Λούκα Κατσέλη" είναι καλύτερον) εκάλεσε παπάν για να προσευχηθούν για την σωτηρίαν της χώρας (τώρα που το σκέπτομαι, θυμίζει και ελληνικόν υπουργικόν συμβούλιον όλον τούτο).

Οι Ιρλανδοί υπουργοί είναι σαφώς πιο αποτελεσματικοί από τους δικούς μας: διαδηλωτής χτυπήθηκε από υπουργικόν αυτοκίνητον. Ελπίζω τα υβριδικά μας να είναι εξίσου αποτελεσματικά.


Ειμί Κωνσταντίνος ο Ιρλανδός και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Ο τίτλος του πρωθυπουργού είναι "Taioseach" και ουχί "Prime Minister". Δεν μας φθάνουν τα δύσκολα ονόματά τους, μας αλλάζουν και τους τίτλους, για να μην τους αναγνωρίζουμε; Διαβάστε, παρεμπιπτόντως, τας περιπετείας του Κωνσταντίνου Καντακουζηνού, όταν πήγε να πουλήσει χαλιά εις το μεσαιωνικόν βασίλειον Κόννατ της Ιρλανδίας και γνώρισε τον βασιλέα Aedh mac Aedh Breifneach Ó Conchobair και άλλους (εις τα σχόλια εδώ - άσχετα με την ανάρτησιν, αλλά τότε μου 'ρθε, εντάξει;)

Υ.Γ.2: Επισκόπησις των σκληρών σχολίων του ιρλανδικού τύπου για την κυβέρνησιν της χώρας εδώ. Επιπλέον, το χθεσινοβραδινόν δελτίον ειδήσεων του Mega έπαιξε απόσπασμα του βίδεο (γύρω στο 04:30) και η κυρία Τρέμη τόνιζε πόσο στριμωγμένος ενεφανίσθη ο πρωθυπουργός από την πίεσιν του δημοσιογράφου. Ακριβώς όπως οι δικοί μας πολιτικοί εις τας δικάς της ερωτήσεις. Απόψε η κυρία Τρέμη θα αποκαλύψει ότι τας τελευταίας ημέρας έκανε εντατικά ιδιαίτερα μαθήματα εις τους Ιρλανδούς δημοσιογράφους, για να αποκτήσουν την μαχητικότητά της.

Υ.Γ.3: Αναμένω πρωτοσέλιδα γερμανικών εφημερίδων με φωτομοντάζ του Τζέιμς Τζόυς να κρατά μπίραν. Ή μήπως (λόγω μπίρας) δεν τους συμφέρει και πολύ τους Γερμανούς να κάνουν χυδαίον κράξιμον, όπως έκαναν με την Ελλάδα; Δεν πειράζει, κάπου αλλού θα βρουν να φορτώσουν την οικονομικήν δυσπραγίαν της Ιρλανδίας...

Υ.Γ.4: Ας μου λύσει κάποιος την εξής απορία: γιατί αι πρόωραι εκλογαί εν Ελλάδι είναι μπαμπούλας και συνώνυμον πτωχεύσεως, ενώ εν Ιρλανδία είναι δεδομένον ότι η κυβέρνησις (που δεν έχει καν υπογράψει το Μνημόνιον ακόμα) θα αναγκαστεί να κάνει εκλογάς, θα καταποντιστεί και  μέχρι και οι δανεισταί της χώρας (ΔΝΤ-ΕΕ) λέγουν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα με τας εκλογάς;

Αφιερωμένον εις τους Ιρλανδούς (και τους Ιουδαίους δανειστάς τους):

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Η διεθνής καριέρα του Ιωάννου Η'

Ο αυτοκράτωρ Ιωάννης Η' Παλαιολόγος εις το έργον "Η πομπή των Μάγων"
του Μπενότσο Γκότσολι (μπροστά του, με γυρισμένην την πλάτην εγώ,
ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός)
Ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός θα ξετυλίξει σήμερον το κουβάριον των αναμνήσεών του από την εποχήν των Παλαιολόγων και θα αποκαλύψει άγνωστας πτυχάς του ταξιδίου του αυτοκράτορος Ιωάννου Η' Παλαιολόγου εις την Ιταλίαν και τα παρασκήνια της συνόδου Φερράρας-Φλωρεντίας, με την οποίαν επανηνώθησαν η Ορθόδοξος και η Καθολική Εκκλησία. Πριν ξεκινήσω, να σημειώσω δύο πράγματα: 1) ότι, αν και η δράσις μου τοποθετείται εις την εποχήν του μπάρμπα μου, του Ιωάννου ΣΤ' (δηλαδή 100 χρόνια προ του Ιωάννου Η'), παρέμενα ενεργός, καθότι ήμουν ψηλά εις την επετηρίδα για την κατάληψιν του θρόνου (κάτι προσπάθειες του Μανουήλ Β' να αλλάξει η διαδικασία και να γίνεται διαγωνισμός μέσω ΑΣΕΠ δεν τελεσφόρησαν) και 2) ότι ο Ιωάννης Η' δεν ήτο ο μοναδικός βυζαντινός αυτοκράτωρ που έκανε summer promo tour εις το εξωτερικόν (περί του πατέρα του, Μανουήλ Β', και της δικής του διεθνούς καριέρας θα ομιλήσω προσεχώς).


Το έτος 1438 ο Ιωάννης Η' απεφάσισε να μαζέψει διαφόρους κοσμικούς και εκκλησιαστικούς αξιωματούχους και να πάμε όλοι μαζί εις την Ιταλίαν. Δεν μας απεκάλυψε αρχικώς τα σχέδια του και πολλοί ενόμισαν ότι θα πηγαίναμε για ψώνια  - αφήνω δε κατά μέρος τις παραγγελίες που είχαμε για δερμάτινα από την Φλωρεντία, για Gucci, Armani κτλ... Όταν όμως το πρωί της αναχωρήσεως συγκεντρωθήκαμε μπροστά στα πούλμαν που μας περίμεναν εις την είσοδον του Μεγάλου Παλατίου, για να μας πάνε εις το λιμάνι (ο τσίπης ο Ιωάννης Η' θα μας πήγαινε διά θαλάσσης), ο αρχηγός της αποστολής, δηλαδή ο αυτοκράτωρ (καθ' όλην την διάρκειαν της αποστολής κρατούσε ψηλά μια ομπρέλα για να μην τον χάνει το γκρουπ), μας εμοίρασε το πρόγραμμα και προς μεγάλη μας έκπληξιν είδαμε ότι δεν είχαμε ούτε μίαν ημέραν ελεύθερην για ψώνια, μόνο συζητήσεις με καρδιναλίους και θεολόγους και συναντήσεις με τον Πάπαν, βασιλείς και ευγενείς. Βέβαια ουδείς διεμαρτυρήθη, διότι ήμασταν όλοι ένας κι ένας: ο αυτοκράτωρ με την συνοδεία του, εγώ, ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ιωσήφ Βου (μαζί με άλλους Πατριάρχες βου, δηλαδή Αντιοχείας, Ιεροσολύμων κτλ.), ο επίσκοπος Νικαίας (και μετέπειτα καρδινάλιος) Βησσαρίων, ο Επίσκοπος Εφέσου Μάρκος ο Ευγενικός, ο Γεώργιος Σχολάριος, ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων και διάφοροι άλλοι.
Μετά από μακρόν ταξίδιον καταλήξαμε εις την Φερράρα (ιδέα του Ιωσήφ Β' ήτο αυτή, διότι ήτο μέγας φαν της Φερράρι και νόμιζε ότι παράγεται εκεί - ήθελε μάλιστα να οδηγήσει και μονοθέσιον εις τα δοκιμαστικά). Αλλά δυστυχώς η πόλις δεν είχε τίποτα σπουδαίον: διαθέτει βεβαίως εξαιρετικά δείγματα αναγεννησιακής τέχνης, τα οποία όμως εμείς δεν είδαμε, διότι η Αναγέννησις περίμενε την επίσκεψίν μας για να ξεκινήσει. Και σαν να μην έφθανε αυτό, πλάκωσαν οι καρδινάλιοι με τα θεολογικά τους και άρχισαν να μαλώνουν με τον Μάρκον τον Ευγενικόν.

Με την ευκαιρίαν θα ομιλήσω για τους συμμετέχοντας. Ξεκινώ από τον Μάρκον: ευφημισμός είναι το "ευγενικός", διότι ο Μάρκος τους μπινελίκωνε όλους αγρίως. Θυμάμαι, επί παραδείγματι, πως, όταν τον έστηνα εις την ρεσεψιόν του ξενοδοχείου προ της νυχτερινής μας εξόδου εις τα οινοπνευματοποτεία της Εθνικής Οδού Φερράρας-Πάδοβας, έπαιρνε τηλέφωνον εις το δωμάτιόν μου και με έβριζε σκαιώς: "Γαμώ την μπανακόλα μου, κατέβα κάτω τώρα, μην σ' αρχίσω στα γαμοσταυρίδια". Ο Γεώργιος Σχολάριος ήτο ό,τι λέγει και το όνομά του: εις το πρωινόν π.χ., φρόντιζε η επιφάνεια του βιτάμ να ευρίσκεται πάντοτε εις την ιδίαν ευθείαν και εδίπλωνε τας πετσέτας του εις σχήμα τριανταφύλλου. Ο φιλόσοφος Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων ωνομάσθη ούτως από τους Ιταλούς, διότι εσαβούριαζε τους μπουφέδες με τας μακαρονάδας και τας πίτσας και είχε τρομάξει το μάτι τους.

Επειδή η πόλις της Φερράρας δεν είχε πολλές μπουτίκ για ψώνια, εζήτησα προσωπικώς από τον Ιωάννη Η' να πάμε εις την Φλωρεντίαν και έτσι αι συζητήσεις συνεχίσθησαν εκεί. Οι περισσότεροι ήθελαν να πάνε εις το Ντουόμο και εις το μουσείον Ουφίτσι να θαυμάσουν τα έργα τέχνης, ωστόσο διεπιστώθη ότι όλα τα μουσεία ήσαν ακόμη σχεδόν άδεια. Έτσι ο Ιωάννης Η' αποφάσισε να ποζάρει ως μονδέλον για τους πρώτους αναγεννησιακούς καλλιτέχνας: ξεκινήσαμε με γκεστ συμμετοχήν εις το έργον "Η πομπή των μάγων" του Benozzo Gozzoli (βλ. την εικόνα που κοσμεί την παρούσαν ανάρτησιν. Εγώ είμαι μπροστά από τον αυτοκράτορα, φοράω κόκκινον καπέλον και κεραμιδοκανελοκοραλοκόκκινο καλτσόν - ουχί, δεν έκανα πιάτσα εις την Piazza della Signoria). Θυμάμαι ότι ο αυτοκράτωρ είχε αποφασίσει για το πορτρέτον να βάλει τα μεταξωτά (και να φυσάει). Συνεχίσαμε με σχέδια διά τον Pisanello (μπορείτε να διαβάσετε και λεπτομέρειες για την μόδα που εισήγαγε ο Ιωάννης Η'). Επιπλέον, ο Γεώργιος Γεμιστός-Πλήθων μη έχοντας άλλον τρόπον να απασχοληθεί (τον είχαμε βάλει σε πρόγραμμα διαίτης Άτκινς) έκανε ιδιαίτερα σε μερικούς δυτικούς αναφορικά με την πλατωνικήν φιλοσοφίαν.

Ένα άλλο ζήτημα που αντιμετωπίσαμε ήτο η προσκύνησις του πάπα Ευγένιου Δ' από τον Ιωάννη Η'. Πάλι βρήκα την λύσιν: γνωρίζοντας την τσιγγουνιάν του Ιωάννου Η' (όπως όλοι οι πλούσιοι, του άρεσε να φορά μεταξωτά αλλά κυνηγούσε και την δεκάρα), όταν αι δύο αντιπροσωπείαι συνηντήθησαν, έριξα κρυφά μια χρυσήν λίραν και αμέσως φώναξα εις τον αυτοκράτορα δείχνοντας τα πόδια του Πάπα: "Τζώνυ, μια χρυσή λίρα!" Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράσιν μου, ο Ιωάννης ήτο ήδη στα τέσσερα. Το αποτέλεσμα ήτο δι' όλους ευτυχές: ο Ευγένιος Δ' ενόμισε ότι ο αυτοκράτωρ τον προσεκύνησε, αι αντιπροσωπείαι υπέγραψαν την ένωσιν των Εκκλησιών και ο Ιωάννης Η' εκέρδισε μίαν χρυσήν λίραν. Τώρα ξέρετε σε τίνος τας αόκνους προσπαθείας οφείλεται η πολυπόθητος Ένωσις.
Ο μόνος που δεν υπέγραψε ήτο ο Μάρκος ο Ευγενικός, διότι προέβαλε σθεναρά θεολογικά επιχειρήματα - προσωπικώς πιστεύω ότι ενευρίασε που δεν βρήκε αυτός την λίραν. Και όταν γυρίσαμε πίσω, έκανε κακόν χαμόν και ακύρωσε ουσιαστικώς την υπογεγραμμένην Ένωσιν.
Δεν πειράζει, εμένα μου έμειναν τα σουβενίρ από την Φλωρεντίαν: μολύβια Πινόκιο, μαγνητάκια για το ψυγείον και κρυστάλλινες σφαίρες με το Ντουόμο...

Ειμί Κωνσταντίνος ο συνοδός των συνοδικών και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Το ταξίδιον του Ιωάννου Η' ενέπνευσε αργότερα τον αδελφόν του Θωμάν Παλαιολόγον (τελευταίον δεσπότην του Μυστρά), ο οποίος κατέφυγε εις την Ιταλίαν και έγινε σούπερ σταρ. Ο αντίκτυπος της διεθνούς επιτυχίας των αδελφών Παλαιολόγων είναι και σήμερα ορατός εις τους εγχωρίους σελέμπριτις που αναζήτησαν και αυτοί την διεθνή καταξίωσιν: Άννα Βίσση, Δέσποινα Βανδή, Σάκης Ρουβάς, Κώστας Σόμερ κ.α.

Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

Τρ(ο)ίκαλα

Πληροφορούμαι ότι η Τρόικα θα επισκεφθεί τα Τρίκαλα, για να ελέγξει για ποιον λόγον εις την πόλιν αυτήν οι κάτοικοι έχουν εξέλθει της ζώνης του ευρώ και προτιμούν να πληρώνουν πλέον εις ράβδους χρυσού. Συγκεκριμένως, θαμών τσιπουράδικου επλήρωσε λογαριασμόν με ράβδον χρυσού της Τραπέζης της Ελβετίας.
Η δημοσιογραφική μου έρευνα όμως δεν έμεινε εκεί: επληροφορήθην ότι ο χρυσοδάκτυλος διαμένει εν Μπουχούνστα Τρικάλων (βαρβαριστί Buchunster), το οποίον διαθέτει και ιστολόγιον. Είναι προφανές ότι το ρητόν "τι Λωζάνη, τι Κοζάνη" είναι εντελώς ανακριβές. Το πιστόν εις την πραγματικότητα είναι: "Τι Beromünster, τι Buchunster".

Ειμί Κωνσταντίνος ο Τρ(ο)ικαλινός και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Είναι προφανές ότι ο θησαυρός του Αλή-Πασά που ανεζήτουν εν Τρικάλοις έχει βρεθεί και έχει ήδη φυγαδευθεί εις την Ελβετίαν. Και η προφητεία μου επαληθεύεται σήμερον: ήλθε η ημέρα που ο θησαυρός θα διώξει το ΔΝΤ από την χώραν (διότι είναι προφανές ότι το ΔΝΤ δεν έχει λόγον υπάρξεως εις χώραν, οι κάτοικοι της οποίας κυκλοφορούν με ράβδους χρυσού).
Υ.Γ.2: Εν Τρικάλοις έχουν ήδη τοποθετηθεί πινακίδαι προς χρήσιν των επισκεπτών της τρόικας. Για το γεγονός τούτο, η πόλις έχει ήδη σημαιοστολισθεί με την ως άνω επίσημον σημαίαν της.

Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

17 Νοεμβρίου 2010

Σήμερον τιμάται η επέτειος της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου. Η ημέρα αυτή έχει συνδυαστεί τηλεοπτικώς με την ιστορικήν συναυλίαν του Μίκη Θεοδωράκη το 1977 (εις το παρασκήνιον της συναυλίας αναφέρεται ο Θεοδωράκης εδώ):



Αυτά εν έτει 1977. Εν έτει 2010 το Πολυτεχνείον εορτάζεται με το ίδιο ποίημα ως ακολούθως:



Για την (αν)ισορροπίαν αριστεράς-δεξιάς εις την μουσικήν, βίδεο-έκπληξις εδώ (δώσατε βάσιν εις τα τσαμπουκαλέματα που ακούγονται εις την έναρξιν).

Ειμί Κωνσταντίνος ο τεθλιμμένος εορτάζων και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Η παρούσα ανάρτησις ας θεωρηθεί ως εμπεριστατωμένη ανάλυσις του πώς ξεκίνησε και πώς τελειώνει η Γ' Ελληνική Δημοκρατία (διά τους αγνοούντας: Α' Ελληνική Δημοκρατία: 1821-1828, Β' Ελληνική Δημοκρατία: 1924-1935, Γ' Ελληνική Δημοκρατία: 1974-πολύ σύντομα - κατ' άλλους έχει ήδη τελειώσει). Και διά την Coula που απορεί με την εμμονήν μου εις το συγκεκριμένον καλλιτεχνικόν θαύμα: η Ιουλία διά το παρόν ιστολόγιον δεν είναι πρόσωπον, είναι μετα-μεταπολιτευτικόν σύμβολον.
Υ.Γ.2: Η εκτέλεσις του τελευταίου άσματος υπάρχει και σε ντυμένην εκδοχήν εδώ.
Υ.Γ.3: Καλά, αυτή δεν ήτο εντελώς άφωνη; Δεν θέλω να μάθω τι την βοήθησε να εξασκήσει τας φωνητικάς της χορδάς...

Τρίτη 16 Νοεμβρίου 2010

Twitter

Μία νέα στήλη (όπως λένε και στα πρωινάδικα - λες και αναφέρονται εις τους New York Times) εγκαινιάζεται εις το παρόν ιστολόγιον για τις δύσκολες μέρες του Κωνσταντίνου (για να μην παρεξηγούμαι, αναφέρομαι εις τας ημέρας που πέφτει πολλή δουλειά εις την αυτοκρατορικήν μου γραμματείαν ήτοι όταν παίρνει φωτιά το Κορδελιό). Πρόκειται για σύντομα μηνύματα εις το ύφος του γνωστού twitter (ή τουίτερ). Και για όποιον αναρωτιέται γιατί ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός δεν κάνει δικό του twitter, θα απαντήσω ότι δεν γνωρίζω καν πώς λειτουργεί, μόνον να το παρακολουθώ ξέρω (αντίστοιχον συνέβη με τα ιστολόγια: τα παρακολουθούσα από το 2006 και μόλις φέτος απεφάσισα να μπω εις την παραγωγήν):


- Συλλογή υπογραφών εις το petitiononline για να μην χάσει ο Δήμος Αθηναίων τον Ηλία Ψινάκη (τζάμπα πήγε η προχθεσινή επιστολή που συνέναξε διά του παρόντος ιστολογίου).

- Ευγενία Μανωλίδου: "Θα σταματούσα την TV αν μου το ζητούσε ο Άδωνις". Αναμένεται ορθή επανάληψις: "Θα σταματούσα τον Άδωνι αν μου το ζητούσε η TV".

- Θα είναι όντως ολόκληρη η Ελληνίδα μάνα Πάμελα εις το Big Brother Ινδίας; Γιατί το στήθος της πρωταγωνιστεί ήδη εις το ελληνικόν Big Brother.

- Γιώργος Παπανδρέου: 'Κάποτε είχα πει ότι να δώσουμε οξυγόνο στο πολιτικό σύστημα, χτυπώντας τη διαφθορά, ακόμα κι αν πρέπει να ματώσουμε" (από την σύνταξιν είναι προφανές ότι μόνος του το σκέφτηκε). Η πρώτη Παπανδρέου έπεσε ήδη αιμόφυρτη.

- Οι Ιρλανδοί σκέφτονται συγχώνευσιν με την Αυστραλία. Και εμείς σκεφτόμασταν συγχώνευσιν με το αδελφόν έθνος της Νορβηγίας, αλλά μας έκατσε το Μαλί (λαϊκιστί: πήγαμε για μαλλί και βγήκαμε κουρεμένοι).

Ειμί Κωνσταντίνος το πουλάκι και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Μείνετε συντονισμένοι: προσεχώς όλα τα καυτά νέα με αποκλειστικές αποκαλύψεις και συγκλονιστικόν παρασκήνιον από την εποχήν των Παλαιολόγων (μόλις βρω χρόνον...)


Υ.Γ.2:
twit = informal chiefly  ( Brit ) a foolish or stupid person; idiot

Δευτέρα 15 Νοεμβρίου 2010

Ο Κωνσταντίνος στα μπουρδέλα

Έχω δει διάφορα ιστολόγια να σχολιάζουν την καρτέλαν "Στατιστικές" που προσφέρει ο blogger εις τους ιστολόγους. Διαπιστώνουν λοιπόν πολλοί ότι κατά περίεργον τρόπον γίνεται παραπομπή εις τας ιστοσελίδας τους με λέξεις πορνογραφικού περιεχομένου. Το παρόν ιστολόγιον (λόγω ίσως της παραδόσεως του συντάκτου του εις την πορνογραφίαν) δεν αποτελεί εξαίρεσιν και διά τούτο δεν ησχολήθην ποτέ ιδιαίτερως με το θέμα των στατιστικών.
Τυχαίως όμως σήμερον έρριψα βλέφαρον και με έκπληξιν διεπίστωσα την εντυπωσιακήν επισκεψιμότητα της προχθεσινής μου αναρτήσεως σχετικώς με τον γάμον της Ιουλίας, η οποία δεν μπορώ να πω ότι είναι η καλυτέρα ανάρτησίς μου για το συγκεκριμένον πρόσωπον (προσωπικώς προτιμώ την "Αοιδοία", που μπορείτε να βρείτε και εις την στήλην με τας ενδόξους στιγμάς μου δεξιά). Ανεζήτησα τους λόγους της αγάπης του κοινού προς την συγκεκριμένην ανάρτησιν και διεπίστωσα δύο πράγματα:
1) ότι γίνεται παραπομπή από εδώ: http://www.bourdela.com/forum/index.php?topic=1289.3435 (εις το τέλος της σελίδος γίνεται αναφορά εις την συγκεκριμένην ανάρτησιν μετά την παρουσίασιν των φωτογραφιών του σόου της Ιουλίας).
Ναι, αγαπητοί μου αναγνώσται, το παρόν ιστολόγιον υπερηφάνως σας ανακοινώνει ότι φιγουράρει μεταξύ των καλυτέρων μπουρδέλων της χώρας. Η συγκεκριμένη παραπομπή αφαιρεί τα πρωτεία από αγαπημένα ιστολόγια που παραπέμπουν εις εμέ, γεγονός που δεικνύει ότι το σεξ είναι το καλύτερον μάρκετινγκ.


2) ότι υπάρχουν πολλαί παραπομπαί από την φιλτάτην γκούγκλαν με λέξεις όπως "χρήστος κουτάλας", "χρήστος κουταλάς φωτογραφίες" κτλ. (προφανώς αναζητούν όλοι να βρουν τον μυστηριώδη γαμβρόν της Ιουλίας).


Διά τους λόγους αυτούς θα ολοκληρώσω την παρούσαν ανάρτησιν με μερικάς από τας πιο δημοφιλείς λέξεις-κλειδιά, ώστε να τραβήξω ακόμη περισσότερα ανυποψίαστα θύματα που θα γκουγκλάρουν:
σεξ βυζιά κώλοι 090 Τζουλια γυμνή τριο μπουρδέλα γκέι πορνό από πίσω από μπροστά fuck fuck you fuck off πουτάνα Ρατζπουτάνα Πάττυ βαφή μαλλιών Πέτρου Κωστόπουλου Ψινάκης Το Νησί Λέχου Γιώργης λέπρα Βαλδουίνος Δ' της Ιερουσαλήμ Καραβάτζιο καναβάτσο Μπόνι Τάιλερ Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός Βατραχομυομαχία Ναβουχοδονόσορας Αφροξυλάνθη Άνθιμος Θεσσαλονίκης Άνθιμος Ανανιάδης Μαρία η Άσχημη οι Πανθέοι Καμίνης Παπανδρέου Ρόζα Λούξεμπουργκ Σαμαράς Κιν Σι Χουάνγκ Κακλαμάνης Κορίνα η Αγριόγατα Μπουτάρης μοσχοφίλερο Ευάγγελος Αβέρωφ Μομπούτου  Ουαγκαντούγκου Ελένη Φουρέιρα Τσάκι Τσαν Μπρους Λη κουβερλί Φωτεινή Πιπιλή αποτελέσματα εκλογών ΑΣΕΠ χρεοκοπία λεφτά στο εξωτερικό ΔΝΤ απολύσεις στις ΔΕΚΟ Τσαντρασεχάρα  Βενκάτα Ραμάν διορισμοί ρουσφέτια μπάρμπας στην Κορώνη λίμνη Κορώνεια λίμνη Σαρουρναγκάρ Αριέλ Σαρόν Αραφάτ καραφάκι ούζο 12 σουβλάκια πιτσαρίες

Κατόπιν της ανωτέρω επιτυχεστάτης επιλογής λέξεων, παρακαλώ την Γκούγκλα να αναβαθμίσει τους σέρβερ της, ώστε να αντέξουν την υψηλήν επισκεψιμότητα που θα επακολουθήσει.

Ειμί Κωνσταντίνος ο μπουρδελιάρης και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Ευχαριστώ το μέλος του bourdela.com "Αλιντισσα" που παρέπεμψε εις το παρόν ιστολόγιον (και το συγχαίρω για το απόφθεγμα ζωής που συνοδεύει τας αναρτήσεις του: "Πούτσα, λούσα και Blackjack"). Επίσης πρέπει να απαντήσω εις το μέλος "osooso" της ιδίας ιστοσελίδος που ερωτά: "αι ομορφαι και θελκτικαι "μπουταρες", δικες σας?". Αγαπητόν "osooso", αν και αι δικαί μου μπουτάραι είναι επίσης όμορφαι και θελκτικαί, δεν έχουν απεικονισθεί (ακόμη) εις το παρόν ιστολόγιον.

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Γλυκιά μου Αθηναία

Τα καθεστωτικά μέσα ενημερώσεως του σκοταδισμού και της οπισθοδρομήσεως απέκρυψαν ευχαριστήριον επιστολήν του κ. Ηλία Ψινάκη προς τους Αθηναίους που τον εψήφισαν. Η επιστολή είχε παραληφθεί από την αυτοκρατορική μου γραμματεία προ ημερών, αλλά δάκτυλοι του κ. Καμίνη (οι οποίοι εκόπησαν) δεν την διεβίβασαν αμέσως σ' εμένα, τον πρωτοπανεντιμοϋπέρτατο Κωνσταντίνο Καντακουζηνό. Γι' αυτό, εστω και με καθυστέρησιν, την παρουσιάζω εις παγκόσμιαν αποκλειστικότητα (η χειρόγραφος επιστολή ήτο δυσανάγνωστη, αλλά κατόρθωσα να την αποκαστήσω βοηθούσης της φαντασίας μου και της εικόνος που μας έχει δώσει από τα ΜΜΕ ο κ. Ψινάκης):

"Γλυκιά μου Αθηναία,
Σ' ευχαριστώ πολύ που με ανέδειξες πρώτο σε ψήφους στην Αθήνα. Είσαι θεά, μωρή, είσαι θεά!!!
Η πόλη που αγκάλιασε τα καλλιτεχνικά μεγέθη της Αμαρυλλίδας, του Σάκη Ρουβά, του Νίκου Μουρατίδη, της Ελένης Φουρέιρα, της Ευγενίας Μανωλίδου, του Ανδρέα Μικρούτσικου και των άλλων γιγάντων της ελληνικής σόου-μπιζ έχει επιτέλους την εκπροσώπηση που της αξίζει. Ήδη ο Θεμιστοκλής (όχι ο αρχαίος, μωρή ηλίθια... ο νέος, ο Θέμος Αναστασιάδης ντε - άι ξύπνα!) μου το 'λεγε αυτό: "άμα η Αθήνα δεν έχει καλό μάνατζερ δεν πρόκειται να κάνει νούμερα". Ε, λοιπόν, απέδειξες ότι έχει και μάνατζερ και πολλά νούμερα.
Μην βιάζεσαι όμως να τελειώσεις το διάβασμα, γλυκιά μου - το τεκνό που ζαχαρώνεις απέναντι μπορεί να περιμένει. Ναι, δεύτερος γύρος θριάμβου έρχεται. Αυτός ο νόμος που νοιάζεται να είσαι φιτ και σέξυ θέλει να τρέξεις να ψηφίσεις και δεύτερη Κυριακή. Ξέρεις τι θα ψηφίσεις, αλλά να σου τα ξαναπώ, γιατί είσαι και ηλίθια:
Ψηφίζεις τον συνδυασμό μου, για να συνεχίσει η Αθήνα να έχει τον Δήμαρχο που της αξίζει. Και με εμένα Αντιδήμαρχο πολιτισμού θα γίνει η ζωή σου ένα ατελείωτο πάρτυ: τι σολάριουμ στο Σύνταγμα, τι δωρεάν αποτριχώσεις, τι διαγωνισμοί "Αθήνα έχεις ταλέντο", τι διαγωνισμοί για το πιο καλοστολισμένο μπαλκόνι τα Χριστούγεννα ή για την μακρύτερη σούβλα το Πάσχα (πού πήγε το μυαλό σου, μωρή;), τι χάπενινγκς σε πινακοθήκες και γκαλερί (σιγά, μωρή, πού πας; Δεν χωράμε όλοι: εσύ θα πληρώνεις κι εμείς θα φωτογραφιζόμαστε). Α, και κάτι ηλίθια φεστιβάλ Αθηνών που καλούν όλες τις τελειωμένες εναλλακτικές Ευρωπαίες δεν θα πιάνουν μία μπροστά στις δικές μου εκδηλώσεις με καλεσμένους τους φίλους μου (με φτηνό εισιτήριο, αφού θα το έχεις ήδη προπληρώσει στα  δημοτικά τέλη, μωρή χουβαρδού μου). Και άμα είσαι καλή φιλενάδα, θα κλείσω και το Μέγαρο να σου τραγουδήσω το "Έχω πρόβλημα υγείας", μωρή άρρωστη.
Γι' αυτό σε καλώ, μουσάτη μου γλυκιά Αθηναία, να με ξαναψηφίσεις. Τα πρώτα δείγματα του πολιτισμού μου τα είδες την πρώτη Κυριακή με τα πιάτα (και την πλάκα) που έσπαγα - καλά, με ξέρεις χρόνια τώρα. Μια πλάκα είναι μωρή η Δημαρχία, τι νόμιζες; Ότι έχει δουλειά; Για κάθε πρόβλημα έχουμε τη λύση: "Δεν έχω αρμοδιότητα! Δεν έχω αρμοδιότητα!" Θα είμαι δίπλα σου (ή πίσω σου - όπου σ' αρέσει καλύτερα) κάθε στιγμή (σιγά, μωρή βρομιάρα,  μην το δέσεις και κόμπο): να, μου είπανε ότι το Μεταξουργείο έχει προβλήματα. Πήγα που λες κι εγώ προχθές με τη Φεράρι μου σε ένα μοδάτο ρεστοράν και άργησαν να με σερβίρουν πέντε ολόκληρα λεπτά!!! Μωρή, θα σας το κλείσω το μαγαζί τώρα που θα γίνω Αντιδήμαρχος! Θα μπουν όλα σε μια σειρά!
Μη γυρίσεις όμως μετά να μου διαμαρτυρηθείς για κάδους, βρόμικα πεζοδρόμια και έλλειψη πρασίνου - βαριέμαι... Αφου κι εσύ γι' αυτό δεν με ψήφισες, για να κάνω διακοπές στην Αθήνα, όποτε δεν είμαι σε Λονδίνα και Αμερικές, και να φοράω καρτελάκι "Αντιδήμαρχος Αθηναίων" στις διεθνείς συναντήσεις;
Άι μωρή... Πάρε τον κώλο σου και πήγαινε να ψηφίσεις! Αλλά και να μην ψηφίσεις, χέστηκα... μη σου πω και καλύτερα: θα πάνε οι Κολωνακιώτισσες και οι φαν της φίλης μου της Τατιάνας και θα ψηφίσουν αυτές για σένα. 
Σε φιλώ, δίμετρή μου κουκλάρα,
ο νέος σου Αντιδήμαρχος

Υ.Γ.: Μην μου κάνεις μόνο καμιά πουστιά, μωρή πουτάνα, και βγάλεις τον Καμίνη, γιατί θα σου χώσω την Δημαρχία στον κώλο, κατάλαβες;"

(Για την αντιγραφή: Κωνσταντίνος Καντακουζηνός)

Ειμί Κωνσταντίνος και αναμένω να με ολοκληρώσουν σήμερα...

Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2010

Πρόβα νυφικού

Ντοκουμέντον από την πρόβα νυφικού της Ιουλίας Αλεξανδράτου

Μετά τους βασιλικούς γάμους του Αυγούστου και τους πριγκιπικούς της Βίκυς Καγιά (και παρά την παράκλησίν μου να σταματήσουν οι γάμοι των σελέμπριτις), έρχονται οι αυτοκρατορικοί γάμοι της Ιουλίας Αλεξανδράτου.
Όπως πληροφορούμαι, η γνωστή αοιδός, πρωταγωνίστρια, μονδέλον κτλ. θα ανεβεί τα σκαλιά της εκκλησίας στις 12 Δεκεμβρίου (τι κλισεδούρα είναι αυτή; Δηλαδή αποκλείεται η εκκλησία να είναι ημιυπόγειον και να πρέπει να κατεβεί τα σκαλιά ή έστω ισόγειον χωρίς κλίμακες;) Θα φορά νυφικόν του μέλλοντος κουμπάρου της κ. Τίμη Παρίση, ο οποίος σχεδίασε ένα εντυπωσιακόν νυφικόν αποτελούμενον από ένα ζευγάρι γόβες και (προαιρετικώς) ένα στρινγκ.
Την βιντεοσκόπησιν της τελετής θα αναλάβει η γνωστή εταιρία καλύψεως γαμηλίων τελετών "Sirina" και το DVD του γάμου θα διανεμηθεί από όλα τα περίπτερα. Το σενάριον ετοιμάζεται: ο κομμωτής της Ιουλίας, ένας μελαμψός Λιβανέζος που μιλά σπαστά ελληνικά, κατά λάθος θα της αφαιρέσει μίαν τρέσαν, η Ιουλία θα γίνει έξαλλη και ο Λιβανέζος, μη δυνάμενος να εξηγηθεί εις τα ελληνικά, θα αναγκαστεί να κάνει ό,τι του ζητήσει. Παρόμοιαι σκηναί θα επαναλαμβάνονται με κάθε συμμετέχοντα: με τον  μακιγιέρ που αντί για ροζ θα της βάλει ρουζ, με τον σοφέρ της οκταμέτρου λιμουζίνας που θα στρίψει σε αδιέξοδον και δεν θα μπορεί να κάνει όπισθεν (εις το σημείον τούτο η Ιουλία θα κάνει προσφυές λογοπαίγνιον με το "όπισθεν"), με τα γκαρσόνια της δεξιώσεως που θα σκοντάψουν και θα χύσουν επάνω εις το νυφικόν (ποιητική αδεία - ποιητική αδεία και το νυφικόν και το χύσιμον, εννοώ), με τους 200 καλεσμένους, με τους οποίους θα φωτογραφίζεται εις (α)διαφόρους στάσεις (σε κάποια ενσταντανέ μάλιστα οι συμμετέχοντες θα είναι παραπάνω από ένας) και με όποιον τύχει να βρεθεί εις το κεντρικόν ξενοδοχείον που θα φιλοξενήσει την σεμνήν τελετήν.

Και λίγα λόγια περί του γαμβρού: το ρεπορτάζ λέγει ότι ονομάζεται Χρήστος Κουτάλας και ότι είναι γνωστός επιχειρηματίας (αγνώστων λοιπών στοιχείων). Προσπαθώντας να βρω πληροφορίας περί το πρόσωπόν του, κατέφυγα εις το tr0ktik0 (ουχί, δεν πρόκειται περί του γνωστού που έκλεισε, αλλά περί ιστοσελίδος της Ιουλίας και του μάνατζέρ της, Μένιου Φουρθιώτη, για την οποίαν έχω γράψει εις το παρελθόν). Εκεί διαβάζω απίστευτα πράγματα σε σημερινήν του ανάρτησιν (με εκπληκτικήν, ομολογουμένως, σύνταξιν και ορθογραφίαν): ότι "η πορνοστάρ Τζούλια" έχει κοινόν με την τραβεστί Νικόλ(;) : μοιράζονται τον ίδιον άνδρα (ο οποίος, κατά τον συντάκτην της αναρτήσεως, θα έπρεπε κανονικά να ντυθεί νύφη). Επίσης, συνεχίζει η ιδία ανάρτησις, το όλον γεγονός είναι κόλπον της "πορνοστάρ Τζούλιας"!

Ναι, αγαπητοί αναγνώσται, πρώτος ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός σάς ενημερώνει για το συγκλονιστικόν γεγονός που διέφυγε ακόμη και από το δελτίον ειδήσεων του Star: ότι έναν μήναν πριν από τον γάμον Ιουλίας-Χρήστου (Κουτέλα ή Κουτάλα - είναι τόσο γνωστός, που ούτε το επώνυμόν του δεν γνωρίζουν αι ενημερωμέναι ιστοσελίδαι...) έχομε διαζύγιον Ιουλίας-Μένιου.

Ειμί Κωνσταντίνος ο μελλόνυμφος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Κουφέτα πάντως από αυτόν τον γάμον δεν τρώω. Ποτέ δεν ξέρεις τι έχει γίνει επάνω τους...

Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

Αίμα μπλε

Θνήσκων σκλάβος (άγαλμα του Μιχαήλ Αγγέλου) εις μπλε εκδοχήν του Yves Klein
Ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός κινδυνεύει: ώς πριν από λίγες ημέρες εκατοντάδες θαυμάστριαι (ενίοτε και θαυμασταί) πολιορκούσαν νυχθημερόν τα Χειμερινά του Ανάκτορα και απαιτούσαν να ευρεθούν έστω για ολίγον μαζί του (κάποια στιγμή είδα μάλιστα, αντί του καταδρομικού Aurora, ένα στραβόν υποβρύχιον - αρχικώς νόμιζα ότι είμαι ακόμη ζαλισμένος από την τεκιλοποσίαν της προηγουμένης νυκτός ή ότι το υποβρύχιον έκανε χαρούλες που με έβλεπε, αλλά τελικώς έμαθα ότι απλώς γέρνει). Ανεγκάσθην να βγω εις τα παράθυρα των ανακτόρων μου και να δηλώσω προς τους θαυμαστάς μου ότι δεν χρειάζεται να κατακλύζουν την έμπροσθεν της οικίας μου πλατείαν: ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός αγαπάει τον λαόν του και είναι διαθέσιμος για επίσκεψιν κατ' οίκον (1500 ευρώ η επίσκεψις για πρόγραμμα φυσιολογικόν - το αυταρχικόν έχει προσαύξησιν 650 ευρώ πλην ΦΠΑ).
Μετά τας ανωτέρω δηλώσεις το πλήθος απεχώρησε και ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός μπορούσε να κυκλοφορεί άνετα εις την αυτοκρατορικήν πόλιν των Αθηνών. Ουχί όμως για πολύ: διάφοροι επιτήδειοι τον εκνεύριζαν τα μάλα αμφισβητώντας το γεγονός ότι είναι γαλαζοαίματος. Δεν ήθελα να μπω εις την διαδικασίαν να τους αποδείξω την καταγωγήν μου (η οικογένεια μου και ο μπάρμπας μου, ο Ιωάννης ΣΤ', είναι γνωστοί από προηγούμενες αναρτήσεις) ωστόσο, επειδή προεκλήθην, αντέτεινα αδιάσειστα επιστημονικά ντοκουμέντα περί του χρώματός μου. Το αποτέλεσμα ήτο ολέθριον: οι θαυμασταί μου επανεμφανίσθησαν οπλισμένοι με ξυράφια αυτήν την φοράν, προκειμένου να διαπιστώσουν του λόγου το αληθές. Προσεπάθησα λοιπόν να στρέψω το ενδιαφέρον τους εις το γεγονός ότι είμαι ΚΑΙ εξαδάκτυλος, αλλά τους καλάρεσε η ιδέα και απεφάσισαν ότι είναι προτιμότερον να με γυμνώσουν (προφανώς θέλουν να διαπιστώσουν αν έχω τα προσόντα να γίνω βασιλεύς).
Μόνη λύσις λοιπόν είναι να στρέψω το ενδιαφέρον αλλού: σύμφωνα με την ως άνω παραπομπήν, οι ευγενείς είναι γαλαζοαίματοι λόγω της πανοπλίας που φέρουν, η οποία είναι χάλκινος. Άρα, αν την φορέσουν και οι θαυμασταί μου, θα γίνουν και εκείνοι γαλαζοαίματοι (να φαντασθώ ότι αντιστοίχως τα παιδιά που θα φορούν ρούχα με τσιπάκια από σιλικόνη θα αποκτήσουν το στήθος της αγαπημένης του παρόντος ιστολογίου Πάμελας Άντερσον).
Αναγκάζομαι λοιπόν να σας αποκαλύψω, αγαπητοί αναγνώσται και φερέλπιδες γαλαζοαίματοι, πού ράβεται ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, προκειμένου να διατηρεί καθ' όλον το έτος το χρώμα του: πρόκειται για τον οίκον υψηλής σιδερικής "Sword and Armor" - από την κολεξιόν Φθινόπωρον-Χειμώνας 1269 μ.Χ. έχω ήδη επιλέξει ένα σικ chain mail. Ουχί, δεν αναφέρομαι εις σπαμ που λαμβάνετε από γνωστούς και σας ενημερώνουν για μολυσμένας καρφίτσας εις τους κινηματογράφους ή για συγκινητικάς ιστορίας αγάπης που, αν δεν τις στείλετε εντός πενταλέπτου σε 50 αγαπημένους σας, θα ψοφήσετε γλιστρώντας εις την σκάλαν (για τόση αγάπη μιλάμε! - εγώ πάντως, καλού-κακού έστρωσα παντού μοκέτα...) Ουχί: όταν λέγω chain mail, εννοώ τούτο εδώ (το μονδέλον είναι αυτομολήσας εις τους Σταυροφόρους στρατιώτης του μαμελούκου βασιλέως Baibars). Υπάρχουν βεβαίως και άλλες επιλογές: για τους μεταλλάδες (κυριολεκτικώς!) έχει και με στάμπες (σταυρούς των Ναϊτών Ιπποτών συγκεκριμένως), έχει μακριμάνικα (για αμάνικα αναμείνατε την θερινήν κολεξιόν) μέχρι και αλουμινένια, τα οποία όμως δεν θα επρότεινα, διότι αφενός δεν θα γίνετε μπλε και αφετέρου μπορεί να σας περάσουν για κουφώματα παραθύρων. Όταν βγει η θερινή κολεξιόν με τα αμάνικα, τις ζώνες αγνότητος και τα τσίγκινα μαγιό, θα σας ενημερώσω.

Ειμί Κωνσταντίνος ο γαλαζοαίματος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Γαλαζοαίματος γίνεται κανείς μόνον με τον ως άνω τρόπον. Κατά συνέπειαν είναι αλυσιτελής η προσπάθεια διεκδικήσεως θρόνου με απλήν ονοματοδοσίαν, όπως μας ενημερώνει εις την τελευταίαν του παράγραφον αυτό το άρθρον. Διότι το να λέγεσαι "Κινγκ" (έστω και Λάρυ) χωρίς το απαραίτητον μπλε αίμα σε καθιστά μάλλον ντεμέκ Βασιλέα.

Πέμπτη 11 Νοεμβρίου 2010

Αίσχος: ψηφίζουν και τα ζώα!

Μετά την χθεσινήν ανάρτησιν το παρόν ιστολόγιον παραμένει εντός του ζωικού βασιλείου παρουσιάζοντας έναν άλλον μακρινόν συγγενή μας.
Αποκαλύπτω σήμερον για ποιον λόγον το Kontra Channel πολεμείται απηνώς: είναι το μόνον που στηλιτεύει με ντοκουμέντα το οργανωμένον σχέδιον αθρόων ελληνοποιήσεων με σκοπόν την αλλοίωσιν της βουλήσεως του ελληνικού εκλογικού σώματος (ο ίδιος ο κύριος Κακλαμάνης έχει δηλώσει ότι ο αριθμός των ψηφισάντων αλλοδαπών ανέρχεται εις τον ιλιγγιώδη αριθμόν των 1900 εν Αθήναις). 

Το Kontra Channel αποκαλύπτει: φέρνουν χιλιάδες αλλοδαπά ζώα, προκειμένου να γεννήσουν εν Ελλάδι και να αποκτήσουν πλήρη δικαιώματα!!!


Βέβαια ο βασικός παρουσιαστής του καναλιού μας είχε προειδοποιήσει προ ετών από άλλο μετερίζι του αυτού ομίλου για την εισβολήν ζώων.
Είναι προφανές πλέον ότι πενήντα χρόνια μετά το "ψήφισαν και τα δέντρα" το σκηνικόν επαναλαμβάνεται: πλέον ψηφίζουν και τα ζώα (και δεν θέλω εξυπνακίστικες ερωτήσεις του τύπου "γιατί, τόσα χρόνια ζώα δεν εψήφιζαν;"). Και έτσι όπως γεννοβολούν κατά το ως άνω ντουκουμέντον, δεν θα παραξενευθώ αν έχουμε χιμπατζή πρωθυπουργόν σε 20 χρόνια (παρατηρήσεις ότι προσφάτως είχαμε, θα απορριφθούν ως αναληθείς, προβοκατόρικες και υβριστικές).

Έξω οι χιμπατζήδες. Μέσα οι τζαμπατζήδες.
Έλληνας γεννιέσαι, δεν γίνεσαι. Χιμπατζής γίνεσαι, δεν γεννιέσαι.
Δεν έχεις ψυχή ελληνική, χιμπατζή, χιμπατζήηη...

Kontra Channel. Kontra στη λογική. Kontra στους χιμπατζήδες.

Ειμί Κωνσταντίνος ο ανθρωπόμορφος Έλλην και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Φήμαι κυκλοφορούν ότι τα ξένα κέντρα που απεργάζονται τα σχέδια αφελληνισμού, μετά την επιτυχίαν των Mazoo and the Zoo (μην μασάτε, μασόνοι πράκτορες είναι), θα κατακλύσουν την Ελλάδα με δήθεν ελληνοπρεπή ζώα (Κένταυρος, Πήγασος, Στυμφαλίδες όρνιθες, Μινώταυρος, Κύκλωπες, Σφίγγα κ.α.), προκειμένου να αλλοιώσουν ύπουλα τα εκλογικά αποτελέσματα προκαλώντας σύγχυσιν εις τους ελληνόφρονας.
Έλληνες, στα όπλα! Η εκλογική περίοδος τελειώνει! Η κυνηγετική ΤΩΡΑ αρχίζει!

Τετάρτη 10 Νοεμβρίου 2010

Στα μούτρα σου!


Η σημερινή βυζαντινοπρεπής χειρονομία είναι προσφορά της Καθημερινής.

Ειμί Κωνσταντίνος ο μουντζωμένος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Ο συγγραφεύς ακόμη κυκλοφορεί και μουντζώνει ελεύθερος.

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

Κωνσταντίνος καπνιστός

Ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είχε την ατυχίαν να δεχθεί πρότασιν πρωτοσπαθαρίου να επισκεφθούν καφετηρίαν της επαρχίας του (χμ, να θυμηθώ να καθαιρέσω τον πρωτοσπαθάριον, αφού τον τυφλώσω και του κόψω την γλώσσαν). Αν και δεν συνηθίζω να βγαίνω από τα Ιερά μου Παλάτια, έκανα την τιμήν εις τον πρωτοσπαθάριον και ανεμείχθην μετά της πλέμπας.
Δεν θα σχολιάσω τας τιμάς του καφέ, διότι ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι υπεράνω των κοινών και τετριμμένων (λαϊκιστί: είναι μέγας τζαμπατζής) και εδέχθη την πρότασιν του πρωτοσπαθαρίου να τον κεράσει (αφού προηγήθησαν τα τυπικά: "όχι, αποκλείεται, μα-τι-λες-τώρα, καλά-δεν-επιμένω-την-επόμενη-φορά-όμως-κερνάω-εγώ κτλ." - αν νομίζει όμως ο πρωτοσπαθάριος ότι θα γίνει Καίσαρ κερνώντας μόνον έναν απλόν καπουτσίνον είναι γελασμένος).
Θα σχολιάσω ωστόσο την βλαχομπαρόκ τρέντι καφετηρίαν: κάθισμα ντυμένον με απομίμησιν καφετιάς φλοκάτης, πολυέλαιοι φερμένοι κατευθείαν από την Βο(υλ)ημίαν, αυθεντικοί πίνακαι επί των τοίχων (τελικώς ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι εζωγράφισε πέντε Μόνας Λίζας αι οποίαι κοσμούν τον προρρηθέντα χώρον - σας έπιασαν κότσους αν σας έδειξαν μίαν πλαστήν εν Λούβρω) και κυρίως κλίμα κατανύξεως από τα θυμιατά του πιστού ποιμνίου (διότι περί ζώων επρόκειτο, όπως αντελήφθην από τας συζητήσεις που άθελα μου ηχογράφησα).
Διεπίστωσα, όπως αντιλαμβάνεσθε, αγαπητοί αναγνώσται, ότι ο νόμος περί απαγορεύσεως του καπνίσματος εις κοινοχρήστους χώρους είναι προκλητικώς ανενεργός. Ο πρωτοσπαθάριος προσεπάθησε να μου εξηγήσει ότι του Έλληνα ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει, με απέτρεψε ωστόσο να εμπνευσθώ και εγώ από τας αρχάς της Ελληνικής Επαναστάσεως και να πιάσω γνωριμίας με ορισμένους από την κόψιν του σπαθιού μου την τρομερήν. Συνέχισε (ή μάλλον πήγαινε γυρεύοντας) λέγων ότι ακόμη και οι άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων είναι εναντίον αυτής της απαγορεύσεως.
Η αλήθεια είναι ότι όντως διάφοροι επαναστάται του καπνού (ανάμεσά τους και ο κουνιάδος του κ. Καραμανλή, ο κύριος Σταμάτης Κραουνάκης - προειδοποίησις: θέαμα ακατάλληλον δι' ανηλίκους) διαμαρτύρονται για την φασιστικήν απαγόρευσιν του καπνίσματος. Να παρατηρήσω ότι εδώ και μερικούς μήνας έχει πάρει φωτιά το Κορδελιό, αλλά δεν είδα καμίαν παρόμοιαν αντίδρασιν από μέρους τους.  Μάλλον μόνον δια τον καπνόν νοιάζονται ουχί διά την φωτιάν.
Αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν διάφοροι διαμαρτυρόμενοι να υποκρίνονται ότι δεν αντιλαμβάνονται πως η απαγόρευσις δεν έχει σχέσιν με τον καπνιστήν και την προστασίαν της ζωής του (δική του είναι και ας την κάνει ό,τι επιθυμεί) αλλά με την προστασίαν του περιγύρου του: δηλαδή απαγορεύεται το κάπνισμα εις κλειστούς χώρους για την προστασίαν των υπολοίπων θαμώνων και για την προστασίαν όσων εργάζονται εκεί. Και τα λεγόμενα περί μετατροπής των καφενείων εις "λέσχες καπνιστών" κτλ. είναι ανοησίαι: δηλαδή οι σερβιτόροι ή θα είναι ντε και καλώς καπνισταί ή θα κάνουν την πάπιαν, αλλιώς, άμα δεν γουστάρουν να εισπνέουν καπνούς, ας βγουν εις την ανεργίαν. Αν αυτό δεν είναι φασισμός, τότε τι είναι;

Παρεμπιπτόντως, να τονίσω ότι διεκδικώ το δικαίωμα να κυκλοφορώ με ραδιενεργόν ράβδον ουρανίου εις τα μπαρ. Δεν φαντάζομαι να έχει κανείς αντίρρησιν και να θέλει να μου απαγορεύσει το αναφαίρετον ανθρώπινον δικαίωμα μου να φωσφορίζω εις το σκότος....

Ειμί Κωνσταντίνος ο καπνιστός (με μόνον 2% λιπαρά και 30% λιγότερο αλάτι) και άρτι ωλοκλήρωσα.

Κυριακή 7 Νοεμβρίου 2010

Συνέντευξη με μια περιφρονημένη

Η άρνησις του Κωνσταντίνου Καντακουζηνού να ασχοληθεί την τελευταίαν εβδομάδαν με τας αυτοδιοικητικάς (ο Θεός να τις κάνει) εκλογάς, είχε ως συνέπειαν απανωτά χτυπήματα της μοίρας. Μετά την συνέντευξιν με τον βρικόλακα Πάνο Μουζουράκη, έρχεται η σειρά της περιφρονημένης Μαρίας Ηλιάκη (παρακαλώ τους εγχωρίους σελέμπριτις να μην σπρώχνονται: ας κάνουν ολίγην υπομονήν και θα σχολιασθούν άπαντες από το παρόν ιστολόγιον).
Η Μαρία Ηλιάκη παρουσιάζει με μεγάλην επιτυχίαν το δίωρον (!) απογευματινόν μαγκαζίνο (έτσι ονομάζεται ό,τι δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί αλλιώς) "Δέστε τους" εις τον Άλφα μαζί με τους Νίκο Μουτσινά, Μαρία Καινούριου (δεν αντιλαμβάνομαι γιατί έπρεπε να βάλει εις το επώνυμόν της την ιδιότητά της) και Νότη Χριστοδούλου. Διά τους εξειδικευμένους εις την προϊστορικήν αρχαιολογίαν, ο τελευταίος είναι γνωστός και ως ο πρώτος νικητής του Fame Story - με την ίδιαν εκπληκτικήν καριέραν που ακολούθησαν και οι υπόλοιποι νικηταί. Διά τους εξειδικευμένους εις την μεσαιωνικήν ιστορίαν, ήτο επίσης παρουσιαστής της αειμνήστου εκπομπής "Σιγά τον πολυέλαιο" (ο τίτλος απευθύνεται εις τον παρουσιαστήν προφανώς).
Η κυρία Ηλιάκη εις την συνέντευξίν της ερωτάται για την περισσότερην δουλειάν που έχουν λόγω περικοπών εις τον αριθμόν των παρουσιαστών και απαντά ότι δεν είναι μόνον αι περικοπαί αλλά και η διάθεση να δουλέψουν περισσότερον που τους ωθεί σε περισσότερην δουλειά. Αφού μας κούρασε με το να προσπαθεί να μας πείσει πόσο πολύ δουλεύει (πληροφορίαι λέγουν ότι τα μπετά του στούντιο τα έριξε η ίδια), ήρθε η ώρα να μάθουμε τι δουλειά κάνει: "η εκπομπή είναι περισσότερο σχολιαστική" δηλώνει και συμπληρώνει ότι κράτησαν από την προηγουμένην σεζόν τα "Ξεσκονίσματα" και τις "Χρυσές Τηλεοράσεις". Είναι γνωστόν εις όποιον ανοίγει τηλεόρασιν την κατηραμένην εκείνην ώραν που δεν υπάρχει τίποτα να δεις (ομιλώ για την απογευματινήν ζώνην) ότι ο Άλφα θεωρεί ότι είναι το κέντρον του κόσμου και αναπαράγει τον εαυτόν του ήτοι το Big Brothel (αυτός είναι ο πραγματικός τίτλος). Μετά από την ημίωρην (και βάλε) αναμετάδοσιν της εκπομπής, έχομε σχολιασμόν άλλων εκπομπών (παράδειγμα της σκληρής δουλειάς που πατάνε εις τον σχολιασμόν των "Ξεσκονισμάτων" μπορείτε να παρακολουθήσετε εις το πρώτον λεπτόν του βίδεο). Όπως αντιλαμβάνεσθε, αν και θα ήθελα πολύ να τους σχολιάσω με την σειράν μου, δεν υπάρχει αντικείμενον σχολιασμού...
Εν συνεχεία αναφέρεται εις την σαπουνόπεραν που παρουσιάζουν υπό τον τίτλον "η Οδύσσεια της περιφρονημένης": πρόκειται για συνδυασμόν ελληνικού μελό της δεκαετίας του '60 και νοτιοαμερικάνικης σειράς. Ισχυρίζεται η κυρία Ηλιάκη ότι έχει πολλή πλάκα, αλλά μάλλον δεν ομιλούμε για την ίδιαν σειράν, διότι εγώ έψαξα και βρήκα τούτο εδώ. Πέραν του Όσκαρ καλλιτεχνικής διευθύνσεως που είναι σίγουρον, αναμένεται σειρά άλλων βραβείων (πάντως, χωρίς διάθεσιν αστεϊσμού, πιστεύω ότι είναι πιθανόν να τους δούμε να παίρνουν κανένα βραβείον από το "TV Έθνος"). Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι υπάρχει μία εκπληκτική επιλογή: ο περιορισμός του ρόλου του Νότη Χριστοδούλου εις την φράσιν "αγκού".
Η επιτυχία της σειράς είναι τόσο μεγάλη που τα σχόλιά τους και η "Οδύσσειά" τους απετέλεσαν αντικείμενον μελέτης αρχαίων και μεσαιωνικών σχολιαστών συγκεντωθέντων εις τόμους υπό τον τίτλον "Scholia Graeca in Odysseam".

Επιμύθιον: Δέστε τους - αλλιώς κλείστε τους.

Ειμί Κωνσταντίνος ο σχολιαστής και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Παρακαλούνται οι αναγνώσται του παρόντος ιστολογίου να συνδράμουν την σελίδαν της προσωποβίβλου (αγγλιστί facebook) "Θέλω κι εγώ το Δέστε τους να ξαναγίνει τρίωρο".
Υ.Γ.2: Δεδομένης της επιτύχιας της σειράς τους, θα ετοιμάσω και εγώ αναλόγου επιπέδου ανταγωνιστικήν σαπουνόπεραν με πιθανόν τίτλον "Κωνσταντίνος ο Αγριόγατος".
Υ.Γ.3: Αφιερώνω εις το "Δέστε τους" (αλλά και εις όλας τας ελληνικάς εκπομπάς) τους πρώτους στίχους του άσματος της Laurie Anderson "Strange Angels" που λέγει: "they say that Heaven is like TV, a perfect little world that doesn't really need you, and everything there is made of light, and the days keep going by" (ελληνιστί: βαριέμαι...)

Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2010

Συνέντευξη με έναν βρικόλακα

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός έχει καιρόν να σχολιάσει πρόσωπα της επικαιρότητος, διότι ήτο απησχολημένος με την ινδικήν τέχνην. Επιστρέφων όμως εις το αγαπημένον του άθλημα (το κράξιμον) θα ασχοληθεί σήμερον με έναν καλλιτέχνην, τον κύριον Πάνον Μουζουράκην, γνωστόν ηθοποιόν (;) και τραγουδιστήν.
Διαβάζω λοιπόν εις συνέντευξίν του ότι μέχρι τα 25 του νόμιζε ότι είναι βρικόλακας: ότι είναι αθάνατος και δεν μπορεί να πάθει τίποτα. Να σχολιάσω τας ανοησίας με τας οποίας ο καθένας νομίζει ότι προκαλεί εντύπωσιν ή να το αφήσω; Αν και μου αρέσει να χτυπάω αλύπητα τα άτυχα θύματά μου και μετά να τους ρουφώ το αίμα (663 ετών είμαι, οπότε ολίγον 0 ρέζους θετικόν το δικαιούμαι, νόμιζω), το αφήνω, για να πάω παρακάτω που έχει περισσότερον ζουμί (μην ρωτήσετε τι ζουμί, γιατί θα πάτε γυρεύοντας...) Το μόνον που θα είπω είναι ότι ελπίζω μέχρι τα 50 του να μάθει ότι βρικόλακας και αθάνατος δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Συνεχίζει να μας βομβαρδίζει με υψηλήν διανόησιν, λέγων ότι ο καθένας έχει μέσα του τον Χριστό και τον Χίτλερ ("Χίλτερ" γράφει, αλλά θα φανώ μεγαλόψυχος και δεν θα το σχολιάσω θεωρώντας το ως βρομοδουλειάν του δαίμονος του τυπογραφείου - ή μήπως πρέπει να είπω "του βρικόλακος του τυπογραφείου";) Με αφορμή αυτήν την δήλωσιν, έκανα ενδοσκόπησιν και ιδού τι βρήκα μεταξύ άλλων (τα άλλα είναι πίτσαι και μπιρόνια): τον Πεισίστρατον και τον Στράτον Διονυσίου, τον Βούδαν, τον Κούδαν, τον Ιησούν και τον Ιούδαν, τον Κούγιαν και τον Βούγιαν, τον Ταμερλάνον και τον Γερουλάνον, τον Ηλιογάβαλον και τον Λάκην Γαβαλάν, τις αδελφές Μπρόγερ και τον Αδόλφον Μπάγιερ, τον Ιουστινιανόν και τον Ιανόν, τον Ανδρέαν Λασκαράτον και την Ιουλίαν Αλεξανδράτου, τον Μοντεζούμα και τον Τζέικομπ Ζούμα, τον Γκρεγκ Αράκι, την Δέσποιναν Μοιραράκην και τον Πάνον Μουζουράκην (τον έχω εις το αίμα μου τελικώς...)

(Δημοσκόπησις προς τους αγαπητούς αναγνώστας: εσείς πόσα και ποία πρόσωπα βρήκατε εντός σας σήμερον;)

"Δεν θέλω να γίνω ένας τραγουδιστής απλώς για να βγάζω γκόμενες" δηλώνει και αμέσως μετά μας περιγράφει πώς έβγαλε γκόμεναν την Μαρίαν Σολωμού (ως τραγουδιστής πάντοτε).  Βράζει το αίμα του... Εκτός λοιπόν από τον συγκλονιστικήν επαφήν με την πραγματικότητα, τον χαρακτηρίζει και η συγκλονιστική συνέπεια λόγων και έργων.
Καταλήγει η παρουσίασις της συνεντεύξεως (φαντάζομαι ότι η πλήρης συνέντευξις θα είναι αστείρευτος πηγή σχολιασμού): "αν κάναμε όλοι μας μόνο ένα παιδί, σε 50-100 χρόνια θα ήμαστε ο μισός πληθυσμός, άρα θα υπήρχαν περισσότερες θέσεις εργασίας και θα επαρκούσαν οι πόροι της φύσης". Ο σύγχρονος Τόμας Μάλθους (ελληνιστί Πάνος Μουζουράκης) προτείνει την έξοδον από το Μνημόνιον μέσω εγκράτειας και σεξουαλικής αποχής. Ενθουσιασμέναι αι αρχαί της κινεζικής πόλεως Puning είναι έτοιμαι να εφαρμόσουν τας προτροπάς του Έλληνος οικονομολόγου και θα επιβάλουν υποχρεωτικήν στείρωσιν εις 10.000 κατοίκους. Το μέτρον αναμένεται να εφαρμοσθεί μετά τας δημοτικάς εκλογάς εν Ελλάδι, προκειμένου να μειωθεί η ανεργία - δεν ανακοινώνεται ακόμη επισήμως, για να μην χυθεί αίμα, αλλά η κυβέρνησις αφήνει το θέμα να διαρρεύσει από τα επίσημα χείλη του κυρίου Μουζουράκη.

Επιμύθιον πρώτον: Καλύτερα βρικόλακας.
Επιμύθιον δεύτερον: Σιγά τα αίματα...!

Ειμί Κωνσταντίνος ο βρικόλακας και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Προτείνω εις τον γνωστόν ηθοποιόν (δεν το σχολιάζω, διότι θα μου ανέβει το αίμα στο κεφάλι) κύριον Μουζουράκην να ανεβάσει το δράμα του Αργύρη Εφταλιώτη "Ο βουρκόλακας".
Υ.Γ.2: Ο ακόλουθος λυκάνθρωπος (αγγλιστί werewolf) αφιερούται εις τον βρικόλακαν της ημέρας:

 

Πέμπτη 4 Νοεμβρίου 2010

If you wanna be rich, you've got to be a niqabitch

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, με το πνεύμα ανεξιθρησκίας και καλαισθησίας που τον χαρακτηρίζει, ξέρει να εκτιμά την προσφοράν των άλλων θρησκειών εις το σημερινόν πολιτισμικόν γίγνεσθαι. Θεωρεί λοιπόν πως το Ισλάμ (ορισμέναι παραλλαγαί του συγκεκριμένως) δύνανται να είναι εξαιρετικώς σικ και σέξυ, ως δεικνύει το ακόλουθον βίδεο:


(Αι κοπέλαι είναι γαλλίδαι και ονομάζονται Niqabitch: εκ του Niqab=το κάλυμμα που φέρουν επί της κεφαλής και bitch=ξέρετε τι... Επιθυμούν διά του τρόπου τούτου να αναθερμάνουν την συζήτησιν γύρω από την απαγόρευσιν της μαντίλας εις την Γαλλίαν).

Καλώς πράττουν αι συμπαθείς Ουρσουλίναι, αλλά έρχονται δεύτεραι: εν Ελλάδι έχομε γίνει μάρτυρες αναλόγων μείξεων θρησκευτικής και κοσμικής ενδύσεως, όπως, επί παραδείγματι, χρυσά άμφια σε συνδυασμόν με καλτσοδέτας. Και, αν κρίνω από την έλλειψιν σκανδαλισμού του ευσεβούς ποιμνίου μας, είμεθα εξαιρετικώς πολιτισμένος λαός - εν αντιθέσει με τους πρωτογόνους Γάλλους, οι οποίοι εις το βίδεο δείχνουν να αντιδρούν εις τον συνδυασμόν.

Ειμί Κωνσταντίνος ο μαντιλοφόρος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Οφείλετε ωστόσο να ομολογήσετε ότι η ανωτερότης του βυζαντινού πολιτισμού είναι εμφανεστάτη, αν συγκρίνει κανείς τις ως άνω ενδυμασίες με το βυζαντινόν φόρεμα (αν τονίσω την ορθήν τοποθέτησιν του φερμουάρ, θα θεωρηθώ σεξιστής;)

Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

Bollywood

Εις την προηγουμένην μου ανάρτησιν έκανα αναφορά εις το πακιστανικόν Lollywood. Η (πάντοτε ενημερωμένη και σικ) Αβάδιστη ανέφερε εις τα σχόλια ένα από τα αριστουργήματα του αντιπάλου δέους, τον Σούπερμαν του ινδικού Bollywood. Ιδού μερικά ακόμη εξαιρετικά αποσπάσματα, που δεικνύουν το μέγεθος της προόδου του ινδικού κινηματογράφου:



Και με άλογον και με τρακτέρ, παρακαλώ. Εις το Hollywood τέτοια κόλπα τα κάνουν μόνον με μηχανές; Πόσο πασέ, μον ντιέ...


Ο Τσάκι Τσαν πήρε σύνταξιν; Αν όχι, να πάρει τώρα:




Κλείνουμε με την αποθέωσιν της καλλιτεχνικής διευθύνσεως και του καλού γούστου:




Ειμί Κωνσταντίνος ο πρωταγωνιστής του Bollywood και άρτι ωλοκλήρωσα.

Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

Ανατολή και Δύση

Το επίπεδον του παρόντος ιστολογίου σήμερον θα ανέβει: ως συνέχεια της προηγουμένης αναρτήσεως (με την έννοιαν ότι ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι οικουμενικός) θα ασχοληθώ με ένα θέμα που με απασχολεί, την συνάντησιν πολιτισμών Ανατολής και Δύσεως. Ουχί, δεν πρόκειται να ομιλήσω περί θρησκευτικού συγκρητισμού, περί ελληνοβουδιστικής τέχνης ή περί των Lettres Persanes του Montesquieu (είπαμε, το επίπεδον θα ανέβει, αλλά δεν θέλω να μας πιάσει και ίλιγγος).
Θα επικεντρωθώ εις τον κινηματογράφον με αφορμήν τον πρόσφατον χαμόν του Γιάννη Δαλιανίδη. Πιο συγκεκριμένως, θα αναλύσω το ειδικότερον ζήτημα των τσοντών: ουχί, δεν αναφέρομαι εις τας αγαπημένας ταινίας της Ιουλίας Αλεξανδράτου, αλλά εις τα εμβόλιμα τραγούδια, χορούς και λοιπά θεάματα που συναντούμε συχνώς εις το ελληνικόν (και αλλοδαπόν) σινεμά, προκειμένου να γεμίζουν τον χρόνον και να μετατρέπουν τας ταινίας από μικρού μήκους εις μεγάλου.

Επί παραδείγματι, εις την ταινίαν του Δαλιανίδη "Ξυπόλητος πρίγκιψ", ενώ έχομε την κυριαρχίαν στοιχείων ανατολικής προελεύσεως (αραβικής συγκεκριμένως) εις την "ανήκουσαν εις την Δύσιν" Ελλάδα, εμβολίμως παρατηρούμε τσόνταν (κατά την ανωτέρω έννοιαν) με στοιχεία δυτικής προελεύσεως εις την (χορευτικώς) "ανήκουσα εις την Ανατολήν" Ελλάδα:


Περίπου το αυτό διάστημα εις το Πακιστάν ο δυτικός πολιτισμός κάνει παρομοίαν θραύσιν και ο αντίστοιχος Δαλιανίδης εισάγει εις ταινίαν το ακόλουθον άσμα, το οποίον πολύ θα ήθελε να είναι δυτικότροπον αλλά είναι τόσο πακιστανικόν όσο γίνεται να είναι ένα άσμα (φαντάζομαι την σκηνήν εις ελληνικήν ταινίαν με τον Γιάννη Βογιατζή να τραγουδά και κάπου εις την πισίναν να ευρίσκεται η Ζωή Λάσκαρη με την Χλόη Λιάσκου):


Είναι προφανές ότι η προσπάθεια των συμπαθών ασιατών να συναντήσουν τον δυτικόν πολιτισμόν εις τας ταινίας τους είχε μικροτέραν επιτυχίαν ακόμη και από την αντίστοιχον προσπάθειαν των Ελλήνων.

Επιμύθιον: Τελικώς εις τα εμβόλιμα θεάματα εις τον κινηματογράφον (τουλάχιστον εκείνης της εποχής) μάλλον είναι καλύτερον -και συγκλονιστικότερον- να μένει ο καθένας εις τον πολιτισμόν του τόπου του. Σημείωσις: παραπέμπω εις μίαν εκ των αγαπημένων μου ταινιών του Ινδού Σατγιαζίτ Ρέι, το "Δωμάτιον της Μουσικής" - το βίδεο έχει έντασιν, ειδικώς προς το τέλος: ξεπεσμένος γαιοκτήμων, που ανοίγει το Δωμάτιον της Μουσικής των μεγάρων του, ταυτοχρόνως βιώνει την αγωνίαν της επιστροφής της οικογενείας του από την άλλην πλευράν της λίμνης εν μέσω καταιγίδας.

Ειμί Κωνσταντίνος ο κινηματογραφιστής και άρτι ωλοκλήρωσα.