Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Μεσοπρόθεσμα σχόλια

Το θέμα δεν είναι αν ψηφίζεις το μαχαίρι ή το πιστόλι, αλλά προς τα πού το στρέφεις.


α) Ξέχασες να προσθέσεις τις μαγικές φράσεις "κατόπιν εορτής" και "για τα μάτια του κόσμου", αλλά δεν πειράζει. 
β) Όταν λες "απόλυτο σεβασμό", εννοείς αυτό που γίνεται έξω από τη Βουλή; 
γ) Είσαι σίγουρος ότι η πρόσκληση θα παραμείνει ή θα την αλλάξεις σε λίγες ώρες (όπως έκανες με την επιστροφή φόρου για τις αποδείξεις) και θα μείνουμε με τις σοκολατίνες στο χέρι; 
δ) Καλά, είσαι εντελώς ασόβαρος; Πόσο σοβαρή θεωρείς την πρόταση να έρθει να μιλήσει μαζί σου κάποιος σοβαρά
ε) Οι Αγανακτισμένοι ήρθαν, αλλά εσύ δεν ήσουν εκεί. Αλλά ανεξαρτήτως αυτού, όταν δεν πάνε οι Αγανακτισμένοι στον Βενιζέλο, πάει ο Βενιζέλος στους Αγανακτισμένους - κατάλαβες, Μωάμεθ; 
στ) Και τέλος πάντων πόσους χωράει πια αυτό το υπουργείο;


α) Κρίμα. Έχασες τη μοναδική ευκαιρία να σε μάθουμε. 
β) Σιγά τα αίματα, θα σπάσεις κάνα νύχι. 
γ) Δεν το σώζεις, Ρομπόπουλε: ρόμπα έγινες. 
δ) Ποιο υπουργείο προτιμάς, ξέχασες να μας πεις.


4. Πυθαγόρας Βαρδίκος (το καλό με το Μεσοπρόθεσμο είναι ότι μάθαμε ονόματα βουλευτών που δεν τους είχε δει ποτέ κανείς): "Το Καλημέρα Ήλιε δεν είναι παρά ένα σαχλό τραγουδάκι που δεν θα είχε καμιά αξία αν δεν το χρησιμοποιούσε το ΠΑΣΟΚ". 
Α να χαθείς. Σαχλέ.


5. Ευάγγελος Βενιζέλος: "Ελάτε να το κάνουμε μαζί". 
Μαζί σου; Αποκλείεται!


α) Ακόμη μία πολιτικός που δεν έχει ξύλινο λόγο. Α' βραβείο περιοδικού "Πλανόδιον" (σαν την ίδια).
β) Τη δουλειά που σε στείλαμε να κάνεις (να ψηφίζεις) δεν την κάνεις, θέση δεν παίρνεις, τι στο διάολο κάνεις εκεί μέσα, πέρα από το να πληρώνεσαι, μπορείς να μου πεις; 
Απάντηση Ντόρας: "Εάν τη διαχείριση της Ελλάδας δεν την αναλάβουν τα δύο μεγάλα κόμματα, κυρίως, και όσα κόμματα πιστεύουν ότι θέλουν να στηρίξουν αυτή την προσπάθεια για να μπορέσει η Ελλάδα να βγει από την κρίση δεν θα υπάρξει λύση για αυτή τη χώρα". 
ΟΚ, τώρα ξηγηθήκαμε και είμαστε κομπλέ.


7. Αλέξανδρος Αθανασιάδης (άλλος πασίγνωστος): 28/06/2011: δεν θα ψηφίσω το μεσοπρόθεσμο. 29/06/2011: Ψηφίζω "ναι" στο μεσοπρόθεσμο
α) Αν ο κύριος Αθανασιάδης φτιάξει μπλογκ, θα πρέπει να κλείσω το δικό μου: ο άνθρωπος με ξεπερνά κατά πολύ σε φαιδρότητα.
β) Άρθρο 55 παράγραφος 1 Συντάγματος: "Για να εκλεγεί κανείς βουλευτής απαιτείται να είναι Έλληνας πολίτης κτλ." Χρειάζεται άμεσα αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να διευκρινιστεί ότι δεν αρκεί να είναι Έλληνας πολίτης, αλλά πρέπει και να καταλαβαίνει τι λέει στα ελληνικά.


8. Βασίλης Γιουματζίδης (μη μου πείτε ότι ούτε αυτόν τον ξέρετε;!): "Συμφωνώντας με την αιτιολογία του συνάδελφου Αθανασιάδη ψηφίζω ναι".
Ψηφοφορία copy-paste.


α) Λυγμ, ωιμέ, ιώ, ιού, οίμοι, βαβαί, παπαί!
β) Και τώρα πού θα πάει; Στο ΚΚΕ ή στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ;


Είμι Κωνσταντίνος ο θιασάρχης και άρτι ωλοκλήρωσα. 


Υ.Γ.: Είναι προφανές γιατί στην τηλεόραση βλέπουμε μόνον βουλευτές όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο Άρης Σπηλιωτόπουλος, ο Γεράσιμος Γιακουμάτος, ο Μίμης Ανδρουλάκης, η Ελίζα Βόζεμπεργκ: αν κρίνω από τα σημερινά, είναι οι πλέον σοβαροί!

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Δίστομα, LED wall, ηλιακά κάτοπτρα, Κέννεντυ - α, και 70 εκατομμυριάκια


Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, όπως ενδεχομένως έχετε αντιληφθεί, είναι λάτρης του ύφους ζωής (βαρβαριστί: λαϊφστάιλ). Ενθουσιάζεται με το γεγονός ότι καίγεται η γούνα μας και παρά ταύτα η πρωινοαπογευματινή ζώνη ζει εις ένα σύμπαν όπου δεν υπάρχουν παρά μόνον τηλεοπτικές εκπομπές, γάμοι, βαφτίσια, γεννητούρια και χωρισμοί. Είμαι σίγουρος πως, αν πτωχεύσουμε, οι εκπομπές αυτές θα έχουν δηλώσεις της Μαίρης Συνατσάκη για την πτώχευση, θα δείχνουν πόσα λεφτά έχασαν οι σταρς και θα έχουν κουίζ "ποιος γνωστός παρουσιαστής έσπασε γνωστό βιολογικό παντοπωλείο προκειμένου να μην στερηθεί τα αγαπημένα του βιολογικά αγγούρια;"

Το θέμα μας σήμερον δεν είναι το απλόν και τετριμμένον λαϊφστάιλ με τας μπουζουκτζούδας και τας παρουσιαστρίας. Αυτά είναι για την πλεμπαρίαν. Εμείς (εγώ και ο Ιωάννης ΣΤ' δηλαδή), ως αληθείς αριστοκράται, δεν ασχολούμεθα παρά φευγαλέως με την μεσημεριανήν ζώνην, ενώ παρακολουθούμε ανελλειπώς το υψιπετές λαϊφστάιλ της Καθημερινής και της κυρίας Ελένης Μπίστικα (δυστυχώς δεν βρήκα εις το διαδίκτυον το αρχείον του περιοδικού "Κ" της Καθημερινής με τα φωτορεπορτάζ των "Ελμπιστευτικών" της).
Εκεί, παραδείγματος χάριν, θα μάθουμε για τις εν Ελλάδι δραστηριότητες της κυρίας Μουμπάρακ (διαβάστε το άρθρον να ξεστραβωθείτε, που δεν ξέρετε ούτε πώς λέγεται η γλυκιά βασίλισσα του Μπαχρέιν, άσχετοι - αλήθεια, εκεί χάμω εις το Μπαχρέιν ο λαουτζίκος ακόμη εξεγείρεται ή ο σύζυγος της γλυκιάς βασίλισσας Sabeeka ήτο αποτελεσματικότερος του συζύγου της κυρίας Μουμπάρακ;)
Βεβαίως έχουμε και άλλα ρεπορτάζ: για Πρέσβεις Καλής Θελήσεως, (εδώ ακόμη μία σύζυγος-πρέσβειρα, η κυρία Mehriban Aliyeva, σύζυγος του προέδρου του Αζερμπαϊτζάν, γνωστού για τους δημοκρατικούς του αγώνες), παρουσίαση του ημερολογίου του Συλλόγου "Φίλοι του Ελαφρού Τραγουδιού 2010" ("what the fuck?", αναρωτιέται ο μπάρμπας μου, ο Ιωάννης ΣΤ'), απονομή στον κ. Αριστείδη Αλαφούζο του Παρασήμου του Τάγματος του Ανατέλλοντος Ηλίου, Χρυσών Ακτίνων και Ροζέτας από τον Αυτοκράτορα Ακιχίτο διά χειρός του πρέσβη Ιαπωνίας κ. Kitamura ("what the fuck again?", ξαναπετιέται ο μπάρμπας μου - αλλά μάλλον εκνευρίστηκε που δεν τον κάλεσαν στη σχετικήν γιορτήν και δεν χλαπάκιασε "τα φαγητά, μεζέδες και φρέσκα πελαγίσια ψάρια, αλλά ιδίως τα σπιτικά γλυκά, τα σοροπιαστά μήλα, το κυδώνι με κονιάκ, συνοδευόμενο με παγωτό καϊμάκι και γιαούρτι"), εγκαίνια έκθεσης Βολανάκη στο Ναυτικό Μουσείο (εδώ να δείτε ορίτζιναλ σελεμπριτομάνι - τα βραβεία MAD δεν πιάνουν μία μπροστά στον Βολανάκη), έκκληση για κορδέλες γραφομηχανών (το ωραίον δεν είναι η έκκλησις, αλλά το ότι υπήρξε κόσμος που απήντησε - χμ, καλή ιδέα: σκέπτομαι να απευθύνω και εγώ έκκλησιν για επεξεργαστήν Intel Core i5-450M και, αν πιάσει, δευτέραν έκκλησιν για iPad 2), παρουσίασις νέων υποψηφίων βουλευτών ("αμφότερες κόρες πρώην υπουργών by the way", παρατηρεί ευστόχως ο Ιωάννης ΣΤ') και πολλά άλλα. 
Για να μην σας κουράζω, διαβάζω Καθημερινή και Ελένη Μπίστικα, όταν θέλω να ενημερωθώ για δραστηριότητες πρέσβεων (κανονικών και Καλής Θελήσεως), φιλανθρωπικά γκαλά, εκθέσεις έργων τέχνης, συναυλίες στο Μέγαρο Μουσικής, δραστηριότητες του Athens Golf Γλυφάδας ή να δω συνδυασμούς που δεν έχω καταφέρει ακόμη να επιτύχω (γάμος Γουίλιαμ-Κέητ + θάνατος Λάκη Σάντα + κατάκτηση κυπέλλου από την ΑΕΚ + Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς - τώρα θα πω εγώ "what the fuck?") - εντάξει υπάρχουν και πολλά άλλα άρθρα, αλλά εγώ, όπως πάντα, διαλέγω για εσάς τα εκλεκτότερα φιλέτα.

Η αφορμή να εκτοξεύσω το σημερινόν μου υγρόν πυρ κατά της συγκεκριμένης δημοσιογράφου ήτο η χθεσινή εκπομπή Σκάι Life: μετά την διαφήμισιν πηγαίνετε εις το 11:11. Εκεί θα ακούσετε για άρθρον του Spiegel (για τους γερμανομαθείς το άρθρον εδώ) που μας τα χώνει για τον προϋπολογισμόν των Special Olympics (κόστος διπλάσιον σε σχέσιν με τους προηγούμενους αγώνες - καλά, είμαστε μαθημένοι στα διπλάσια κόστη) και αμέσως μετά (εις το 13:13) την θυμωμένην απάντησιν της κυρίας Μπίστικα, πρέσβειρας Καλής Θελήσεως (ΚΑΙ ΑΥΤΗ;) των Special Olympics (Α, ΟΚ), η οποία λέει για Δίστομα, για την ιστορία της, τον εθελοντή Οικουμενικό Πατριάρχη, το LED wall, τα ηλιακά κάτοπτρα στην Πνύκα, τους Κέννεντυ και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα, αλλά για τις σπατάλες και τους ξεχειλωμένους προϋπολογισμούς κουβέντα δεν λέει η δημοσιογράφος, παρά τα 50 χρόνια πείρας της - ούτε για το πόσο θα άλλαζε η ζωή των παιδιών των Special Olympics στην χρεοκοπημένη Ελλάδα, αν αυτά τα 70 εκατομμύρια πήγαιναν στην Πρόνοια.

Συγγνώμη, μπορεί η κυρία Μπίστικα να θύμωσε με το Spiegel, αλλά και εγώ έχω θυμώσει μαζί της, γιατί δεν γίνεται να βλέπει μόνον τις χαρές, τα πάρτι και τις φιέστες - όπως παλιότερα έβλεπε μόνον με πόση αγάπη, χαρά και στοργή κάποιες φιλάνθρωπες κυρίες αγκαλιάζουν παιδάκια, αγνοώντας τους συζύγους τους και την όχι και τόσο φιλάνθρωπον δράσιν τους.
Και κάτι ακόμα: αν το  αριστοκρατικόν λαϊφστάιλ μάς κοστίζει τόσο ακριβά, συγγνώμη (again) αλλά ψηφίζω δαγκωτό ρεπορτάζ και δηλώσεις Άντζελας Δημητρίου για τους Αγανακτισμένους.

Ειμί Κωνσταντίνος ο  θυμωμένος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Γιορτάζουμε ένα έτος Κωνσταντίνο με μεγάλους διαγωνισμούς και πλούσια δώρα!

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός σήμερον εορτάζει τα πρώτα του γενέθλια (=την συμπλήρωσιν ενός έτους από την δημιουργίαν του παρόντος ιστολογίου). Βεβαίως, για όσους θυμούνται, ξαναεόρτασα προ τριμήνου, διότι δεν είμαι καμιά μπασκλασαρία να έχω μόνον μίαν φοράν γενέθλια (4 Μαρτίου 2010 έγραψα την πρώτην μου ανάρτησιν εις το ιστολόγιον της δεσποινίδος Ματίνας και 24 Ιουνίου 2010 την πρώτην μου ανάρτησιν εις το παρόν ιστολόγιον - για την ακρίβειαν, στις 24 Ιουνίου 2010 οι αναρτήσεις μου ήσαν συνολικώς 7, ρεκόρ που δεν έχω ακόμη καταρρίψει).

Ένας χρόνος γεμάτος εξυπνάδες και ανοησίες, βίντεο και φωτογραφίες, ιστορία και σελέμπριτις, πολιτική και δημοσιογραφία, Ιωάννη ΣΤ' και Τζούλια. Νομίζω ότι από τις αναζητήσεις που οδηγούν εις το ιστολόγιόν μου είναι έκδηλη η σχιζοφρένεια (η δική μου και των αναγνωστών μου): "ιωάννης καντακουζηνός", "ειρήνη ανδρονίκου ασάν" (είναι η σύζυγος του Ιωάννη ΣΤ'), "γεγονοτα το 1347" "ιστοριαι καντακουζηνος ερμηνευτικα σχολια", "από υαλί χρωματιστό" (ποίημα του Καβάφη που ανέλυσα όπως του αξίζει) αλλά και "αυτόγραφο πάττυ", "oi tsoytsoy toy antra se fotografia", "νανοβιονικο βραχιολι", "european council for youth mobility in research and technology", "ελικόπτερο πανω από βουλη", "ανδρεύομαι" (μεγάλη επιτυχία η σχετική ανάρτησις), "χρήστος κουτάλας" (wannabe σύζυγος της Τζούλιας Αλεξανδράτου) κ.α.


Γιορτάζουμε λοιπόν σήμερον με δύο μεγάλους διαγωνισμούς


Πρώτος μεγάλος διαγωνισμός (μια ευγενική προσφορά του σημερινού Κους Κους του Alpha):



Βρείτε την συγγένεια Ελεονώρας Μελέτη - Μαρίας Μπακοδήμου και κερδίστε μια τρέσα από τα μαλλιά της Τζούλιας Αλεξανδράτου!!!

(Όροι συμμετοχής: μπορούν να συμμετέχουν όλοι οι αναγνώσται μόνον μία φορά. Εξαιρούνται: η Ελεονώρα Μελέτη, ο πρώην της Ελεονώρας Μελέτη Γιάννης Ολιέρσκι, ο νυν της Ελεονώρας Μελέτη (που δεν ξέρω αν υπάρχει, αλλά καλού-κακού εξαιρείται), οι πρώην παρολίγον πεθεροί της Ελεονώρας Μελέτη, η πρώην γυναίκα του πρώην άνδρα της Μαρίας Μπακοδήμου, ο πρώην άνδρας της Μαρίας Μπακοδήμου, η Μαρία Μπακοδήμου, ο νυν άνδρας της Μαρίας Μπακοδήμου, η πρώην συννυφάδα της Μαρίας Μπακοδήμου, η (νυν) δεύτερη ξαδέρφη της πρώην γυναίκας του πρώην άνδρα της Μαρίας Μπακοδήμου και γενικώς όποιος έχει  δει, ακούσει ή αγγίξει τη Μαρία Μπακοδήμου).


Δεύτερος μεγάλος διαγωνισμός: ψηφίστε την αγαπημένην σας ανάρτησιν και κερδίστε ανάρτησιν του Κωνσταντίνου Καντακουζηνού αφιερωμένη εις εσάς!!! Δεν χάνονται τέτοιες ευκαιρίες, λέμε!!!
 (Όροι του διαγωνισμού: για να κερδίσετε, θα πρέπει η ανάρτησις που θα επιλέξετε να συμπίπτει με την επιλογήν του Κωνσταντίνου, την οποίαν και θα αποκαλύψει με το πέρας του διαγωνισμού, δηλαδή όποτε του γουστάρει. Υποψηφιότητα θέτουν άπασαι αι αναρτήσεις του παρόντος ιστολογίου - εξαιρούνται οι αναρτήσεις που πρωτοδημοσιεύτηκαν εις το ιστολόγιον της δεσποινίδος Ματίνας. Κάθε αναγνώστης μπορεί να συμμετέχει μόνον μία φοράν. Εξαιρούνται της συμμετοχής συγγενείς του Κωνσταντίνου Καντακουζηνού α', β', γ' και δ' βαθμού, δηλαδή ο Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός, ο Ιωάννης Ε' Παλαιολόγος, ο Ιωάννης Η' Παλαιολόγος - γενικώς: αν σε λένε Ιωάννη Καντακουζηνό ή Παλαιολόγο δεν έχεις καμία τύχη και καλύτερα να στείλεις sms στο Πολύ Μπλα-Μπλά μήπως κερδίσεις τριήμερες διακοπές σε ξενώνα στο Πήλιο).

Ειμί Κωνσταντίνος ο εορτάζων και άρτι ωλοκλήρωσα.


Υ.Γ.: Λόγω της επετείου αντιγράφω την πρόσκλησιν που εμοίρασα προ ενός έτους εις τα πέρατα του κόσμου:

Ο σεβαστοκράτωρ Κωνσταντίνος Καντακουζηνός σήμερον Πέμπτη 24 Ιουνίου 2010 προσκαλεί τους πολυπληθείς του αναγνώστας εις τα εγκαίνια του νέου του ιστο-κούτσουρου (αγγλιστί web-log, κοινώς blog) εις την διεύθυνσιν:


Ανακοινωθέν: ο Κωνσταντίνος φορώντας φασαμέν θα σερβίρει εις τo προρρηθέν παλάτιόν του -άρτι κτισθέν από το μηδέν και διακοσμηθέν με ύφασμα μπεζ μαροκέν σατέν από το γκομπλέν- ογκρατέν, κις λορέν και σαβαρέν (ολίγον μπλε μαρέν) σε πετσετάκια σεμέν.

Διαδώσατε το νέον!

Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

Εικόνες

Εικόνα 1η: Αγοράζω μερικά πραγματάκια για τη δουλειά μου (απαραίτητα αλλά και αδικαιολογήτως πανάκριβα). Η ευγενής πωλήτρια στο (επίσης αδικαιολογήτως) υπερχλιδάτο κατάστημα με εξυπηρετεί, αν και ο μηνιαίος μισθός της είναι μάλλον όσος και μερικά από τα πραγματάκια που αγοράζω. Έξω εργάτες σκάβουν τρύπες στο δρόμο κάτω από τον ήλιο και μπάτσοι ντυμένοι με αλεξίσφαιρα (επίσης στον ήλιο) φυλάνε - δεν ξέρω τι: τις τρύπες; το κατάστημα; ή απλώς είναι εκεί για να τους βλέπουν οι Εξαρχειώτες γείτονες του καταστήματος; Ξαφνικά όλοι σταματάμε και κοιτάμε μια μαύρη Lexus που μπαίνει στο πάρκινγκ του καταστήματος: είναι το αφεντικό της επιχείρησης. Η δομή της ελληνικής κοινωνίας σε μια στιγμή.

Εικόνα 2η: Περνάω από την Ομόνοια. Πού εξαφανίστηκαν οι αλλοδαποί και τα πρεζόνια; Τους έκρυψαν στα στενά ή τους χτύπησε η ζέστη; Όπως και να 'χει, η Ομόνοια δείχνει εμβληματική: αυτή η βρόμικη, ζεστή, τσιμεντένια πλατεία είναι η Αθήνα σε περίληψη. Μπράβο σε όποιον τη σχεδίασε...

Εικόνα 3η: Αστυνομικός ρωτά κυρία για ένα εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο που είναι παρκαρισμένο στην είσοδο της πολυκατοικίας της: "Κυρία, σας ενοχλεί;" Αυτή απαντά αρνητικά και ο αστυνομικός φεύγει. Δεν ξέρω τι με εντυπωσιάζει περισσότερο: η αδιαφορία και των δύο; Η εξάρτηση της νόμιμης υποχρέωσης του αστυνομικού από την άδεια περιοίκου; Ή το από καιρό εγκαταλελειμμένο αυτοκίνητο σε κάποιον δρόμο της Αθήνας; Η νοοτροπία της Ελλάδας σε μια στιγμή.

Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Απίστευτο: Βουλευτής είπε τον Πρωθυπουργό τελειωμένη αδερφή!

Υπουργικό Συμβούλιο (κατά Μιχελογιαννάκη)

Δεν συνηθίζω να αναπαράγω εδώ σχόλια που κάνω εις άλλα ιστολόγια (με αποτέλεσμα διάφορες εξυπνάδες μου να μένουν ορφανές - ίσως κάποτε πρέπει να συγκροτήσω Επιτροπή Κωδικοποίησης Σχολίων Κωνσταντίνου Καντακουζηνού). Ωστόσο σήμερον θα κάνω μίαν εξαίρεσιν, διότι το ζήτημα είναι άκρως σοβαρόν και εν μέσω του γενικότερου ορυμαγδού επέρασε σχεδόν απαρατήρητον.
Πρόκειται για τις δηλώσεις του βουλευτού κ. Μιχελογιαννάκη που είδα πρώτη φορά σε σουηδικόν ιστολόγιον (κακώς ενόμιζα ότι τα σουηδικά είναι δύσκολα: μια χαρά τα καταλαβαίνω). Ο εν λόγω βουλευτής, αναφερόμενος εις τον πρωθυπουργόν, λέγει ότι δεν ισχύει το "ανδρός πεσούσης πας ανήρ ανδρεύεται".
Διάφοροι αγράμματοι (πολλοί και εις την Βίβλον Προσώπων) χλευάζουν τον βουλευτή (ότι τάχα μου εμπέρδευσε τις παροιμίες και είπε ό,τι μπούρδα του έγραψαν στο χαρτί, διότι προφανώς ο ίδιος αδυνατεί να σκεφτεί έστω και μίαν φράσιν μόνος του), χωρίς να κατανοούν την ουσίαν της δηλώσεώς του, όπως θα εξηγήσω σε εμπλουτισμένην μετάφρασιν όσων έγραψα εις τα σουηδικά.


Πρώτα πάμε εις το ρήμα "ανδρεύομαι". Πρέπει να τονίσω ότι ο κ. Μιχελογιαννάκης χρησιμοποιεί τον σπάνιον τύπον "ανδρεύομαι" αντί του συνωνύμου "ανδρίζομαι" (άρα ό,τι ισχύει για το ένα ρήμα ισχύει και για το άλλο), προκειμένου να δείξει ότι δεν είναι κανένας τυχαίος που λέει ο,τι του κατέβει.
Σύμφωνα λοιπόν με το λεξικόν Liddell-Scott, το "ανδρίζομαι" σημαίνει:
α) έρχομαι εις ηλικίαν ανδρός (δηλαδή, στην επίμαχη φράση το νόημα είναι ότι, αν πέσει ο Παπανδρέου, θα ενηλικιωθούμε - χμ, έχει μια λογική)
β) φέρομαι ως άνδρας (δηλαδή, αν πέσει ο Παπανδρέου, μετά θα το παίζουμε όλοι άνδρες - αυτό που λέμε "τζάμπα μάγκες" δηλαδή)
γ) ενδύομαι ως άνδρας (αντίστροφον τραβεστί δηλαδή, κάτι σαν το "εγώ φοράω παντελόνια, ρε" - το κρατάμε αυτό το στοιχείον για την ερμηνεία της φράσεως πιο κάτω)
δ) (εδώ είναι το κρίσιμο και γι' αυτό το παραθέτω όπως ακριβώς το λέγει το λεξικόν): "επί αισχράς σαρκικής μίξεως συγγίγνομαί τινι [=κάνω σεξ με κάποιον], εν αντιθέσει προς το θηλύνομαι" - έχει και παράδειγμα για τον αυτοκράτορα Ηλιογάβαλο (μεγάλη μορφή, πρέπει να κάνω ειδική ανάρτησιν για το πρόσωπό του): ηνδρίζετο και εθηλύνετο και έπραττε και έπασχε εκάτερα ασελγέστατα (Δίων Κάσσιος 79.5) - μετάφρασις νομίζω δεν χρειάζεται: αντιλαμβάνεσθε ότι ο αυτοκράτωρ τα έκανε όλα και με όλους. (Σημείωσις ουχί άσχετος προς το θέμα μας: ο αυτοκράτωρ Ηλιογάβαλος συνήθιζε να κυκλοφορεί με μέικ-απ, φορούσε φτερά και πούπουλα και έκανε επισήμως γκέι γάμο στη Ρώμη με έναν αθλητή - μάλλον το πρόσφατον Pride εις την Ρώμην, όπου ετραγούδησε και η Lady Gaga, έγινε προς ανάμνησιν του γεγονότος).

Συνέχεια της αναλύσεως: ο κ. Μιχελογιαννάκης, αναφερόμενος εις τον πρωθυπουργόν μας, λέγει "ανδρός πεσούσης". Δεδομένου ότι είναι γνωστόν για ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται θηλυκά επίθετα για άνδρες, είναι προφανές ότι αφήνεται ένα τεράστιον υπονοούμενον για την σεξουαλική ταυτότητα του κ. Παπανδρέου, διαφορετικά ως βαθύς γνώστης της ελληνικής ο κ. Μιχελογιαννάκης θα έλεγε "ανδρός πεσόντος". Τι προσπαθεί λοιπόν να μας πει ο κύριος αυτός; Ότι ο πρωθυπουργός μας είναι γκέι, τραβεστί ή τρανσέξουαλ; Και γιατί μετά λέγει "πας ανήρ ανδρεύεται" που είδαμε τι σημαίνει; Το λέγει βεβαίως αρχαϊστί, για να μας μπερδέψει, αλλά, κατόπιν των παραπάνω, είναι προφανές ότι η απόδοσις του ρητού στα καλιαρντά είναι: "αν πέσει η τελειωμένη η πρωθυπουργίνα, θα πηδηχτεί με όλους". Αν αυτή η δήλωσις δεν είναι σκάνδαλον, τότε τι είναι σκάνδαλον; Διότι εγώ θυμάμαι ότι, όταν ο κ. Καρατζαφέρης είχε πει "Σαλώμη" τον κ. Άρη Σπηλιωτόπουλο, απεπέμφθη αμέσως. Κατόπιν αυτής της δηλώσεως, γιατί ο κ. Παπανδρέου δεν αποπέμπει τον κ. Μιχελογιαννάκη;

Βεβαίως ο κ. Μιχελογιαννάκης δεν είναι κανένας τυχαίος: λέγει αμέσως πιο πριν ότι η επίμαχη φράσις "σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, όπως πολλοί θα ήθελαν". Είδατε πόσο έξυπνα το θέτει; Είναι σαν να μου λέγει κάποιος: "Κωνσταντίνε Καντακουζηνέ, σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει ότι είσαι μασόνος της 3ης τάξεως στην 12η Στοά, Εβραίος σιωνιστής με πραγματικό όνομα Μπεν Γιαλόμ και έχεις πάρει από την Μοσάντ 1.101.101,10 για να καταστρέψεις την Ελλάδα". Για τι θα τον κατηγορήσω μετά; Για αυτά που είπε ότι δεν ισχύουν;

Τέτοια ευρυμάθεια και τέτοια πολιτική ευστροφία ούτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος δεν είχε. Δεν είναι τυχαίον ότι αμφότεροι είναι Κρητικοί.

Ειμί Κωνσταντίνος ο λεξικογράφος-πολιτικός αναλυτής και άρτι ωλοκλήρωσα.

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ (Συνεχής ενημέρωση)



 
ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΙΣ 10.00 ΤΟ ΠΡΩΙ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΑΝΝΑΣ ΝΤΑΛΑΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ.

ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ.

ΘΑ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕΙ Ο ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ.


ΣΥΝΕΧΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ:


10.18: Ήδη έχουν αρχίσει να πέφτουν τα πρώτα δακρυγόνα. Το μπλο(γ)κ των αννανταλαρικών οπισθοχωρεί προς τον Εθνικό Κήπο. Οι πάπιες έρχονται προς ενίσχυσή μας.

11.30: Ανεπιβεβαίωτες φήμες λένε ότι η συντρόφισσα Άννα χτυπήθηκε από τα ΜΑΤ και φυγαδεύτηκε με το 3.779 κυβικών εκατοστών αυτοκίνητο του συζύγου της. Τελικά είναι καλά στην υγεία της και μας εμψυχώνει δηλώνοντας: "Δεν θα φύγω"


11.53: Οι συγκεντρωμένοι είμαστε πάρα πολλοί - πόσοι ακριβώς, δεν ξέρουμε (η άγνοιά μας δείχνει πόσο πιστοί είμαστε στην ταγό μας).


12.05: Έπεσε η ιδέα να κυκλοφορήσει κείμενο υποστήριξης από πολιτικές προσωπικότητες. Σκοπεύουμε να απευθυνθούμε στην Μιλένα Αποστολάκη, στον Γιάννη Βούρο, στην Εύα Καϊλή, στην Ελίζα Βόζεμπεργκ, στον Μάκη Γιακουμάτο, στον Αλέκο Χρυσανθακόπουλο καθώς και στους Παναγιώτη Ψωμιάδη, Βασίλη Παϊτέρη, Γιώργο Βασιλείου, Ηλία Ψινάκη, Μαρίνα Τσιντικίδου, Δάφνη Μπόκοτα, Γιώργο Λιάγκα κ.α.


12.12: Γίνεται τώρα το πρώτο ντου στου Μαξίμου. Πανικός στις τάξεις μας και άτακτη οπισθοχώρηση: κυκλοφόρησε η φήμη ότι θα βγάλουν τον Πάγκαλο.


12.16: Παρακαλούνται όσοι μπορούν, να μας συνδράμουν: χρειαζόμαστε μαντίλια, μααλόξ και αντιρυτιδικές.


12.18: Βρόμικο σχέδιο να μας διαλύσουν: κυκλοφορούν κουπόνια για δωρεάν σολάριουμ και σπα. Ήδη οι πρώτες κυρίες-υποστηρίκτριες της Άννας έφυγαν για γαλλικό μανικιούρ. Εμείς κρατάμε ακόμα, αν και ήδη έχω σπάσει ένα νύχι.


13.20: Φήμες για παραίτηση ΚΑΙ της Άννας Νταλάρα κλυδωνίζουν το ευρωπαϊκό οικοδόμημα: ακούγεται ότι επείκεται διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε δραματική κατάσταση ο Μπαρόζο. 


13.51: Ενόψει των πρόσφατων εξελίξεων το αίτημά μας αλλάζει περιεχόμενο. Επιδώσαμε μόλις ψήφισμα προς την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ με το οποίο ζητάμε να εκλέξουν πρωθυπουργό την Άννα Νταλάρα. 
Σύνθημά μας: YES WC CAN

20.33: Συγγνώμη για την απουσία, αλλά είχε πέσει το γουάιρλες, διότι το είχαν καταλάβει τα μπλάκμπερι του πρωθυπουργικού γραφείου: ενόψει διακοπών όλοι ήθελαν να κλείσουν σήμερα εισιτήρια (ουάν-γουέι). Έπεσε η ιδέα να πάμε συντεταγμένα ως μπλο(γ)κ αγωνιστών και να προσκυνήσουμε στο πρώην κολαστήριο της Γκεστάπο επί της οδού Μέρλιν - νυν Hondos Center.


23.01: Ο ανασχηματισμός αναβάλλεται για αύριο και αποχωρούμε - τζάμπα έσπασα το νύχι. Φεύγοντας γράφουμε απειλητικά γκράφιτι στους τοίχους του Μαξίμου: "Αννανταλαρισμός ή θάνατος"



17/06/2011: Οι προβλέψεις μας ήταν σωστές: η αγωνίστρια Άννα Νταλάρα εξεδιώχθη από την κυβέρνηση. Σκεφτόμαστε πλέον σοβαρά να ανακηρύξουμε το Μέγαρο Μουσικής ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την αίθουσα "Χρήστος Λαμπράκης".

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Ο Μπουλγκάκοφ και η Ζυγούλη





Ο τίτλος της αναρτήσεως ίσως παραξενεύει τους αμύητους εις τους συνδυασμούς του παρόντος ιστολογίου, γι' αυτό και θα εξηγηθώ αμέσως: ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός την περίοδον ταύτην αναγιγνώσκει το μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ "Ο Μετρ και η Μαργαρίτα". Θέλοντας λοιπόν να ξεφύγω από τον σουρεαλισμόν του μυθιστορήματος (εις το οποίον ο Σατανάς επισκέπτεται την Μόσχαν και γίνεται της μουρλής), είπα να ρίξω ένα βλέφαρον εις τας ειδήσεις και εις την πραγματικήν ζωήν και επήγα εις το gossip-tv.gr  (εντάξει, το παραδέχομαι: δεν είναι ο σοβαρότερος ιστότοπος για ειδήσεις - καλύτερα κουτσομπολιά έχουν το tlife.gr, το yupi.gr και το star.gr). 

Εκεί διαβάζω την συγκλονιστικήν είδησιν: "Η Κάτια Ζυγούλη διαλέγει φρούτα και λαχανικά". Βασικώς, η είδησις είναι η φωτογραφία της Ζυγούλη και το κείμενον είναι ένα σουρεαλιστικόν παραλήρημα: γράφουν διάφορα, ότι πήγε "βόρεια και ανατολικά" (;;;) σε λαϊκή αγορά, τι θέλει να έχει στο ψυγείο της, τι ταΐζουν την μικρή Αναστασία ("την ποια;" πετάγεται ο μπάρμπας μου, ο Ιωάννης ΣΤ'), αν η Κάτια γνωρίζει πού έχει βιολογικές αγορές και τι ώρα πηγαίνει - πάντως να εξηγούμεθα: το αριστούργημα αυτό ανήκει εις το περιοδικόν Hello.

Το άρθρον δεν είναι καλόν. Αν το έγραφα εγώ, θα προσέθετα ότι η Κάτια Ζυγούλη πήρε ακριβώς 2,152 κιλά πατάτες baby (προτιμά την συγκεκριμένην ποικιλίαν για να είναι ασορτί με την μικρή Αναστασία), εδήλωσε την εμπιστοσύνην της εις τα ελληνικά αγγούρια που δεν είναι μολυσμένα όπως τα ισπανικά και παζάρεψε με έναν γύφτο μέχρι τελικής πτώσεως 1 κιλό κολοκυθάκια. Συνέχισε με την αγορά φρούτων εποχής: 5 μάνγκο, μισό κιλό γκότζι μπέρρυ και 1 κιλό πιτάγια. Επίσης το "καλλίγραμη ακόμη και στην εγκυμοσύνη της" θα μπορούσε να εμπλουτισθεί με λέξεις όπως "άβαφη, πιο νέα από ποτέ, σαν μικρό κοριτσάκι". Επιπλέον, το άρθρον-παρέμβασις θα μπορούσε να είναι πιο αναλυτικόν εις το τι περιέχει το ψυγείον της Κάτιας: κρέμα ημέρας, κρέμα νυκτός, κρέμα ματιών, τζελ κατά της κυτταρίτιδας, τζελ αδυνατίσματος, ενέσεις μπότοξ, βιολογικά φρούτα και λαχανικά, βιολογικά γιαούρτια με bifidus, βιολογικά γάλατα με 0% λιπαρά, βιολογικούς φυσικούς χυμούς φρούτων, μπέικον, παστουρμά και κατεψυγμένες πίτσες.

Θα μπορούσαν επίσης να γραφούν σελίδες επί σελίδων για το τι μαγείρεψε με τα συγκεκριμένα λαχανικά (ΚΑΙ φρούτα, διότι πρέπει οπωσδήποτε να κάνει κάτι το εξωτικόν - σιγά μην κάνει και τουρλού η Κάτια: δεν είναι πλεμπαρία σαν εσάς), πώς την αγκάλιασε ο Σάκης από πίσω την ώρα που μαγείρευε και της είπε: "Μμμ... μυρίζει υπέροχα" (η αληθής φράση "τι σκατά μαγειρεύεις εκεί, μωρή;" υπέστη το αναγκαίον γλωσσικόν ρετουσάρισμα) και πώς η μικρή Αναστασία ήρθε εις την κουζίναν σέρνοντας έναν τεράστιον καφέ αρκούδον που της αγόρασαν σε προηγούμενον φωτορεπορτάζ (η φράσις της Κάτιας: "Αναστασία, μη σκουπίζεις με τον αρκούδο το πάτωμα, γιατί νομίζω ότι στην αυλή πάτησα σκατά νυφίτσας" επίσης παρελείφθη). Η μικρή Αναστασία όμως ακάθεκτη συνέχισε και είπε με παραπονιάρικον ύφος: "Μαμά, τα 'κανα". Δεν θα συνεχίσουμε την σκατοσυζήτησιν της οικογενείας γιατί θα φάμε σε λίγο, αλλά θα πούμε μόνον ότι η Κάτια έφυγε σιχτιρίζοντας τα γκότζι μπέρρυ και αφήνοντας τον Σάκη να επιβλέπει την κατσαρόλαν. Όταν αυτός δυσανασχέτησε, η Κάτια του είπε: "άμα δεν γουστάρεις, αύριο να μαγειρέψεις εσύ - αλλά έτσι είναι, χαράμισα τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου μαζί σου, που εμένα με ζητούσαν καν και καν, να, ο γιος του μπακάλη στη γωνία -που έχει και διώροφο μπακάλικο- κι ο γιος του φούρναρη κι ο γιος της κυρά-Τασίας της κουτσής, βασίλισσα θα με είχαν τώρα", αλλά ο Σάκης, πάντοτε ετοιμόλογος, την αποστόμωσε: "Θα σου κάνω μακαρόνια με κιμά για να φας".

Με τα παραπάνω θέλω απλώς να δώσω συμβουλήν εις τους επιδόξους συντάκτας κουτσομπολίστικων εντύπων, προκειμένου να καλλιεργήσουν την φαντασίαν τους:
Διαβάστε Μπουλγκάκοφ: βοηθά!


Ειμί Κωνσταντίνος ο σουρεαλιστής και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.: Μετά από αυτά νομίζω ότι το κεφάλαιον του Μπουλγκάκοφ, όπου ένα κοστούμι χωρίς άνθρωπο μέσα κρατά σημειώσεις μιλώντας στο τηλέφωνο, είναι εξαιρετικώς πεζόν και πρέπει να το διορθώσω. Συμβουλή προς τον Μπλουλγκάκοφ (δεν ζει - αλλά αν ζούσε): 
Διάβασε Hello: βοηθά!

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

African Woman

Σήμερον επανέρχομαι εις την αγαπημένην μου ενασχόλησιν, το ξεφ(τ)ύλλισμα περιοδικών (η περσινή ανάρτησίς μου για το Wallpaper παραμένει από τας αγαπημένας μου). Εννοείται όμως ότι ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός δεν θα μπορούσε παρά να καινοτομεί ΚΑΙ εις τον τομέα αυτόν, διαβάζοντας περιοδικά "διαφορετικά" (άντε, από τα συνηθισμένα το πολύ-πολύ να διαβάσω κανένα "Byzantinische Zeitschrift", για να μάθω λεπτομέρειες για καυτά αντικείμενα, όπως το μονοπώλιον αλατιού εις το Βυζάντιον ή κανένα "Λοιπόν", για να μάθω ποιος θα κάνει του χρόνου πρωινάδικον εις τον Αντέννα). 
Υπερηφάνως λοιπόν σήμερον σας παρουσιάζω το περιοδικόν "African Woman" (τεύχος Μαΐου-Ιουνίου 2011), το οποίον αποτίει φόρον τιμής εις τον δυτικού τύπου καταναλωτισμόν. Η χρησιμότης του περιοδικού για την Ελλάδα είναι αυτονόητος: είσαι Αφρικανή ή μοιάζεις με Αφρικανή μετά το ανελέητον σολάριουμ; Θες να ψωνίζεις με στιλ στην αγορά της Κυψέλης; Θες να εντυπωσιάζεις σε κάθε έξοδό σου στην Αχαρνών και στη Λιοσίων; Αν ναι, διάβασε Κωνσταντίνο Καντακουζηνό και African Woman:


Όπως αντιλαμβάνεσθε έχει αφιέρωμα στις ντίβες της κενυάτικης μουσικής (να σημειώσω εδώ ότι το τεύχος που παρουσιάζω είναι το "Kenya Edition" - ζητώ συγγνώμη από όσους περίμεναν το "Uganda Edition", αλλά δεν κατέστη δυνατόν να το προμηθευτώ). Δεν σχολιάζω τις ντίβες, διότι θα επανέλθω, ωστόσο θεωρώ το εξώφυλλον επιτυχημένον (εγώ τουλάχιστον, αν το έβλεπα εις κενυατικόν περίπτερον, θα έσπευδα να ενημερωθώ για την μία και μοναδική ντίβα - αι υπόλοιπαι απλώς την περιτριγυρίζουν).

Περνάμε εις τας εσωτερικάς σελίδας και δη εις την μόδαν:
Γεια σου τσολιά μου - α, όχι! Είναι μπαλαρίνα εμπνευσμένη από την ταινίαν "Μαύρος Κύκνος". Άλα η Κένυα...


Συνεχίζουμε με επιλογές δίσκων: βλέπω το Bionic της Aguillera (βγήκε τον Ιούνιον του 2010) και ξανακοιτάζω το εξώφυλλον. Ναι, το τεύχος Ιουνίου 2011 έχω - μετά βλέπω το "Kenya Edition" και δείχνω κατανόησιν.



Πηγαίνομεν εις την σελίδα του μακιγιάζ και η έμπνευσις είναι και εδώ από τον "Μαύρο Κύκνο". Να σημειώσω εδώ ότι υπάρχουν και δύο σελίδες με προτάσεις μόδας: η μία με άσπρα κοσμήματα, τσάντες κτλ. και η άλλη με μαύρα παπούτσια, μαγιό, κολλιέ κτλ. Δεν ξέρω γιατί έχουν φάει τέτοιο κόλλημα με τους κύκνους: τόσο πολύ τους άρεσε η ταινία, είναι η μόνη που είδαν ή τους ελκύει για ευνόητους λόγους ο μαύρος κύκνος; Πάντως αρχίζω να ανησυχώ: φοβούμαι μήπως εις την στήλην των συνταγών δω κανέναν "κύκνο α λα κρεμ".


Η ανωτέρω φωτογραφία είναι διαφήμισις της Ουγκαντέζας σχεδιάστριας Sylvia Owori (ή Ουγκαντιανής; ή Ουγκάντιας; - τέλος πάντων, από την Ουγκάντα), η οποία διαθέτει και ιστοσελίδα, αλλά δυστυχώς ρούχα της μπορείτε να βρείτε μόνο στο Mall της Καμπάλα (Ουγκάντα) και στο Ναϊρόμπι (Κένυα) - δίπλα από ένα σχολείο, λέει. Διαβάζω πάντως στο βιογραφικόν της ότι έχει λάβει το προεδρικόν βραβείον Transformers (δεν διευκρινίζεται μόνον ποια Transformers έχει ντύσει: τους Autobots ή τους Decepticons;). Διαβάζω επίσης ότι είναι η δεύτερη (μετά τους Dolce & Gabbana) που συνεργάστηκε με την Motorola σε κάποιο πρότζεκτ. Τελικώς δεν είναι μόνον ελληνικόν φαινόμενον να κοτσάρουμε το όνομά μας δίπλα στους μεγάλους του χώρου, μπας και κερδίσουμε σε αναγνώρισιν (κάτι σαν: "ο Νίκος Καρβέλας είναι ο πρώτος που μετά τον Franz Schubert έγραψε οκτέτο σε μι ύφεση μείζονα για φαγκότο, φλάουτο, δύο βιολιά, τρία κλαρίνα και μία ατάλαντη" ή  "η Τζούλια Αλεξανδράτου είναι η δεύτερη παγκοσμίως που μετά την Πάμελα Άντερσον χρησιμοποίησε τον νέο τύπο σιλικόνης που δημιούργησε η NASA για την αποστολή στον Άρη").
Τέλος πάντων, ξέφυγα. Την φωτογραφία την έβαλα κυρίως για να καταγγείλω τον ξυλοδαρμόν των μοντέλων της Sylvia Owori (δεν φαντάζομαι να είναι κανείς τόσο αφελής που να νομίζει ότι η διαφορά χρώματος στα πόδια του μοντέλου είναι φυσιολογική - αφήνω δε κατά μέρος την μούρην).



Η μόδα συνεχίζεται με τον KooRoo (τον οίκο μόδας εννοώ, όχι την ζύμη). Βάζω την συγκεκριμένην φωτογραφίαν κυρίως για το βραχιόλι: είναι πολύ πρακτικόν, διότι, αν π.χ. κάνετε την βόλταν σας εις την λίμνην Βικτόρια και σας επιτεθεί κανένα λιοντάρι, μπορείτε να αμυνθείτε καταλλήλως.



Και περνάμε στην κορυφαία στιγμή του συγκεκριμένου τεύχους (είχαμε ήδη πάρει μιαν γεύσιν από το εξώφυλλον, αλλά μας αποσπούσαν την προσοχήν οι wannabe - που δεν θα be, να είναι σίγουρες - Κενυάτισσες Beyoncé). Η συγκεκριμένα ντίβα (ελληνιστί: ΘΕΑ) ονομάζεται Achieng' Abura, και ειδικεύεται εις το γκόσπελ, το αφρο-τζάζ και το αφρο-φιούζιον. Δεν με νοιάζει τι τραγουδάει, εμένα με νοιάζει που, μόλις αντίκρισα το σύνολον (και ειδικώς το κόσμημα-δάκρυ εις το κούτελον), ένα δάκρυ συγκίνησης εκύλισε εις το πρωτοπανεντιμοϋπέρτατον μάγουλόν μου (απολαύστε την εις κενυατικόν λάιβ εδώ - είναι και φωνάρα).



Αμάν! Α, εντάξει. Κοτόπουλον είναι - πάντως, τώρα που το ξανασκέπτομαι, και ο κύκνος δεν θα ήταν άσχημος γεμιστός με τυρί και περιχυμένος με σως μαϊντανού. Εις την φωτογραφίαν ο σεφ του Emin Pasha Hotel (ξενοδοχείου της Ουγκάντας) που έφτιαξε την συγκεκριμένην δημιουργίαν και την δοκιμάζει (σόρρυ γκάιζ, που θα 'λεγε και ο μπάρμπας μου, ο Ιωάννης ΣΤ', αλλά εμένα ο σεφ δεν μου πολυγεμίζει το μάτι και μάλλον θα χτυπήσω καμιά κρέπα ινστέντ).




Συνεχίζουμε με ερωτήσεις αναγνωστών (το περιοδικόν γίνεται εντελώς προβλέψιμον όσον αφορά τις στήλες του ή είναι ιδέα μου;). Ρωτάει ο Kevin (τελικώς δεν είμαι ο μόνος άνδρας που διαβάζει το African Woman) την Auntie (ελληνιστί Θείτσα) τι να κάνει που έχει σχέση με μη Ουγκαντέζα και η οικογένειά του δεν εγκρίνει τον έρωτά τους. Τώρα μου μπαίνουν ιδέες να δημιουργήσω εις το παρόν ιστολόγιον στήλην όπου ο αντίστοιχος Μπάρμπας, ο Ιωάννης ΣΤ', θα απαντά εις ερωτήσεις αναγνωστών. Βεβαίως, ο ρατσιστής Ιωάννης ΣΤ' στο πρόβλημα του Kevin (ότι έχει ερωτευτεί μία μη Ουγκαντέζα) θα απαντούσε μονολεκτικώς: "Ευτυχώς!"




Ούτως (λαϊκιστί: έεετσι)! Στις προτάσεις διακοπών φιγουράρει η Κύπρος, γι' αυτό μην παραξενευτείτε αν γεμίσει το νησί με Κενυάτας. Βεβαίως με ανησυχεί το γεγονός ότι η Κύπρος υπάρχει ως εναλλακτική πρότασις - με την κυρίαν να είναι η Νιγηρία.



Ανδρική μόδα. Αν εμπερδευτήκατε και ενομίσατε ότι είναι πρότασις για επίσημον εμφάνισιν εις το πανηγύρι εις το Δρέπανο, δεν είσθε οι μόνοι. Τα συνολάκια συνοδεύονται από οδοντογλυφίδα, χρυσή καδένα, χρυσό δόντι και αυτοκίνητο με φιμέ τζάμια που δονείται από το κλαρίνο του Γιώργου Μάγκα.

Ωστόσο ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός που το παίζει συνεχώς εξυπνάκιας βρήκε τον μάστορά του εις τα κενυάτικα ζώδια: ΜΑ ΣΕ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΕΠΕΣΑΝ; ΣΕ ΟΛΑ;;;

Ειμί Κωνσταντίνος ο Αφρικανός και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Επειδή γνωρίζω ότι είσθε φιλομαθείς και θέλετε να μάθετε τα σουξέ και τις ντίβες της Κένυας, ιδού οι υπόλοιπες: Alice Kamande, Amani, Eunice Njeri και Wahu
Υ.Γ.2: Γνωρίζει κανείς αν οι υποψηφιότητες για τα επόμενα Πούλιτζερ έχουν κλείσει; Διότι σκέπτομαι να στείλω την παρούσαν ανάρτησιν για την κατηγορίαν "Explanatory Reporting". Όπως και να 'χει, επειδή μου άρεσε, θα την εκθέσω σε λαϊκόν προσκήνυμα, γι' αυτό και θα μείνει πέραν του συνήθους (για τους γνωρίζοντες, η συνήθης παραμονή μιας αναρτήσεώς μου είναι 43 νανοσεκόντ).

Τρίτη 7 Ιουνίου 2011

Η κίνηση των 11,5 Αυτοκρατόρων

Μετά την κίνησιν του Μίκη Θεοδωράκη και της Σπίθας, των 32 του "Τολμήστε" (το κείμενό τους εδώ), των 300, των 132.000 Αγανακτισμένων και άλλων, έρχεται επιτέλους η σειρά της "Κίνησης των 11,5 Αυτοκρατόρων". Το παρόν ιστολόγιον σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ δημοσιεύει το κείμενον τους (σημείωσις: οι υπογράφοντες Αυτοκράτορες είναι δώδεκα, αλλά τον Αυτοκράτορα Ηρακλεωνά τον υπολογίζουμε για μισή μερίδα, γιατί ούτε χρόνο δεν έκλεισε εις τον θρόνον):


ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ!

Εμείς, οι πιστοί εν Χριστώ τω Θεώ βασιλείς και Αυτοκράτορες Ρωμαίων, θέλουμε με το κείμενό μας αυτό να εκφράσουμε την αγωνία μας για την Αυτοκρατορία μας και το μέλλον της. Είναι σε όλους σαφές ότι οι ώρες είναι κρίσιμες και οι Πετσενέγκοι δανειστές μας μας πιέζουν ασφυκτικά. Νέα δάνεια, νέα μέτρα και νέο χρέος που δεν θα πληρωθεί ποτέ, παρά μόνον αν ξεπουληθούμε όλοι στα παζάρια της Ανατολής ("έλα, καλέ κυρία, πάρε, και Αθηναίο χίπστερ έχω σήμερα, και Κρητικό μουστακαλή, και Μακεδόνα έχω - μην τον μπερδέψεις μόνο με Σκοπιανό, γιατί έχει και μια αξιοπρέπεια...")
Ο Λαός, που τόσα χρόνια έχαφτε ό,τι του έλεγαν και όσα τον βόλευαν άρχισε να αγανακτεί και να αντιδρά. Ωστόσο αντιδρά ως μάζα, όχι ως κυρίαρχος Λαός. Ζητά να φύγουν οι κλέφτες, να κοπεί η βουλευτική ασυλία, να πάει κάποιος φυλακή (πήγε ο Στρος-Καν, δεν σας αρκεί;), να σταματήσει να τρώει ένας χοντρός κύριος που ούτε που θέλουμε να μάθουμε ποιος είναι και τι ρόλο βαράει, να προσγειωθούν ελικόπτερα πάνω στη Βουλή και να πέσει σε κάποιους (εκτός από τρελή μούντζα) και ξύλο - χωρίς να διευκρινίζεται αν πρόκειται για 48 βουρδουλιές στην πλάτη ή απλώς κίνκυ μπατσάκια στα πισινά.
Ακόμα όμως και αν γίνουν όλα αυτά, το πρόβλημα είναι εδώ, μας απειλεί και ζητά λύση. Και δεν αρκεί ένα "ουστ ρε!" για να φύγει. Δεν αρκεί μόνον η διαμαρτυρία, χρειάζεται και πρόταση. Τη διαμαρτυρία κατά των πολιτικών, των ΜΜΕ, της πλουτοκρατίας κτλ. την έχουμε εμπεδώσει. Η πρόταση όμως -και αυτή είναι που απαιτεί ευθύνη- ποια ακριβώς είναι; Γιατί ιδέες έχουν ακουστεί πολλές, άλλες ριψοκίνδυνες, άλλες ενδιαφέρουσες, άλλες ανεδαφικές, άλλες εφικτές. Αρκετά ακούστηκαν στις συνελεύσεις των πλατειών, αρκετά γράφτηκαν: πρέπει επιτέλους να δοθούν συγκεκριμένες απαντήσεις, οι οποίες θα αποτελούν και τη βάση αντιπαράθεσης ή συνομιλίας με την εξουσία:
Υπάρχει ένα Μνημόνιο που δίνει χρήματα και σε αντάλλαγμα επιβάλλει μέτρα. Το θέλετε; Αν όχι, τι συγκεκριμένα πρέπει να γίνει; Θέλετε επαναδιαπραγμάτευσή του και, αν ναι, με ποιους όρους; Και τι πρέπει να γίνει, αν δεν τους κάνουν δεκτούς οι δανειστές μας; Αν από την άλλη θέλετε να απαλλαγούμε εντελώς από τις δανειακές συμβάσεις, τι αντιπροτείνετε για να βρούμε χρήματα; Ή προτιμάτε τη χρεοκοπία (αναλαμβάνοντας την ευθύνη), όπως προτείνεται από πολλούς ως η ενδεδειγμένη λύση; Θέλετε να μείνουμε στο ευρώ ή να επιστρέψουμε στη δραχμή; Ομοίως, ποια η θέση σας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ποιες θέσεις πρέπει να στηρίξει η χώρα μας εντός αυτής; Αν φύγουν αυτοί που τώρα κυβερνούν, ποιοι θέλετε να έρθουν στη θέση τους; Ποιες συγκεκριμένες συνταγματικές αλλαγές θέλετε; Και κυρίως: ποια η θέση σας για την οικονομία: καπιταλισμός, σοσιαλισμός ή τρίτος δρόμος (εδώ ξερνάμε βατράχια και οι 11,5 Αυτοκράτορες) και σε ποια ακριβώς μορφή;
Αρκετά αγανακτήσατε με τους άλλους (παρεμπιπτόντως, με την ψήφο σας, τη φοροδιαφυγή σας, τις παράνομες επιδοτήσεις σας, τα φακελάκια σας, τα βύσματά σας, τη μικροαστική νεοπλουτέ βλαχογκλαμουριά σας και τόσα άλλα νεοελληνικά θα αγανακτήσετε ποτέ ή γι' αυτά τσιμουδιά;). Γνώμη μας είναι ότι, αν θέλετε να είστε πολίτες, πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσετε με πλήρη ευθύνη των συνεπειών. Αλλιώς θα μείνετε μια ζωή Αγανακτισμένοι."

Υπογραφές:
Κωνσταντίνος Α' ο Μέγας
Ιουλιανός ο Παραβάτης
Βασιλίσκος
Ηράκλειος
Ηρακλεωνάς
Ειρήνη η Αθηναία
Μιχαήλ Γ' ο Μέθυσος
Μιχαήλ Ε' ο Καλαφάτης
Ρωμανός Δ' Διογένη
Ισαάκιος Β' Άγγελος
Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός
Ιωάννης Η' Παλαιολόγος

Ειμί Κωνσταντίνος ο συνυπογράφων και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Το παρόν κείμενον συνετάγη τη πρωτοβουλία του μπάρμπα μου, του Ιωάννου ΣΤ'. Αι υπογραφαί των ανωτέρων μπουμπουκιών είναι αυθεντικαί (όποιος τις αμφισβητεί, ας πάει να ρωτήσει τους ίδιους).
Υ.Γ.2: Επειδή με τις ανοησίες των Αυτοκρατόρων χάνω πελατείαν, από την επομένην ανάρτησιν θα αρχίσω να σχολιάζω μόνον σοβαρά θέματα, αυτά δηλαδή που απασχολούν κάθε σύγχρονον ελληνικόν σπίτι: αποχωρήσεις από το Dancing, ειδήσεις των 8, γάμος Μοιραράκη, νέα βιβλία Λιακόπουλου, διαζύγιον Μακρόπουλου, υποβιβασμός Ηρακλή κτλ.

Σάββατο 4 Ιουνίου 2011

BREAKING NEWS: Η Πορτογαλία εκτός Ε.Ε.!

Δραματικαί είναι αι εξελίξεις εν Πορτογαλία: σύμφωνα με το έγκυρον in.gr, σήμερον, παραμονή των εκλογών, η Πορτογαλία ευρίσκεται εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως, δεδομένου ότι ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' απευθύνει δραματικήν έκκλησιν για ένταξιν της χώρας εις την ΕΕ:





Βεβαίως διάφοραι δήθεν ενημερωτικαί ιστοσελίδες (ως η Deutsche Welle) αγνοούν το συνταρακτικόν τούτο γεγονός και παρουσιάζουν την Πορτογαλίαν ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ενώσεως! Και επειδή αποκλείεται ο Πάπας ή το in.gr να τα έχουν εντελώς χαμένα, το γεγονός είναι επίσημον: η Πορτογαλία είναι εκτός ΕΕ.
Η αγωνία είναι φυσικόν να κορυφώνεται, διότι όλοι αναμένουν ότι το επόμενον θύμα θα είναι η Ελλάς, ωστόσο δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας: ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, τακτικός αναγνώστης εντύπων του νεοφιλευθερισμού, έχει προ ενός έτους αποκαλύψει ότι η Ελλάς, κατά δήλωσιν του πρωθυπουργού της, ευρίσκεται ήδη εκτός Ευρώπης (γεγονός που ούτε καν το in.gr αντελήφθη και τρέχει τώρα να προλάβει τας εξελίξεις εις την Πορτογαλίαν). 
Όλοι αναζητούν τώρα το επόμενον θύμα. Αποκαλύπτω λοιπόν ότι η επομένη χώρα που θα εκδιωχθεί κλωτσηδόν από την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν θα είναι η Γερμανία - επιτρέπω εις το in.gr να αναμεταδώσει την είδησιν αλλά να αναφέρει ως πηγή τον μπάρμπα μου, τον Ιωάννη ΣΤ'.

Ειμί Κωνσταντίνος ο Πορτογάλος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Αγανάκτησις

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός έφιππος ενώπιον της Βουλής των Ελλήνων ηγείται λαού, στρατού και κλήρου (διακρίνεται ο αγανακτισμένος μητροπολίτης Καλαβρύτων Αμβρόσιος) και παρουσιάζει εις τον πρωθυπουργόν Γ. Παπανδρέου τα αιτήματα των Αγανακτισμένων (ο πρωθυπουργός και πολλοί Αγανακτισμένοι φορούν φέσι λόγω των χρεών)

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός δεν έχει πάει ακόμη εις το Σύνταγμα, διότι ευρίσκεται ακόμη εκτός Αθηνών. Έκανα όμως ένα πέρασμα από τον εν Θεσσαλονίκη Εκρού Πύργον (εγώ τον ήξερα Λευκόν το 1348 που πήγα τελευταία φορά, αλλά από τότε έχουν να τον ασβεστώσουν), ωστόσο υποψιάζομαι ότι άλλη είναι η χάρις του Συντάγματος: εκεί τουλάχιστον μπορείς να μουντζώσεις και κανέναν βουλευτή, ενώ εις τον Εκρού Πύργον μόνον τους ποδηλάτας που παρολίγον να με δολοφονήσουν εμούτζωσα (από τον ζήλον τους εις την ποδηλασίαν ήτο προφανές ότι επρόκειτο περί φανατικών Ζηλωτών, θανασίμων εχθρών του Ιωάννου ΣΤ' κατά τον εμφύλιον του '40  - του 1340 εννοώ). Μπορεί λοιπόν ακόμη να μην έχω κατεβεί εις το Σύνταγμα, ωστόσο επειδή είμαι μετρ εις τον χειρισμόν του χρόνου, θα σας περιγράψω ως ιστορικόν γεγονός τι θα συμβεί έτσι και αποφασίσω να κατέβω:

Κατόπιν προσκλήσεως να κατεβούμε όλοι εις τας πλατείας που απηύθυνε ο πνευματικός πατήρ των μπλόγκερ, μητροπολίτης Αμβρόσιος (μάλλον ο εν λόγω θα ενεθυμήθη ωραίας στιγμάς μαζικού αγώνος), ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός εγκαταστάθηκε μονίμως εις την πλατείαν Συντάγματος (θα πρέπει πάντως κάποτε να κάνω ειδικόν αφιέρωμα εις το συγκεκριμένον ιστολόγιον, διότι έχει πολύ ψωμί). Η αυτοκρατορική σκηνή ήτο στημένη με όλα της τα λάβαρα εις την πλέον καίριαν οχυρωματικήν θέσιν (μπροστά από τα Μακντόναλντς), προκειμένου να ελέγχει όλα τα στρατηγικά σημεία της πλατείας: Μακντόναλντς, Έβερεστ, Πίτα Παν, Πάμπλικ κτλ. - διότι το πλέον σημαντικόν είναι ο ανεφοδιασμός εις τρόφιμα και καφέδες. Ο Κωνσταντίνος, μόλις ετελείωσε το "Πολύ μπλα-μπλα" -και λίγο πριν ξεκινήσει το "Αξίζει να το ζεις"- είπε να κάνει διάλειμμα και να βγει από την σκηνήν του για να ξεμουδιάσει ενώσει την φωνήν του με τα δίκαια αιτήματα των διαδηλωτών. Και εκεί άρχισαν αι παρεξηγήσεις: βλέποντας ισπανικάς σημαίας και κάτι συνθήματα εις την ισπανικήν ενόμισε ότι επρόκειτο για διαμαρτυρίαν οπαδών της Ρεάλ, αλλά μόλις πήγε να πει κάτι εις τα ισπανικά ("perdón" συγκεκριμένως - υπάρχει σχετικόν ηχητικόν ντοκουμέντον), το πλήθος, περνώντας με μάλλον για Ισπανόν αντιπρόσωπον των Indignados, άρχισε να φωνάζει "εσένα θέλουμε" (α, συγγνώμη: αυτό είναι από άλλη διαδήλωση στο Σύνταγμα).
Τέλος παντων, επειδή πάντοτε είμαι θετικός εις τας εκδηλώσεις θαυμασμού του πλήθους, εδέχθην να αναλάβω την ηγεσίαν του κινήματος και αμέσως ωργάνωσα δράσεις (χμ, αυτό ακούγεται ολίγον τι πασοκικόν): αρχικώς εστήθη ένα μεγάλο πανό με το κεντρικόν αίτημα των διαδηλωτών (ΡΕ ΟΥΣΤ), ώστε να είναι ορατόν από τους δορυφόρους. Κατόπιν συνετάγη λίστα με τα υπόλοιπα αιτήματα και συγκεκριμένως με τι έχει αγανακτήσει ο καθένας (ολίγον τι δύσκολον, διότι δεν είχαν όλοι την ίδιαν αγανάκτησιν και έπρεπε να επιλέξω τα καλύτερα):
Να φύγει το Μνημόνιο - να φύγει ο Παπανδρέου - να φύγει και ο Σαμαράς - η Παπαρήγα να φύγει; Να φύγει κι αυτή! - να φύγουν γενικώς οι πολιτικοί - να φύγουν οι εργοδότες - να φύγει το ΔΝΤ - να φύγουν οι Ευρωπαίοι - να φύγει ο καπιταλισμός - όχι, φύγουν οι κομμουνιστές - να φύγουν οι κλέφτες - να φύγουν οι μετανάστες και όσοι μείνουν να κλειστούν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης - όχι, να φύγουν οι ρατσιστές και να νομιμοποιήσουμε όλους τους μετανάστες - να φύγουν οι φοροφυγάδες - να φύγουν οι αγρότες που πήραν παράνομες επιδοτήσεις - να φύγουν οι υπάλληλοι που κάνουν πλασματικές υπερωρίες - να φύγουν οι νοσηλευτές που διορίζονται για 3 χρόνια στα νοσοκομεία και μετά κάνουν μετατάξεις σε παιδικούς σταθμούς και τα νοσοκομεία μένουν συνεχώς χωρίς νοσηλευτές, για να γίνουν νέες προκηρύξεις και να γίνουν νέες μετατάξεις - να φύγουν οι γιατροί που παίρνουν φακελάκια - να φύγουν οι κρατικοδίαιτοι (χμ, αυτό μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούμε) - να φύγουν τα "τραπεζάκια" από τα Πανεπιστήμια -  όχι, να φύγει η ελίτ των πανεπιστημίων - να φύγουν οι δημοσιογράφοι - όχι, να φύγουν τα μπλογκ - να φύγουν οι αστυνομικοί που δέρνουν πολίτες - όχι, να φύγουν οι κακοποιοί που σκοτώνουν αστυνομικούς - να φύγει ο Τρύφωνας Σαμαράς από το Dancing (σ' αυτό νομίζω ότι συμφωνεί όλη η πλατεία) - να φύγει το ΕΣΡ - να φύγει ο Μάρκος Σεφερλής (αυτό το αίτημα είναι δικό μου) - να φύγουν οι Νεφελίμ - να φύγουν οι Ελοχίμ (ή να μείνουν; δεν ξέρω) - να φύγουν οι Γερμανοί (οι Γερμανίδες να μείνουν) - να φύγουν τα δελτία των 8 (και των 9) - να φύγουν τα σκουπίδια από την πόλη - να φύγει το χρέος - να φύγουν οι τράπεζες - να φύγουν  τα αγγουράκια Ισπανίας (έχουμε δικά μας αγγούρια μεγαλύτερα) - να φύγουν οι εργατοπατέρες - να φύγει το Εργαστήριο Φασματοσκοπικών Εφαρμογών (δεν καταλαβαίνω καν τον τίτλο του, οπότε να ΦΥΓΕΙ!) - να φύγουν όσοι φοράνε γυαλιά, είναι πάνω από 1,82 και δεν τους αρέσει ο αρακάς - να φύγει το iPad1 (για να έρθει το iPad2) - να φύγουν οι Βένετοι για να έρθουν οι Πράσινοι - να φύγουν οι βενιζελικοί, για να έρθουν οι αντιβενιζελικοί.
Δημιουργείται βεβαίως το ερώτημα: αν φύγουν όλοι αυτοί ποιος θα μείνει σ' αυτή τη χώρα; Απάντησις: ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός που είναι και όμορφος και τσαχπίνης και πρόθυμος να ικανοποιήσει όλα τα γούστα προκειμένου να ανέλθει εις την εξουσίαν - μετά όμως δεν σας εγγυάται τίποτα.

Ειμί Κωνσταντίνος ο αγανακτισμένος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ έχω ήδη αγανακτήσει με την  αγανάκτησιν: όταν απευθύνεσαι εις την εξουσίαν πρέπει να έχεις σαφή πολιτικήν θέσιν.
Υ.Γ.2: Ενδιαφέρον το αίτημα για άμεση δημοκρατία. Ωστόσο συχνώς (μάλιστα προ διετίας) είχαμε την ευκαιρίαν για δημοκρατικάς επιλογάς και επελέξαμε (το ότι μας την έφεραν δεν νομίζω ότι αρκεί ως δικαιολογία, αφού ξέραμε με τι έχουμε να κάνουμε).
Υ.Γ.3: Η εικόνα που κοσμεί την παρούσαν ανάρτησιν είναι από την Επανάστασιν της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 (της οποίας το οικονομικόν και κοινωνικόν υπόβαθρον ομοιάζει με το σημερινόν, αν και η οργάνωσις, ο στόχος και τα αιτήματα διαφέρουν). Οι τότε Αγανακτισμένοι συγκεντρώθηκαν εις το Σύνταγμα και έκαναν επανάστασιν. Σημειωτέον ότι στις 3 του Σεπτέμβρη γιορτάζει και το ΠΑΣΟΚ. Πουτάνα ιστορία.
Υ.Γ.4: Ξέρει κανείς τι απέγιναν τα golden boys που εξεδιώχθησαν κακήν-κακώς; Μήπως βρήκαν δουλειά εδώ;