Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Αποκήρυξις


Προειδοποιώ τους αναγνώστας ότι η παρούσα ανάρτησις θα είναι μακροσκελής, καθώς θα αναλύσω την προκήρυξιν της Σέχτας με την πολύτιμον εμπειρίαν που διαθέτω (since 1347 είμαι άλλωστε).
Disclaimer προτού προχωρήσωμεν: αρχή του παρόντος ιστολογίου είναι "όλα είναι γελοία, αρκεί να τα βλέπεις σωστά". Και πολλές φορές μερικά φαίνονται εξαιρετικά σοβαρά διότι ακριβώς είναι εξαιρετικά γελοία εν τη ουσία τους.
Πάμε όμως εις την Σέχταν (αυτό το "χτου" έχω δηλώσει ότι κτυπάει κέντρο-απόκεντρο όπως τα "χτίριο", "Οχτώβρης", "κατάχτηση", αλλά οφείλω να παραδεκτώ ότι έχει το απαιτούμενον άγγιγμα (αγγλιστί touch) επαναστατικότητος -ενώ αν ήταν "Σέκτα" θα νόμιζε κανείς ότι είναι παρακλάδι της Αθηναϊκής Λέσχης).
Η προκήρυξις ξεκινά με έκθεσιν Πανελληνίων με θέμα: "Ποια νομίζετε πως είναι τα μεγαλύτερα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας;" και απαντούν τα μέλη της Σέχτας ως άλλοι υποψήφιοι της πάλαι ποτέ Γ' Δέσμης: "Όλη μας η ζωή κατακλύζεται από τη βία... Ζούμε σε άθλιες πόλεις, τρώμε πλαστικό φαγητό, ενημερωνόμαστε με κατασκευασμένες ειδήσεις, ψωνίζουμε τυποποιημένα προϊόντα..." (σημαντική πληροφορία αυτή: προτιμούν τα βιολογικά προϊόντα από μικρούς παραγωγούς). Προσωπικώς ως α' βαθμολογητής τους βάζω 14,5 -την βάσιν του τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας ΑΠΘ νομίζω πάντως πως την πιάνουν.
Έπειτα μας εκθέτουν (και τους εαυτούς τους μαζί) για ποιον λόγον έφτιαξαν την Σέχταν: "Είπαμε φτάνει πια... Όχι άλλες δανεικές προσευχές για καληνύχτα..." (ήδη επέρασαν εις την Κοινωνικήν Θεολογίαν; Συγχαρητήρια!). Διαβάζω σχετικώς ότι η παρούσα φράσις είναι εμπνευσμένη από στίχον του Ενεργού Μέλους (βαρβαριστί Active Member). Προσθέτω και ολίγην Ελευθερία Αρβανιτάκη υπό την συνοδείαν κεριών και με την μουσικήν χαμηλά: "της καληνύχτας τα φιλιά" -αφήνω δε ότι το άσμα ομιλεί και περί ανακρίσεων...
Εν συνεχεία λένε πώς ξεκίνησαν: "με δυο-τρία όπλα για αρχή, μερικά βιβλία και κάποιες παραβατικές γνώσεις... και την σιγουριά της συνείδησης που έλεγε: ή άνθρωπος ή γουρούνι" (περιττόν να πω τι επέλεξαν).
"Επιζητούσαμε το άλμα για την έφοδο στον ουρανό" λένε πιο κάτω: άλλη μια ένδειξις των μουσικών τους προτιμήσεων (Έλενα Παπαρίζου τη φορά τούτη). Την φράσιν δεν την αντιλαμβάνομαι επακριβώς, αλλά φαντάζομαι ότι δεν τους αρκούσε το όπλον που είχαν αρχικώς και ψάχνουν τώρα διά τον μυθικόν Πήγασον (Εκδοτική -το πιάσατε το υπονοούμενον, έτσι;).
Έπειτα από μίαν περίοδον περισυλλογής, αυτοσυγκέντρωσης και γιόγκα ("περάσαμε σε μια δημιουργική αφάνεια με σκοπό να αναδυθούμε πιο δημιουργικοί, πιο ουσιαστικοί, πιο επικίνδυνοι" -μίαν εμμονήν με τα ύψη και τα βάθη την έχουν), επανήλθαν, πιο έτοιμοι από ποτέ (θα μπορούσε να είναι και τρέηλερ της Τατιάνας όλο το σκηνικό με την απουσία, την περισυλλογήν και το εντυπωσιακόν καμ μπακ).
"Η ανθρώπινη ζωή είναι μια μεταβλητή, ένα εμπόρευμα στον κόσμο του θεάματος" συνεχίζουν (από την ίδιαν έκθεσιν Γ' Λυκείου προφανώς). "Σημασία δεν έχει μόνο αν ζεις αλλά και το πώς ζεις" καταλήγουν, αφού αναλύσουν τα περί ζωής ερωτήματα (τα οποία βαριέμαι να σχολιάσω, αλλά μου 'ρχεται η φράσις του Όσκαρ Ουάιλντ: "Life is far too important a thing ever to talk seriously about"). Ο Γκιόλιας πάντως, λένε, επέλεξε να ζήσει ως τρωκτικό και "εμείς ως λύκοι έξω από την αγέλη" (τουλάχιστον παραδέχονται ότι είναι ζώα).
Και μετά αρχίζει το ξεκατίνιασμα: ποιος ήταν ο Γκιόλιας και ποίαι αι σχέσεις του με όλον τον καλόν κόσμον: απ' όλα έχω σήμερα, και Τζέκο έχω, και Κεντέρη φρέσκο έχω, και Θάνου που σπαρταράει έχω (μόνον η Σέχτα τους θυμάται, παρεμπιπτόντως), αλλά και Κουκοδήμο και Πατουλίδου αγκαλιά (μεταφορικώς) με Εφραίμ, Αναστασιάδη και Κωστόπουλο, Κοντομηνά και Κουρή (δεν συνεχίζω, διότι μία αναγούλα μού ήρθε ήδη). Αναλύει έπειτα το φαινόμενον του "τρωκτικού", που ναι μεν θα της άρεσε της Σέχτας, αν έγραφε τα δικά της, αλλά τώρα δεν της αρέσει, γιατί είναι "συστημικό" (δεν θα επιμείνω: περί "τρωκτικού" άλλωστε έχω γράψει προσφάτως).
Στη συνέχεια αναφέρονται εις τον "αφύλακτον" Γκιόλια (που τώρα έμαθε η Αστυνομία ότι ήταν φυλασσόμενος -Θεός φυλάξοι...) και αναλύουν όλο το δρομολόγιον (τόσον που την προκήρυξιν την χρησιμοποιούν οι ταξιτζήδες ως GPS της περιοχής) με αόριστες ωστόσο περιγραφές των φυλάκων (ο πρώτος είχε "fitness στυλάκι" και "συνήθως χάζευε παίζοντας με το κινητό του" και ο δεύτερος "περπατάει σαν να έχει καρπούζια στις μασχάλες" - θεωρώ τις περιγραφές αυτές αόριστες, γιατί όλοι οι νέοι αστυνομικοί ταιριάζουν εις την περιγραφήν του πρώτου -το τζελ εις τα μαλλιά και τον φρέντο εξέχασαν να αναφέρουν- και όλοι οι μεγαλύτεροι εις την περιγραφήν του δευτέρου -την κοιλιά και τον φραπέ εξέχασαν εδώ).
Στη συνέχεια αναλύουν εναλλακτικές μεθόδους εκτελέσεως που δεν προετίμησαν, για να μην κινδυνεύσει κόσμος. Μετά από αυτή την συγκλονιστική κατάθεση ψυχής, αλτρουισμού και κοινωνικής ευθύνης (τον Σεπτέμβριον θα βγουν και εις το "Πάμε πακέτο" διά να δακρύσει ξανά όλη η Ελλάς), λέγουν δια τον δικηγόρον Μαρακάκη "να μη μας τα πρήζει με τις παπαριές του περί βιτρίνας της Σέχτας σε πληρωμένο συμβόλαιο θανάτου, γιατί θα του χαρακώσουμε το πρόσωπο".
Μετά τις διαφημίσεις συνεχίζουμε το πρόγραμμά μας με ανάλυση του μαχητή -κάτι σαν σύνοψις μίας νέας εκδόσεως του εγχειριδίου του σαμουράι Μουσάσι περί του καλού μαχητού: πώς χτυπάει ο καλός μαχητής, ποιον χτυπάει, δεν χτυπάει πρόσωπο αλλά θεσμό κτλ.
Στη συνέχεια πετάνε ένα υπονοούμενον πως ξέρουν πού γλεντάνε οι τηλεαστέρες (ήδη έχει κόψει τα σουβλατζίδικα ο Καμπουράκης) και πού παίζουν τένις: "το 'πιασες το υπονοούμενο Χατζη-μαλάκα του alter;" (Το 'πιασα το υπονοούμενο, αλλά τι τους φταίει ο Αυτιάς;). Θα πρότεινα πάντως να αφήσουν τα υπονοούμενα περί καλών εστιατορίων και να φτιάξουν μίαν λίσταν με τα καυτά σημεία (αγγλιστί hot spots) της πόλης, όπως κάνουν τα περιοδικά δι' όσους μείνουν πίσω τον Αύγουστον.
Κατόπιν αναφέρονται εις τον τουρισμόν, τον οποίον θα πλήξουν με την πράξιν τους, αλλά δυστυχώς εις το σημείον αυτό έρχονται δεύτεροι: τους πρόλαβαν οι ελεγκταί εναέριας κυκλοφορίας...
Η εμμονή της Σέχτας με την ορθοδοξίαν επανέρχεται: πάλι ομιλούν περί δανεικών προσευχών και εμπνέονται από τον προφήτην Δανιήλ τώρα (αποκλειστικότης του παρόντος ιστολογίου η παρατήρησις τούτη): "γιατί ζυγίστηκαν και βρέθηκαν λειψές και ανάπηρες νοήματος" λέγουν για τις μέρες του μέσου ανθρώπου εμπνεόμενοι από το "Μανή, Θεκέλ, Φάρες" της Παλαιάς Διαθήκης (βλ. Δανιήλ 5, 25-28 -δι' όσους δεν γνωρίζουν: στο σημερινό επεισόδιο ο προφήτης Δανιήλ προβλέπει το τέλος του βασιλέως Βαλτάσαρ από τους Πέρσας ερμηνεύοντας ένα μήνυμα εις τον τοίχον -γκράφιτι, σαν να λέμε- που έγραψε θεϊκό χέρι: Μανή=μάνι-μάνι μέτρησα την βασιλείαν σου, Θεκέλ= τη ζύγισα και την βρήκα λειψή, γι' αυτό σου δίνω άκυρο, Φαρές=τον πούλο: θα σε φάνε οι Πέρσες!)
Αφού την είδαν προφήται Δανιήλ, αναμενόμενον είναι να βλέπουν και οράματα: "προωθούμε έναν νέο πολιτισμό", "ο άνθρωπος πρέπει να πλημμυρίσει από συναισθήματα", "η ανθρώπινη επικοινωνία πρέπει να απελευθερωθεί απ' τις τηλεφωνικές γραμμές" (επόμενος στόχος της Σέχτας είναι προφανώς ο ΟΤΕ) - δεν συνεχίζω διότι βαρέθηκα τα κλισέ.
Και κάπου εκεί ξύπνησαν και άρχισαν να βάζουν και αγγελίες: "σύντροφοι οργανωθείτε, φτιάξτε ομάδες", κοινώς: "ζητούνται επαναστάται με μηχανάκι - προϋπηρεσία αδιάφορος - μεγάλες δυνατότητες εξέλιξης - ικανοποιητικές αμοιβές".
Κλείνουν με ποίηση: "μας πνίγει τα ρουθούνια η μπόχα από το γραφείο, τους αντιδραστήρες (;;;;;;;), τα εργοστάσια και τους αυτοκινητοδρόμους. Τα φίμωτρά μας δεν έχουν πια ωραία γεύση, είναι σαν λουκάνικο περιτυλιγμένο με πλαστικό καλώδιο". Σε μεγάλον ποιητικόν οίστρον ήταν ο συντάκτης όταν έγραφε τούτο το τελευταίο, αλλά επανέρχεται εις τον παλιόν καλόν του εαυτόν: "ΤΟΥΣ ΣΠΑΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΟ ΞΥΛΟ".
Και κάπως έτσι τελειώνει το παραμύθι που μας διηγήθηκε: έζησαν αυτοί καλά (έζησαν; μπλακ χούμορ...) κι εμείς καλύτερα (αυτό ξαναπές το, μάστορα). Αλλά σκέφτεται μετά: "καλέ να δεις τι ξέχασα, τι ξέχασα... Αμάν! Ξέχασα να πω πως θα σκοτώσουμε ξανά" και βάζει υστερόγραφον διά τους αστυνομικούς της ομάδος ΔΙΑΣ: θα τους ανοίξουν νέας κουμπότρυπας εις την στολήν, λέει (ήθελα να 'ξερα: ο Σεφερλής τούς γράφει τα κείμενα;), επειδή το παίζουν ψευτόμαγκες -εννοείται πως είναι σπουδαίος επαναστατικός λόγος αυτός. Και δια να βοηθήσω, θα αναφέρω εμπειρίαν μου: ένα βράδυ είδα αστυνομικούς της ομάδος ΔΙΑΣ να κάνουν σούζας εις την πλατεία Κολωνακίου! Θάνατος τώρα, διότι υπάρχουν και κάποια όρια: δεν δύναται ο εκ Μπουρναζίου ορμώμενος μπάτσος να καγκουρεύει εις το Κολωνάκιον. Ευτυχώς που υπάρχει η Σέχτα δηλαδή και βάζει τα πράγματα εις την θέσιν τους...
Έχει και υστερόγραφον δύο που απειλεί κοινωνικούς λειτουργούς, εισαγγελείς, και σωφρονιστικούς με αναβάθμισιν εις την σειράν προτεραιότητος, αν συνεχίσουν να μην δίνουν άδειες εις τους κρατουμένους και να κόβουν τα επισκεπτήρια (το θέμα είναι όντως σοβαρόν, αλλά τώρα αν εγώ αυτό το θεωρήσω άνοιγμα προς τους ποινικούς, είμαι πολύ άρρωστος, γιατρέ;).

Εν κατακλείδι: κλισεδούρα, επαναστατικούρα, συντηρητικούρα - αφήνω δε ότι εις την έκθεσιν δεν έδωσαν την λύσιν τυφλοσούρτη "χρειάζεται παιδεία".
Μετεξεταστέοι; Μάλλον όχι, διότι σημαίνει πως θα μας ξανάρθουν για εξετάσεις.
Καλύτερα οριστική αποβολή.

Ειμί Κωνσταντίνος ο βαθμολογητής και άρτι ωλοκλήρωσα.

6 σχόλια:

  1. Mετρ τα σέβη μου!
    Πάντως ο 15χρονος γράφει καλά για 15χρονος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. α χα χα χα...Είσαι απίστευτος! Το διάβασα, έστω και καθυστερημένα. Νομίζω ότι με τέτοια κείμενα μόνο για το ΤΕΙ Αισθητικής στο Αιγάλεω θα βρουν θέση για να γίνουν Τεχνικοί Νυχιών. Άντε, το πολύ να γράψουν τα κείμενα του Σεφερλή για τη σεζόν '11 στο Δελφινάριο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αγαπητόν Pink_Fish, ούτε τεχνικοί νυχιών: οι λίμες μπορούν να γίνουν όπλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πανυπερτέλειε,
    τα κείμενα σας αποτελούν αυτό που λέμε στις εκθέσεις μας... "τροφή για σκέψη" (βλπ Λόγου Σπουδή, Γ, τόμος I)
    Στο ρόλο λοιπόν του αναλυτή μας αρέσετε ιδιαιτέρως.

    Στο ρόλο του βαθμολογητή... μακριά από μας.

    Ελπίζω η κρίση να μην έφερε περικοπές στους αυτοκρατορικούς σας μισθούς και να αποφύγετε τα βαθμολογικά κέντρα τον ερχόμενο Μάιο.

    Αν πάλι δεν... ευτυχώς δεν έχω πρόσβαση σε πρώτο πεδίο (βλπ Κοινωνική Θεολογία)

    -Κοινώς, ο καθένας με τον πόνο του-
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητή Biologist, απέχω από τα της εκπαιδεύσεως εδώ και κάτι αιώνες (7 συγκεκριμένως) και δεν δύναμαι να σας παρακολουθήσω.
    Μου δίδετε ωστόσο την αφορμήν να θυμίσω ότι το τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας κινδυνεύει εδώ και μερικάς εβδομάδας με λουκέτον για λόγους διαπλοκής. Αναμένω πόρισμα για την σχέσιν του τμήματος με την Σέχταν, όπως απέδειξα προ μηνών με την παρούσαν ανάρτησιν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι σεκρετικοί νοτάριοί μου θα παραλάβουν το σχόλιόν σας