Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

20+1 φοβίες

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι πολύ παγερόν άτομον (αγγλιστί: cool). Ωστόσο χθεσινή του συζήτησις τον έφερε ενώπιον των φοβιών του, τις οποίες εθεωρούσε αρκετά φυσιολογικές, αν και οι συνομιληταί του δεν είχαν την αυτήν γνώμην. Γι' αυτό τις θέτει ενώπιον της κρίσεως των αναγνωστών του:

1. Φοβάμαι τις χύτρες ταχύτητος. Συγκεκριμένα φοβάμαι μήπως εκραγεί η χύτρα ταχύτητος και το καπάκι της με αποκεφαλίσει. Όποτε χρειάζεται να διασχίσω κάποιον χώρο, εντός του οποίου θα αναγκαστώ να συνυπάρξω με μια χύτρα ταχύτητος σε κατάσταση λειτουργίας (=κουζίνα - αλλά το γράφω έτσι για μπούγιο), το κάνω τρέχοντας.

2. Την ώρα που περιμένω σε στάση λεωφορείου η οποία ευρίσκεται κάτω από δέντρο, φοβάμαι μήπως πέσει στον αυχένα μου κάποιο φίδι που έχει σκαρφαλώσει εκεί. Γι' αυτό αποφεύγω τις στάσεις λεωφορείων, όταν αυτές βρίσκονται κάτω από δέντρα, και προτιμώ να περιμένω στο δρόμο, όπου δεν κινδυνεύω από φίδια που μπορεί να πέσουν στον αυχένα μου. Και απορώ: ποιος ασυνείδητος έβαλε στάσεις λεωφορείου κάτω από δέντρα; Τα φίδια δεν τα σκέφτηκε;

3. Φοβάμαι να βρίσκομαι στα άκρα. Δεν εννοώ την εκπομπήν της Βίκυς Φλέσσα (αν και, τώρα που το σκέπτομαι, κι αυτήν την φοβάμαι), αλλά το να βρίσκομαι δίπλα στο κενό. Αυτό είναι συνηθισμένη φοβία, ωστόσο της δίνω ένα άγγιγμα πρωτοτυπίας: φοβάμαι μήπως πιάνοντας τα προστατευτικά κάγκελα πέσω μαζί τους.

4. Αποφεύγω να τοποθετώ επί των μηρών μου ηλεκτρονικούς υπολογιστές από φόβο μήπως εκραγούν - η απώλεια για την ανθρωπότητα θα είναι τεράστια.

5. Φοβάμαι μήπως κοπώ από φύλλα φωτοτυπιών, γι' αυτό πάντοτε ξύνω τις άκρες τους με ένα στιλό.

6. Φοβάμαι να τοποθετήσω σταυρό στον λαιμό μου, αφενός διότι ως γνωστόν είμαι αντίχριστος, εξαδάκτυλος και βγάζω φωτιές από το στόμα μου και αφετέρου διότι φοβάμαι μήπως στον ύπνο μου τυλιχτεί γύρω από τον λαιμό μου και με πνίξει.

7. Επίσης φοβάμαι μήπως στον ύπνο μου ματώσει η μύτη μου και πνιγώ από το αίμα σαν τον Αττίλα (κατά την εκδοχήν του ιστορικού Πρίσκου).

8. Φοβάμαι το καλτσόν. Κάποτε είχα διαβάσει την ιστορία ενός τύπου ο οποίος είχε ντυθεί γυναίκα στις Απόκριες και του άρεσε τόσο πολύ η αίσθηση που δεν ήθελε ποτέ να το βγάλει. Ευτυχώς το Τριώδιο πέρασε και την γλίτωσα και φέτο.

9. Φοβάμαι μήπως, την ώρα που κάνω ντους και έχω την κουρτίνα σε έκταση, την τραβήξει ο Άντονι Πέρκινς ή άγγελος Κυρίου (μέρα που 'ναι σήμερα). Αποτέλεσμα είναι να τα κάνω όλα λούτσα.

10. Φοβάμαι μήπως την ώρα που περπατώ πέσει πάνω μου κεραία τηλεόρασης (ιδίως όταν φυσάει).

11. Όταν φυσάει το βράδυ, φοβάμαι μήπως το πρωί βρω ζώα προσγειωμένα στη βεράντα μου (σε γνωστό μου πρόσωπο έχει συμβεί αυτό με παγόνι)

12. Όταν περνάω κάτω από μπαλκόνια, φοβάμαι μήπως καταρρεύσουν πάνω μου. Αποτέλεσμα είναι να τα αποφεύγω ακόμα και όταν βρέχει. Χρησιμοποιώ ομπρέλα αντ' αυτού, αν και φοβάμαι μήπως η ομπρέλα μου τραβήξει κεραυνό.

13. Φοβάμαι μήπως την ώρα που βρίσκομαι σε μπαλκόνι κοπεί το σύστημα που συγκρατεί το ρολό και εγκλωβιστώ εκεί - έχω ένα θέμα με τα μπαλκόνια ή είναι ιδέα μου;

14. (πάλι με μπαλκόνια και πάλι με αέρα) Φοβάμαι μήπως η μεταλλική ράβδος που χρησιμοποιώ για τις τέντες μου πέσει σε κεφάλι περαστικού - αλλά βασικά χέστηκα.

15. Δεν μυρίζω ποτέ λουλούδια, διότι φοβάμαι μήπως έχει ξεμείνει καμιά μέλισσα.

16. Φοβάμαι τα δάση, κυρίως διότι φοβάμαι μήπως δω μονόκερο. Βασικά δεν φοβάμαι τον μονόκερο, φοβάμαι ότι μετά θα το λέω και δεν θα με πιστεύουν (γι' αυτό το λόγο αποφεύγω να πάω και στα Ιμαλάια, μήπως δω το Γιέτι).

17. Επίσης στα δάση εννοείται ότι αποφεύγω τα πικ-νικ: μπορεί να μυρίσει τα φαγητά κανένα λιοντάρι και να μου επιτεθεί - ναι, το ξέρω ότι δεν υπάρχουν πλέον λιοντάρια στα ελληνικά δάση, αλλά εδώ κοντεύει να εμφανιστεί μονόκερος, τα λιοντάρια θα κωλώσουν;

18. Δεν θέλω να πάω στη Ζάκυνθο, διότι φοβάμαι τα τσουνάμι. Έχω δει και σχετικό όνειρο προ δεκαπενταετίας, ότι ήμουν, λέει, σε ξαπλώστρα της Ζακύνθου και ξαφνικά ο ήλιος κρύφτηκε κάτω από ένα τεράστιο κύμα. Αν ποτέ πάω στη Ζάκυνθο, να ξέρετε ότι το τέλος του κόσμου πλησιάζει.

19. Όταν περπατάω στην ερημιά φοβάμαι όχι ότι θα χαθώ, αλλά ότι δεν θα μπορέσω να εξηγήσω στο ραδιοταξί πού ακριβώς να έρθει.

20. Όταν παίζω πιάνο, φοβάμαι μήπως το καπάκι πέσει πάνω στα χέρια μου. Επίσης φοβάμαι να αγγίξω τις χορδές του μπαγλαμά μήπως και κοπώ. Και να μην σας πω για το δοξάρι του βιολιού, διότι η ανάρτηση θα γίνει εντελώς σπλάτερ.

Μπόνους φοβία (τελευταίο απόκτημα της συλλογής μου, που το οφείλω στη Θεσσαλονίκη): φοβάμαι μήπως εκραγεί το σύμπαν από το φυσικό αέριο που έχουν βάλει όλοι τους εδώ πάνω.

Νομίζω ότι οι φόβοι μου είναι εντελώς λογικοί και κάθε εχέφρων και νουνεχής άνθρωπος τους συμμερίζεται.

Ειμί Κωνσταντίνος ο κατά τα λοιπά ατρόμητος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Να σας ενημερώσω ότι δεν πάσχω από antidaeophobia (=φόβος ότι μια πάπια σε παρακολουθεί - βγαίνει και σε σκίουρο, νομίζω), ωστόσο στόχος μου είναι να κάνω δική μου την σχετική λίστα φοβιών.
Υ.Γ.2: Η συγκεκριμένη ανάρτηση θα μπορούσε να γίνει μπλογκοπαίγνιο: θα μπορούσα δηλαδή να καλέσω άλλους ιστολόγους να καταγράψουν τις φοβίες τους, αλλά φοβάμαι να το κάνω.
Υ.Γ.3: Ακολουθεί ο Εθνικός Ύμνος των φοβιών:

Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Φιλοσοφικές αναζητήσεις

Είναι γνωστόν ότι η Γκούγκλα έχει κατά καιρούς παραπλανήσει και οδηγήσει εις τα δίχτυα μου πολλά αθώα θύματά μου που βγαίνουν εις το διαδίκτυον προς αναζήτησιν ολίγης τσοντός ή ιστορίας. Με το φαινόμενον των παραπομπών εις το παρόν ιστολόγιον έχω ασχοληθεί και εις το παρελθόν. Ωστόσο σήμερον διαπιστώνω ότι, πέρα από τις συνήθεις αναζητήσεις που οδηγούν εδώ (κλασικές αναζητήσεις π.χ. "η νταίζη ντακ με κορώνα στο κεφάλι φωτογραφίες" ή "θέατρο καλυψώ τρεις λαλούν κ δυό χορεύουν") και τα σεξοπορνοδιαστροφικού ή βυζαντινολογικού ενδιαφέροντος θέματα (το ίδιο είναι), βλέπω εσχάτως ορισμένα καινοφανή. Δείτε π.χ. τας αναζήσεις της εβδομάδος:


Θα ήθελα λοιπόν οι αναγνώσται που ωδηγήθησαν ώς εδώ ψάχνοντας τα ανωτέρω να με ενημερώσουν: με τι ακριβώς σάλτσα φωτογραφήθηκε η Μαρία Μπακοδήμου (πέστο ή αραμπιάτα; - βάζει και έξτρα παρμεζάνα;), τι σημαίνει kyr-13 propo (νέα συνταγή για κοκτέιλ Κιρ-Ρουαγιάλ;), τι ακριβώς υπονοεί η Γκούγκλα όταν στέλνει εδώ κόσμον που αναζητά γόβες, τι είναι αυτό το pamila legh (αν εννοούν την Πάμελα Άντερσον-Λη, να μάθουν ορθογραφίαν πριν ξαναπεράσουν την θύραν του ιστολογίου μου) και γιατί ψάχνουν όλοι εναγωνίως για την πεθερά της Πάμελας, δηλαδή την μαμά του Τόμμυ Λη; Επίσης να ενημερώσω τα απανταχού λιγούρια ότι, όπως κάθε ιστολόγιον που σέβεται τον εαυτόν του, βεβαίως και διαθέτομεν και εμείς καυτάς ειδήσεις περί την Ελεονώραν Μελέτην, αν και δυστυχώς χωρίς την τελευταίαν λέξιν της αναζητήσεως - επιφυλασσόμεθα όμως διά το μέλλον.

Αι αναζητήσεις της ημέρας:


Παρατηρούμε μια επιμονή με το φεγγαράκι της Ελεονώρας Μελέτη στα αγγλικά, όπως και με την μαμά του Τόμμυ Λη. Ωστόσο βλέπουμε και αναζητήσεις για νυφικά Θεσσαλονίκης (γεγονός που πιστοποιεί ότι ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι πλέον αναπόσπαστον μέρος της Συμβασιλεύουσας - παρεμπιπτόντως, η ώρα η καλλή, φιλλαράκι) ή για σέλες με ύφασμα κεντημένον, προφανώς, από φοιτήτριες του Τμήματος Χρηματοοικονομικής και Τραπεζικής Διοικητικής του Πανεπιστημίου Πειραιώς (ΠΑ.ΠΕΙ.), καθώς και για την ξαδέρφη της Κέιτ Μίντλετον, τον τυφώνα Κατρίνα. Πρέπει επίσης να ενημερώσω τους αναγνώστας μου ότι δεν χρειάζεται να μπαίνουν πλέον εις τον κόπον να ψάχνουν για το Nitro, διότι επιτέλους εφαλίρισε. Πρέπει τέλος να δηλώσω ότι, αν και κάτοχος μεταδιδακτορικού εις το χάος, δεν έχω παραχωρήσει ακόμη την σχετικήν άδειαν εις τα playmobil. Όσο για το mpei mple iti θέλω να μάθω: α) ποιος το ψάχνει, β) τι ακριβώς πιστεύει ότι θα βρει και γ) γιατί η Γκούγκλα βγάζει εμένα ως πρώτη επιλογή.

Και η αναζήτησις της ημέρας:
Φίλοι αναγνώσται, προσοχή! Αν πετάξετε γιαούρτι στην οθόνη, μπορεί και να χαλάσει (και το γιαούρτι και ο υπολογιστής - ο Νταλάρας δεν θα πάθει τίποτα).

Ειμί Κωνσταντίνος ο αναζητών και άρτι ωλοκλήρωσα.

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Are you Serious?

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, λάτρης των μοναρχών, των δικτατόρων και όλων των δημοκρατικώς εκλεγμένων Αρχηγών (ειδικώς όταν είναι μοναδικοί υποψήφιοι), δεν θα μπορούσε παρά να συμπάσχει βλέποντας το δράμα που βιώνει το προεδρικόν ζεύγος της Συρίας - για τον λαόν της χώρας εχέσθη. Δεν έχει κρύψει άλλωστε ότι έκανε κάποτε και ένα πέρασμα και από την Δαμασκόν. Σήμερον πληροφορείται ότι υπεκλάπη το ηλεκτρονικόν ταχυδρομείον του ζεύγους και, ως γνήσιος κουτσομπόλης, κάθισε και το ξεκοκάλισε όλο, διότι, αν είναι να ξεκατινιαστεί, θα το κάνει με εστεμμένους, αρχηγούς κρατών και γαλαζοαίματους και όχι με την κάθε δευτεράντζα πλεμπαρία που ολόκληρη η καριέρα της θα συνοψισθεί εις 3 λεπτά εμφανίσεως εν Eurovision.

Διαβάζοντας τα μέηλ, μαθαίνω ότι η κυρία Άσαντ παρήγγειλε (μεταξύ άλλων) και ένα ζευγάρι παπούτσια Christian Louboutin:

Αντιλαμβανόμεθα όλοι ότι το ζεύγος βρίσκει ευφαντάστους τρόπους δια να παρακάμψει το εμπάργκο όπλων, αν και οφείλω να είπω ότι το θέαμα μιας Πρώτης Κιουρίας που κλοτσά διαδηλωτάς δεν είναι καθόλου σικ. Και επιβεβαιώνομαι: αλλού η Προεδρέσσα παραγγέλνει κηροπήγια και πολυελαίους αξίας 35.118,60 € και ζητά πληροφορίες για το πώς θα πάρει πίσω τον ΦΠΑ, η γιούφτισσα, διότι η παραγγελία είναι εκτός Ευρωπαϊκής Ενώσεως. Μήπως θέλει και τιμολόγιον να το περάσει στα έξοδα του πολέμου;


Έν άλλον απαραμίλλου στιλ ζεύγος υποδημάτων είναι το κάτωθι:

Δεν θα σχολιάσω το γούστον του Προέδρου (μπορεί να επηρεάσθη από την ανάγκην για αυτοάμυνα), θα είπω μόνον ότι η ως άνω φωτογραφία δικαιολογεί την άμεσον ανατροπήν του.

Επίσης ο Πρόεδρος, πάντα εις την μόδαν, αγόρασε από τα iTunes ένα από τα τελευταία μεγάλα χιτ:



Σωστή επιλογή, δεδομένου ότι η χώρα είναι 20 χρόνια πίσω. Πάντως το να ακούς μουσική την ώρα που ρίχνεις ρουκέτες στις πόλεις σου μου θυμίζει λίγο τα γενέθλια του Χίτλερ με Μπετόβεν - αν και άλλη κλάση: οι Ναζί ήσαν εξπέρ και εις την μουσικήν και εις την εξόντωσιν.


Αλλού ο Πρόεδρος δηλώνει ενθουσιασμένος με το παρακάτω βίντεο:



Φαντάζομαι ότι δοκίμασε να το κάνει και ο ίδιος, αλλά πολύ φοβούμαι ότι δεν του βγήκε το κόλπον ακριβώς όπως εις το βίντεο.

Τέλος, υπάρχουν και οδηγίαι για μιαν ομιλίαν του Προέδρου. Νομίζω ότι ο συντάκτης του κειμένου σταχυολόγησε την θεματολογίαν του από τα ελληνικά κόμματα όλου του φάσματος, συμπολιτευόμενα και αντιπολιτευόμενα:
- θρησκεία-πατριωτισμός (δοκιμασμένες μέθοδοι: πάντα πιάνουν, όταν τα βρούμε σκούρα),
- ό,τι συμβαίνει είναι διεθνής συνωμοσία,
- ο Πρόεδρος νιώθει τα προβλήματα των απλών ανθρώπων (φαντάζομαι ότι κάθε Σύρος έχει τα προβλήματα του προεδρικού ζεύγους: να, τις προάλλες παρήγγειλε χειροποίητα τραπέζια από το Chelsea και -αν είναι ποτέ δυνατόν!- τους τα έστειλαν με διαφορετικού χρώματος σχέδια!!!),
- η συγκεκριμένη κυβέρνησις είναι μεταβατική μέχρι τις εκλογές
- οι εκλογές θα βγάλουν κυβέρνησιν εθνικής ενότητος
- καθησυχασμός του λαού για την οικονομικήν κατάστασιν
- καταπολέμηση της διαφθοράς
- μπόνους το all-time classic θέμα "Ισραήλ".

Ειμί Κωνσταντίνος ο κλασάτος Πρόεδρος και άρτι ωλοκλήρωσα.

Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

Gott mit uns*

*"ο Θεός μαζί μας": μόττο της Γερμανικής Αυτοκρατορίας - πλέον και του κάθε Έλληνα

Την ώρα που ο λαός παρακολουθούσε τα απομεινάρια των τηλεοπτικών χούλα χουπ, το τελευταίον Γιουρογκρούπ (υπό τον ήχον των χλαπ χλουπ των δανειστών που αποφάσισαν να μας κάνουν καινούργια κουπ, ενώ μας καρφώνουν με γκαπ γκουπ), τσουπ-τσουπ μας έφερε νέα μέτρα που θα κάνουν γκντουπ.

(Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός απουσίασε όλο αυτό το διάστημα, προκειμένου να συλλάβει εις την ολότητα της την ως άνω φράσιν που αποτελεί το απόσταγμα της σοφίας του και συμπυκνώνει όλα τα δραματικά γεγονότα των τελευταίων ετών. Παρακαλώ τους New York Times και την Le Monde να μου ζητήσουν την άδειαν πριν την θέσουν ως προμετωπίδα τους).

Η κατάστασις που μόλις περιέγραψα με επιστημονικούς όρους (δηλαδή λαϊκιστί: συνεχής γερμανική οικονομική επέκταση, ανατροπές στη Μέση Ανατολή, πετρέλαια που εμφανίζονται παντού, Αγγλία που αφίσταται του γερμανικής εμπνεύσεως δημοσιονομικού συμφώνου, διότι ουσιαστικά πλήττεται το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο της προς όφελος του βιομηχανικού της Γερμανίας, Γαλλία εν αναμονή νέας ηγεσίας με αντιγερμανικά χαρακτηριστικά, νεο-οθωμανισμός μιας ακόμα παραπαίουσας Τουρκίας,  κ.α.) μοιάζει εντόνως (και να μην μοιάζει, για τις ανάγκες της αναρτήσεως θα την κάνω εγώ να μοιάζει) με τας ημέρας προ του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Για να μην πω ότι το χύσιμον της μπίρας εις την πλάτην της κας Μέρκελ θυμίζει εκπληκτικώς την δολοφονίαν του Αρχιδούκα Φραγκίσκου Φερδινάνδου - τόσο πολύ, που βγήκα εις το μπαλκόνι μου να δω μήπως έχει φτάσει εις την Μεσόγειον σε βοήθειαν της Αντάντ ο Βραζιλιάνος Ναύαρχος Pedro Max Fernando Frontin. - μπορεί να μην ήρθε ακόμα, αλλά σύντομα θα είναι εδώ: είδα κάτι Βραζιλιάνες χορεύτριες την προηγούμενη εβδομάδα στο καρναβάλι. Και θα ταπώσω όποιον αναλυτήν πάει να μου κουνηθεί, αναφέροντας ακόμη μίαν εκπληκτικήν ομοιότητα: προκειμένου ο Βενιζέλος να γίνει Πρωθυπουργός, τον έχω ικανόν να κάνει μέχρι και ξεχωριστόν κράτος με έδρα την Θεσσαλονίκην.
Όσο λοιπόν χαζεύουμε τις χορεύτριες περιμένοντας τον Ναύαρχον Frontin να μας γλιτώσει από τους Γερμανούς, ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός θα προσπαθήσει να βάλει εις το κλίμα οικονομικού πολέμου τους συμπατριώτας του (στους Νορβηγούς αναφέρομαι) με γερμανικάς αφίσας από τον Α' Παγκόσμιον Πόλεμον, κάνοντας φυσικά τις απαραίτητες προσαρμογές:



 Η ως άνω γερμανική αφίσα (πηγή εδώ) προτρέπει τον ελληνικόν λαόν να κάνει οικονομίαν εις το σαπούνι (π.χ. αποφεύγοντας την χρήσιν υπό τρεχούμενου ύδατος ή κρατώντας τα υπολείμματα σαπουνιού), διότι κάποτε θα αναπολεί το Badedas που κάποτε εσνόμπαρε εις το σουπερμάρκετ. Να σημειώσω ότι φαίνεται πως η έλλειψις σαπουνιού τούς έγινε μάθημα, γι' αυτό και εφρόντισαν εις τον Β' Παγκόσμιον Πόλεμον να διαπρέψουν εις την παραγωγήν του.



"Μπολσεβικισμός σημαίνει ότι ο κόσμος θα πνιγεί στο αίμα" (πηγή εδώ). Ακούς Μανώλη Γλέζο που δεν σου αρέσουν τα Μνημόνια; Ακούω, να λες.



"Δεν θα ανεχθούμε την αναρχία. Θα προστατεύσουμε τα γυναικόπαιδα" από αυτούς που μας θέλουν εκτός ευρώ (πηγή εδώ).



"Εργασία: η προστασία απέναντι στην αναρχία", βρομοτεμπέληδες Έλληνες (στην αφίσα απάντησε ο Μιχάλης Χατζηγιάννης) - πηγή εδώ. Κουίζ: βρείτε την συγγένεια της αφίσας με το "Η εργασία απελευθερώνει" και κερδίστε μια βδομάδα στο Άουσβιτς (εισιτήριον ουάν-γουέι).



Η αφίσα παροτρύνει τα διεθνή funds να δώσουν το τελευταίον χτύπημα εις το θηρίον που λέγεται Ελλάδα καλώντας ταυτοχρόνως τον κόσμον να αγοράσει CDS (πηγή εδώ)



Διαφήμισις της εκθέσεως λαφύρων από την Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Νότου εις τον Ζωολογικόν Κήπον του Βερολίνου (θα εκτεθούν και τα νέα αποκτήματα του Ζωολογικού Κήπου στο ίδιο κλουβί: πέντε τίγρεις, τρία λιοντάρια και δυο Έλληνες άνεργοι - ή ό,τι απέμεινε) - πηγή εδώ


Η κυρία Μέρκελ οδηγεί τον γερμανικόν λαόν σε νικηφόραν κάθοδον προς τον Νότον (πηγή εδώ) - ο αετός της φωτογραφίας είναι μέλος της Task Force: ό,τι αρπάξουμε.



Και δύο αγαπημένα:

"Οι Γερμανίδες διαμαρτύρονται για την έγχρωμη κατοχή στον Ρήνο" (πηγή εδώ)

Η αφίσα προτρέπει τους Γερμανούς να τα δώσουν όλα στον πόλεμο, διότι, αν χάσουν, θα γίνουν σκλάβοι των Γάλλων υπό την επιστασία των αράπηδων Ελλήνων (πηγή εδώ)


Έχουν ένα θεματάκι με τους μη Άρειους και δη τους Αράπηδες ή είναι ιδέα μου; Βέβαια και εμείς δεν πάμε πίσω: βλ. π.χ. την φράσιν "θα σε δώσω στον Αράπη" (λέγεται ακόμη η απειλητική αυτή φράσις, αν και σήμερον λιγότερον συχνά - αφήνω δε ότι ορισμένοι επιθυμούν σφόδρα να τους πάρει ο Αράπης).


Ειμί Κωνσταντίνος ο αφισοκολλητής και άρτι ωλοκλήρωσα.


Υ.Γ.1: Ευχαριστώ το γερμανικό τμήμα της ιστοσελίδος World War 1 Propaganda Posters που δεν μου έδωσε την άδεια να αναδημοσιεύσω το ως άνω υλικό και αντιστοίχως δέχομαι τις ευχαριστίες του για τους εκατοντάδες χιλιάδες αναγνώστες που θα το κατακλύσουν λόγω της τιμής που του έκανα σήμερον.
Υ.Γ.2: Εις απάντησιν των αφισών (εκτός βεβαίως της θαρραλέας δηλώσεως του Μιχάλη Χατζηγιάννη), κλείνω με προπαγανδιστικόν άσμα της απέναντι πλευράς με κάποιον σχετικώς γνωστόν συναδέλφον του Μιχάλη, τον Enrico Caruso: