Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Χαλκομανία

Ο μπάρμπας μου ο Ιωάννης ΣΤ' είναι φανατικός αναγνώστης περιοδικών. Ουχί μόνον βυζαντινών, ως τα "Βυζαντινά Σύμμεικτα", αλλά και ετέρων, ως το "Λοιπόν", το "Παντρεύομαι" κ.α. Είναι επίσης φανατικός της διεθνούς μοδός, δι' αυτό δε και η θεία μου Julia Dent Cantacuzène Spiransky-Grant του αποστέλλει την ναυαρχίδα του στυλ, το περιοδικόν Wallpaper. Έτσι έπεσε εις τας χείρας μου το τεύχος Σεπτεμβρίου 2010, το οποίον και θα παρουσιάσω (αγνοώ αν έχει φτάσει εις την Ελλάδα - η θεία είναι από τους πρώτους που το παραλαμβάνουν).
Ξεκινούμε με το εξώφυλλον:
Εις το εξώφυλλον παρατηρούμε μίαν κυρίαν η οποία είναι καθόλα έτοιμη διά την νυχτερινήν της έξοδον: έχει ντυθεί, έχει βαφεί και κάνει έναν τελικόν έλεγχον αν εξέχασε να φορέσει τα σκουλαρίκιά της πριν βγει. Ηθικόν δίδαγμα: να προτιμάτε τους ολόσωμους καθρέπτας. (Σημείωσις: η φωτογραφία είναι από μίαν σειράν φωτογραφιών του περιοδικού με δράμα, φαντασιώσεις εις το κρεβάτιον, αγωνία, λεσβιακά, γκόμενον που όλην την ώραν κοιτάζεται εις τον καθρέπτην -εξ ού και τα λεσβιακά- και άλλα συγκλονιστικά ενσταντανέ).
Εκκινώ το ξεφύλλισμα και μετά από μερικάς διαφημίσεις πίπτω επάνω εις τούτο:


Ομολογώ ότι σκιάχτηκα. Ο μπάρμπας μου όμως ενεθουσιάσθη, διότι θεωρεί πλέον ότι μπορεί κι εκείνος να κάνει καριέραν εις το διεθνές μόνδελινγκ. Ήδη έχει κάνει το πρώτον βήμα: μετά την παραίτησίν του εκ του θρόνου, ως μοναχός Ιωάσαφ φορά κι εκείνος μαύρα. (Παρένθεσις: η τρίχα είναι φυσική ή αποτελεί μεταμόσχευσιν μπατανόβουρτσας;)
Προχωρούμεν ταχέως παρακάτω, διότι θα αρχίσω να αλληθωρίζω ως το μονδέλον. Αλλά και πιο κάτω βρίσκω τούτο εδώ:
Ώχου το... Ποίος τού έφαγε το παγωτόν; Ή μήπως δεν το παίζουν τα άλλα παιδάκια; Και το καλύτερον είναι ότι τα γράμματα γράφουν "Magnus Carlsen: World No.1 Ranked Chess Player". Παιδί, αλλά τουλάχιστον παιδί-θαύμα. (Μπράβο του, αλλά τοιαύτη πολυπραγμοσύνη, ώστε να γίνεται και μονδέλον, ούτε εν Ελλάδι δεν ευρίσκομεν).
Αφού εξαντλήσουμε τας αρχικάς διαφημίσεις, περνούμε εις το κυρίως μέρος του περιοδικού, όπου έχομεν προτάσεις μοδός:
Να σημειώσω ότι πρόκειται περί ντε-πιές του οίκου Chanel: γιλέκον αξίας 1.500 αγγλικών λιρών και πανταλόνιον αξίας 850 αγγλικών λιρών (υποθέτω ότι το μυαλόν του σχεδιαστού τιμάται προς μίαν -τουρκικήν- λίραν). Αν και επέρασεν ο Δεκαπενταύγουστος, σπεύσατε εις τα χωρία σας, διά να μετατρέψετε τας φλοκάτας σας εις μοδάτα πανταλόνια διά ατελείωτον χειμέριον κλάμπινγκ -μην λησμονήσετε να τα συνδυάσετε με ασορτί αξεσουάρ: περιδέραιον διά τα τσιμπούρια.
Αι κυρίαι όμως ας μην παραπονούνται:
Το νέον κραγιόν εις απίθανα χρώματα και εις σχήμα οργάνου περιεχομένου εντός της προαναφερθείσης φλοκάτης. (Οδηγίαι χρήσεως: τοποθετείται με προσεκτικάς κινήσεις ΜΟΝΟΝ επί των χειλέων του στόματος και πουθενά αλλού. Δεν το γλείφομεν και δεν το δαγκώνομεν.)
Και μια και το 'φερε η κουβέντα, αφιέρωμα εις το περιεχόμενον της φλοκάτης:
Διάφορα πιθανά σχήματα και μεγέθη διά τον πιο αγαπημένον φίλον του ανθρώπου. Συνοδεύεται από βαθυστόχαστον άρθρον σχετικώς με το ιδανικόν μέγεθος και σχήμα (ομιλεί και πεοπλάστης -ουχί, δεν αστειεύομαι: ο κ. Roberto Viel εκτελεί τας περισσοτέρας "cosmetic penoplasties" εις το Ηνωμένον Βασίλειον. Η ελληνική γλώσσα πανταχού παρούσα ακόμα και εις αυτού του είδους τας επεμβάσεις).
Εν συνεχεία ακόμη μία διαφήμισις:

Ο Ιησούς Χριστός νικά! Γυρίζομεν σελίδα χωρίς καν να δούμε την μάρκαν -τρελλαί πωλήσεις προμηνύονται.
Πιο ενδιαφέρονται τα επόμενα: διάφοραι προτάσεις διά ξενοδοχεία, όπως η παρακάτω:
Ουχί, δεν πρόκειται περί νεοδμήτου αυθαιρέτου εις την Λούτσαν, αλλά περί μεσάτου (αγγλιστί in) ξενοδοχείου εν Τελ Αβίβ, εις το οποίον η τιμή δωματίου ξεκινά από μόλις $256 -τα δωμάτια που γειτονεύουν με το διπλανόν ερείπιον υποθέτω πως στεγάζουν τας λουξ σουίτας.
Και μια και ομιλούμεν περί αρχιτεκτονικής, έχομεν αφιέρωμα εις τον Έλληνα αρχιτέκτονα Αλέξανδρον Τομπάζην:

Κάτω δεξιά, μεταξύ άλλων γράφει "the bottom right unit is a later addition by the owners". Εκτός του ότι δίνουν στεγνώς τους ιδιοκτήτας εις το διεθνές κοινόν ως γνησίους εκπροσώπους του ελληνικού αυθαιρέτου, παραλείπουν να μας ενημερώσουν αν έχει νομιμοποιηθεί ο ημιυπαίθριος ή ουχί -ήδη έχω φροντίσει να σταλεί φωτογραφίαν εις το ΣΔΟΕ και το Υπουργείον Περιβάλλοντος διά τα δέοντα.
Μετά από το κάρφωμα περνούμε εις προτάσεις διά την αμφίεσιν των καταδοτών:
Φαντάζομαι πως είναι μέρος θερινής κολεξιόν ειδικώς διά την παραλίαν.
Συνεχίζων το ξεφύλλισμα (είμαι σκυλί εις την αισθητικήν αντοχήν) συναντώ σελίδας αφιερωμένας εις τα έπιπλα και την πρακτικότητά τους:
Η συγκεκριμένη φωτογραφία προσπαθεί να μας πείσει ότι πρέπει να υπάρχει μεγάλο κενόν κάτω από τα κρεβάτια, διότι μπορεί να θέλωμεν κάτι να ψάξωμεν και να εμποδιζόμεθα από το ύψος -εννοείται πως όλοι μας τοιαύτην στάσιν τηρούμεν όταν ψάχνωμεν. Αλλά ουχί! Ύστερα από καλυτέραν παρατήρησιν διεπίστωσα ότι η καλλονή (το άλφα με ωμέγα) δεν ψάχνει, αλλά διαβάζει περιοδικόν! Σημείον, φωτισμός, στάσις, αμφίεσις, όλα προσεκτικώς επιλεγμένα διά την άνεσίν της.
Αναρωτιέμαι τι έτερον μπορεί να με περιμένει εις τας λίγας σελίδας που απομένουν και πίπτω επάνω εις την μετενσάρκωσιν του Borat από τον οίκον του μακαρίτου (καλά, εσύ πέθανες νωρίς) Yves Saint Laurent, περικαλώ:

Και κάπως έτσι ετελείωσε το περιοδικόν... 
Συμπέρασματα: 
1)Wallpaper=ταπισερί, ήτοι ταπί σερί. Διά το συγκεκριμένον περιοδικόν προτείνω εναλλακτικώς τον όρον Χαλκομανία (κατά προτίμησιν την δευτέραν ερμηνείαν της λέξεως).
2)Γίνε κι εσύ μονδέλον: μπορείς!
3)Κατά το περιοδικόν οτιδήποτε ωραίον και πρακτικόν δεν είναι εις την μόδαν -άλλως: μόδα είναι οτιδήποτε άσχημον και άχρηστον.
Ή μήπως ουχί; Διότι υπάρχει κάπου εκεί μέσα και μία ακόμη φωτογραφία, η οποία διαφημίζει τα 100 χρόνια λειτουργίας του οίκου Ermenegildo Zegna με ένδυμα και ύφασμα εμπνευσμένα από τον πρώτον χρόνον λειτουργίας του οίκου, ήτοι το 1910:

Συγγνώμη, αλλά προτιμώ να είμαι ντεμοντέ.

Ειμί Κωνσταντίνος ο στι-λίστας (του Σίντλερ) και άρτι ωλοκλήρωσα.

3 σχόλια:

Οι σεκρετικοί νοτάριοί μου θα παραλάβουν το σχόλιόν σας