Καλωσόρισμα

Εγώ, ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, οι κουροπαλάτιοί μου, οι πρωτοσπαθάριοί μου, οι λογοθέτες μου, η κυρα-Μαριγώ η πλύστρα μου και η Σβετλάνα η μασέζ μου (σιάτσου) σας καλωσορίζουμε εις το ιστολόγιόν μου.

Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2011

Τα εις εαυτόν

(Disclaimer: Αυτό το κείμενο γράφτηκε πριν από ένα μήνα περίπου. Αποφασίζω να το αναρτήσω για λόγους που το μέλλον θα αποφασίσει αν πράγματι υφίστανται όπως τους εννοώ.
Όποιος μπήκε να διαβάσει Κωνσταντίνο Καντακουζηνό παρακαλείται να μην ασχοληθεί με το παρόν και να διαβάσει ένα οποιοδήποτε από τα κείμενα των "Ενδόξων στιγμών" κάτω δεξιά.)

Είμαι τυχερός (όχι τυχερός - "άξιος", μου λένε): όποιον στόχο έβαλα τον πέτυχα. Ανέλπιστα καλά, απίστευτα εύκολα. Πράγματα που θεωρώ σχεδόν αυτονόητα - κι ας ξέρω ότι γι' αυτά άλλοι μοχθούν χρόνια και ίσως να μην τα καταφέρουν ποτέ. Άλλοι, ίσως πιο άξιοι από εμένα, γιατί εκείνοι δουλεύουν ενώ εγώ όχι, αλλά πάντα έχω τον τρόπο - ποιος είναι αυτός, ειλικρινά δεν ξέρω. Σκέφτομαι τι έχω κάνει, πόσο με έχουν παινέψει και νιώθω ότι τους κοροϊδεύω όλους, ότι μια μέρα θα καταλάβουν ότι είμαι ένας άχρηστος, ένας απατεώνας - το μόνο ελαφρυντικό μου: ότι γίνεται χωρίς να το επιδιώκω. Σκέφτομαι αν έχω αποτύχει σε κάτι και δεν βρίσκω απάντηση. Κι όμως μέσα μου νιώθω διάχυτη την αποτυχία.

Ακούω τις τελευταίες μέρες αυτό εδώ:




Είναι στη γλώσσα των Tuvan. Δεν ξέρω τι λέει - δεν έχει και μεγάλη σημασία, αφού το νιώθω. Νιώθω τη μοναχικότητα του. Μοναχικότητα, όχι μοναξιά - επιλογή, όχι αναγκασμός. Δεν μου φαίνεται, ούτε εδώ ούτε εκεί έξω. Αλλά λίγο οι συνθήκες αυτών των χρόνων, σκέφτομαι, λίγο ο χαρακτήρας, λίγο οι ανάγκες της κατά μόνας εργασίας, γλιστράνε οι άνθρωποι μέσα από τα χέρια σου σαν τους κόκκους της άμμου. Δικαιολογίες. Ναι, είμαι δύσκολος άνθρωπος, αλλά ούτε αυτό φταίει. Μάλλον φταίει που δεν επιδίωξα ποτέ να με ανατρέψω.
Να κάτι στο οποίο έχω αποτύχει.

Γράφω. Πολύ και συχνά. Όχι μόνο εδώ. Όλη μου η ζωή είναι γράψιμο. Ως κάτεργο και ως πάρεργο. Ως επάγγελμα και ως δημιουργία.
Αλλά τα καύσιμα της ψυχής μου δεν είναι ανεξάντλητα.

Όταν αλλάζω, όταν μιλάω όπως σκέφτομαι εγώ και όχι ο Κωνσταντίνος, βλέπω τις ρωγμές μου. Μέσα από αυτές όμως δεν βγαίνει ο συνηθισμένος μου εαυτός, δεν βγαίνει αυτός που νομίζω ότι είμαι, αλλά κάποιος άλλος. Πάντα συνομιλούσα με τις περσόνες μου, πάντα με γοήτευε η πολλαπλότητά μου. Αλλά όταν διάβασα το βιβλίο Δρ Τζέκιλ και Μίστερ Χάιντ (το οποίο αφελώς θεωρούσα παιδικό μέχρι τότε) κατάλαβα ότι είμαι παγιδευμένος ανάμεσα στον πόθο για ένα καλύτερο Εγώ ("Εμείς" ίσως θα 'πρεπε να πω) και στη γοητεία της αυτοκαταστροφής.


Κάποιες από τις σχετικά πρόσφατες αναρτήσεις, λόγω της επικαιρότητας, εντάσσονταν στο πλαίσιο αυτών που θεωρώ ως σοβαρές. Ξέφευγαν από τον καταστατικό σκοπό αυτού του μπλογκ, τη γελοιοποίηση των πάντων. Ίσως γιατί οι καταστάσεις ήταν από μόνες τους σουρεαλιστικές και η διακωμώδησή τους δεν προσέφερε τίποτα. Ίσως γιατί ήταν τόσο σοβαρές που η γελοιοποίηση έμοιαζε παράταιρη.
Αλλά η ευρεία κυκλοφορία μιας συγκεκριμένης ανάρτησης με αφορισμούς με προβλημάτισε: μπορεί η δουλειά μου, αυτό που κάνω στον σκλάβο χρόνο, να είναι οι απαντήσεις, όμως ο ελεύθερος χρόνος μου είναι γεμάτος ερωτήσεις. Γι' αυτό και στην κανονική μου ζωή εκφράζω άποψη με απροθυμία: οι βεβαιότητες ποτέ δεν με γοήτευαν. Και επειδή είμαι προορισμένος να ανήκω σε έναν κόσμο που θα ονόμαζε κανείς "το σύστημα", είναι μάλλον παρακινδυνευμένο να τον κρίνω. Το έχω κάνει βέβαια, αλλά πολύ προσεκτικά - εδώ μιλάω πιο καθαρά. Γιατί το συνεχίζω δεν μπορώ να εξηγήσω. Ίσως γιατί είμαι ένας ελεύθερος άνθρωπος που έχει επιλέξει να ζει μια ελεγχόμενη ζωή.


Και το μόνο που μένει είναι απορίες: ποιος είμαι εγώ και ποιος ο Κωνσταντίνος; Ποια τα άλλα πρόσωπά μου; Γιατί τόσο πολλά;


Έχω σκεφτεί σοβαρά να κλείσω αυτό το μπλογκ. Όχι απλώς να το κλείσω, αλλά να το εξαφανίσω, να μην μείνει ούτε μια λέξη από αυτά που έχω γράψει, μόνον μια ανάμνηση σε κάποιους που έτυχε να με διαβάσουν. Κι όλα αυτά από φόβο. Διότι όσα διακινδυνεύω είναι περισσότερα από όσα κερδίζω.
Αλλά ποτέ δεν έβαλα τη ζωή μου στο ζύγι.

Γιατί όλα αυτά; Γιατί ένα μπλογκ; Γιατί να μοιράζεσαι σκόρπιες σκέψεις με το άγνωστο άπειρο; Τι θα μείνει, όταν εγκαταλείψω; Ένα ηλεκτρονικό βαμπίρ, που θα έχει μονάχα αναμνήσεις ζωής: φίλους που δεν γράφουν πια, αναγνώστες που δεν διαβάζουν, σχόλια που μένουν αναπάντητα.
Και τι είναι αυτό που κάνει τους άλλους να με διαβάζουν; Το χιούμορ είναι μια απάντηση, αλλά δεν με καλύπτει. Άλλωστε θεωρώ πως τα δύο κύρια στοιχεία του χαρακτήρα μου ίναι η αυστηρότητα και η έλλειψη χιούμορ. 


Συμβαίνει κάποιοι να ξέρουν ποιος είμαι και κάποτε να μιλάμε για τον Κωνσταντίνο σε δημόσιους χώρους.
Τους παρακαλώ να μιλάμε χαμηλόφωνα.



Τις προάλλες ήμουν με ανθρώπους που έβλεπα για πρώτη φορά. Δεν μιλούσα πολύ, περισσότερο τους παρατηρούσα, όπως κάνω συνήθως. Αναρωτιέμαι τι γνώμη σχηματίζουν για μένα. Αναρωτιέμαι αν κάποιος από αυτούς τυχαίνει να διαβάζει αυτό το μπλογκ. Αναρωτιέμαι πώς θα αντιδρούσε αν του έλεγα ποιος είμαι. Πιθανότητα δεν θα με πίστευε.


Ο Κωνσταντίνος αρχίζει να με τρομάζει. Γίνεται ανεξέλεγκτος. Γίνεται Άλλος.


Υ.Γ.: Το επόμενο διάστημα κατεβάζω στροφές. Οι αναρτήσεις θα είναι λιγότερο συχνές και πιο μικρές: σχολιασμός ενός γεγονότος, μιας φωτογραφίας, μιας δήλωσης. Αναρτήσεις-τομές στην ανοησία από Νοέμβριο.

31 σχόλια:

  1. ευτυχώς δεν είχα ποτέ και δεν θα έχω το δήλημα αυτό. Διότι ο Mahler76 και ο Νίκος Π. είναι τα ίδια ακριβώς πρόσωπα όπως θα σε διαβεβαιώσει όποιος αναγνώστης του μπλόγκ μου είχε την ατυχία να με γνωρίσει από κοντά.

    Όσο για το μπλόγκ, μην τρελαίνεσαι. Και να το σβήσεις μένει αποθηκευμένο στο google reader του καθενώς μας οπότε δεν χάνεται ποτέ.

    Φιλιά πολλά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν μπορώ να πω πως χαίρομαι που διάβασα κατι που έψανχνα να πω για μένα. Διότι χαρμόσυνο δεν είναι. Το βιβλίο το διάβασα προ πολλού, η διαδικασία όμως της αφομοίωσής του ακόμα καλά κρατεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Είναι πολλά αλλά νομίζω πως συμπιέζονται σε ένα: Αν σε κάνει να νιώθεις όμορφα, εσένα.

    Θαυμάζω τον τρόπο σου και την γραφή σου. Και γι' αυτό δεν τόλμησα ούτε ένα σχόλιό μου έως τώρα να αφήσω. Και σε εκτίμησα είναι η αλήθεια όχι από τα άλλα αλλά μέσα από αυτό το blog, εκτιμώντας, έπειτα, μαζί και όλα τα άλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νομιζω σου συμβαινει αυτο γιατι ειναι κατι σα ρολος, αυητ η γραφη , η απιθανη γραφη για σενα
    Εμενα δε μου συνεβη ποτε ετσι αλλα η αληθεια ειναι οτι κι εγω αυτες τις μερες σκεφτομαι να το κλεισω , γιατι υπαρχει ενας-δυο εμπαθεις και βαριεμαι να λενε τα ιδια και τα ιδια , και μετα βαριεμαι εμενα να κανω ποστ τα ιδια και τα ιδια
    Ισως ειναι σα τους ερωτες που σε 2-3 χρονια σβηνουν και μενει η αγαπη
    Η αληθεια και εγω βαρεθηκα να διαβαζω αλλους αγαπημενους μπλογκερς γιατι ειναι ιδιοι,και ψαχνω καινουργιους
    Απλα ξερεις κατι? ο κωνσταντινος εισαι συ ποοιυ φοβασαι να εισαι
    χιουμορ εχεις , δειξτο και στη κανονικη σου
    και γελασα πολυ με το σχολιο σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ακριβώς αυτά που λέει ο άσωτος σκέφτομαι και εγώ. Εδώ μέσα έχεις μια μικρή θεατρική πράξη κάθε φορά. Αν κάτι απο εδώ θες να το έχεις και έξω απλά κάντο. Αν πάλι το ανάποδο και αυτό κάντο. Αυτή η ανάρτηση σου ήταν πχ η πιο...εκτός ρόλου που έχω διαβάσει ;)
    Και είναι και αυτή εξαιρετική, αλήθεια. Μη τα πολυζυγίζεις αγαπητέ μου...Η γραφή είναι ψυχή. Δεν ζυγίζεται...;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. το να εξαφανίσεις το μπλογκ, δε θα κάνει τον κωνσταντίνο να πάψει να υπάρχει. θα είναι εκεί και θα είναι και ανικανοποιήτος, ανέκφραστος.

    γράφε ως κωνσταντίνος όταν αυτός το αισθάνεται.

    το χιούμορ είναι ένδειξη ευφυΐας. ένας έξυπνος άνθρωπος κατανοεί τις ανάγκες του και τις ικανοποιεί. τις υλοποιεί και τις απολαμβάνει. μερικές φορές, απολαμβάνουν και οι άλλοι τις δημιουργίες του. άλλες φορές όχι.

    όμως ποιος άνθρωπος, δεν είναι πολυσχιδής;;;

    καλή σου ημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. η καλύτερή σου ανάρτηση,τελεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Άλλος; Με δεδομένο ότι το γράψιμο είσαι εσύ, η ειρωνεία είσαι εσύ, το χιούμορ εσύ, η πίκρα εσύ και όλα τα συναισθήματα εσύ, χλωμό το κόβω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Βασικά, ό,τι και να σου πούμε εμείς μπορεί να σε βοηθήσει, αλλά μπορεί και όχι. Μόνο εσύ ξέρεις, ίσως βαθιά μέσα σου, τι είναι καλύτερο για σένα. Ίσως χρειάζεσαι απλώς ένα διάλειμμα...
    Όπως και να έχει (και για να μιλήσω και για μένα, αλλιώς τι κουήν θα ήμουν), θα είσαι πάντα μέρος των ευγενών μου εκεί δεξιά. Ναι, οκ, εσύ δεν είσαι απλός ευγενής, αλλά αν σε ξεχωρίσω θα έχουμε εξέγερση και δεν έχω καμία όρεξη να πνίγω (όχι πνιγώ) πάλι στο αίμα. Πφφφ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. πέρασα να πω μια καλημέρα. καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Η ποιηση ειναι σαν μια εξομολογηση αργα τη νυχτα, σ΄ένα προσωπο που αξαφνα πεθανε και μεις συνεχιζουμε να μιλαμε, λεει ο Λειβαδιτης

    Το ιδιο συμβαινει καθε φορα που γραφουμε ή κανουμε μια αναρτηση κλπ, εχουμε την αισθηση οτι καποιοι μας ακουνε αλλα η αληθεια ειναι οτι κανεις δεν "υπαρχει" απεναντι

    Πιστευω ότι αυτό συμβαίνει και σε σενα κουράστηκες να "φωναζεις" και ν΄ακους την επιστροφη απο την ηχώ της φωνης σου, γιαυτο και η απογοητευση.

    "Υπαρχουμε" οσο χρονο διαρκει μια νεα αναρτηση, οταν σταματησεις να γραφεις η ιντερνετικη σου περσονα αποδεικνύεται ηλεκτρονικά "νεκρη" κανενας δεν θα ενδιαφερθει για σενα

    Δεν ερχομαι συχνα εδώ ουτε αφηνω σχολια, αλλα μ αρεσει ο τροπος που γραφεις και περιγραφεις

    Καλημερα φιλε μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αυτή η ανάρτηση θα ήθελε κουβεντούλα,
    και όχι έναν απλό σχολιασμό...

    Γιατί ακόμη και ο πιο ενδελεχής σχολιασμός
    θα κάλυπτε μόνο όσα λες.
    Όχι και τα υπόλοιπα.

    Καλή μας ημέρα, φίλε μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ειδες που η Kihli γραφει οτι ειναι η καλυτερη σου αναρτηση?
    ετσι ειναι και γω τη νθεωρω ως καλυτερη
    αυτο το σκεφτομαι και για μενα
    γιατι νομιζω οτι εχω κουραστει και εχω κουρασει, δεν εχω κουραστει ομως να διαβαζω και να σχολιαζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. http://www.youtube.com/watch?v=0Su8LXNS16A

    Γίνε αυτό που εσύ θες να είσαι. Αλλά αποδέξου το χιούμορ που έτσι κι αλλιώς έχεις. Κι αν νιώθεις πως σου ήρθαν πράγματα πιο εύκολα απ ότι σε άλλους, δεν είναι λόγος για λύπη. φτιάξε με αυτά τη στέρεη βάση σου και προχώρα παραπέρα. Ίσως η δική σου μάχη στη ζωή να είναι με τη μοναχικότητα, ποιός ξέρει?
    Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ώστε αυτες ειναι οι εσωτερικές σας αναζητήσεις. είστε τελικά και εσείς οι αυτοκράτορες άνθρωποι με προβλήματα θνητών.με μια μπουγάτσα με τυρί όλα αυτά περνάνε να ξέρετε.
    για κριός πολύ το σκέφτεστε πάντως. συνήθως είμαστε πιο παρορμητικοί. τι ωροσκόπο έχετε;
    σοβαρά τώρα δικό σας είναι το μπλογκοπαλάτι ό,τι θέτε το κάνετε και όποτε θέτε το ανοίγεται και το κλείνεται. όσο για τα του εαυτού, όλοι μια μάσκα τη φοράμε. είναι σημαντικό να έχει απλά λίγες τρύπες για να μη σκάτε. όταν λέτε συστημικός εννοείται είστε βουλευτής ή δημοσιογράφος; χαχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Kωνσταντίνε αφηστε τις αηδιες.
    Ποιος σας εκβιαζει να παω να του ξηγηθω μια περαιωση! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ε, χμ, ε... Δεν περίμενα να κάνετε ομαδικό ντου, αλλά σας ευχαριστώ. Βασικά, αυτή η ανάρτηση έγινε γιατί αυτό το κείμενο για δικούς μου λόγους έπρεπε να υπάρχει αναρτημένο. Όχι για τώρα, αλλά για το μέλλον.


    Ένας-ένας τώρα σύντομα:


    mahler76: Αυτό με το google reader το είχα ακούσει, το έψαξα και το βρήκα. Από σήμερα ο Κωνσταντίνος θα γίνει φίλος του Κωνσταντίνου.

    evroskarseras: Φαντάζομαι ότι αναφέρεστε στον Δρ Τζέκυλ. Αυτοί πάλι, δεν κατάφεραν να γίνουν φίλοι.

    Μανώλης - Αναμνησιολόγιον: Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν. Το γιατί ακόμα το ψάχνω. Αν με κάνουν να νιώθω όμορφα, δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πέρα από τις δυνάμεις μου.

    άσωτος γιος: Το πρόβλημά μου είναι πιο σύνθετο από μια απάντηση στο "μου αρέσει-δεν μου αρέσει", "βαρέθηκα-δεν βαρέθηκα"

    kovo voltes: Θεατρική πράξη: το πιάσατε άριστα το νόημα.

    ria: Ναι, ο Κωνσταντίνος θα υπάρχει για πάντα, σχεδόν υπάρχει πριν από εμένα (since 1347 δηλώνει άλλωστε).

    kihli: Αν σας άρεσε, διαβάστε και την συνέντευξη: http://deka-plin-ena.blogspot.com/2010/11/blog-post_30.html

    Δημήτρης Τερζής: Άλλος ίσως όχι. Αυτόνομος ίσως ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Koueen: Το διάλειμμά μου είναι αναγκαστικό λόγω φόρτου. Αλλά θα είμαι παρών. Σκοπεύω να εγκαταλείψω όταν θα πρέπει να γίνει και όχι κάτω από συναισθηματική ή άλλη πίεση.

    kapseros: άλλο ένα παρών. Ευχαριστώ.

    velvet: Εν μέρει έχετε δίκιο, εν μέρει όχι. Κούραση ίσως υπάρχει από τη συνεχή παρουσία, απογοήτευση όχι. Κάποτε έγραφα στο άλλο μπλογκ για μήνες χωρίς να με διαβάζει κανείς. Τώρα γράφω ανεξάρτητα από το πόσοι με διαβάζουν. Και ναι, η ιντερνετική περσόνα είναι εφήμερη και άυλη, αλλά έχω και άλλες που κάποια στιγμή θα έρθουν και θα την αναστήσουν.

    Dimitris A.: Η αλήθεια είναι ότι σ' αυτή την ανάρτηση καλύτερα θα ήταν να μην άφηνα ανοιχτά τα σχόλια. Γιατί δεν μιλάω στους αναγνώστες, μιλάω σ' εμένα (σ' εμένα όπως δεν είμαι ακόμα).

    sunnefoula: Δεν συνηθίζω να δίνω μάχες με τους συντρόφους μου.

    tovenito: Τον ωροσκόπο τον ψάχνουμε ακόμα - αλλά υπάρχει μια υπόθεση για Καρκίνο. Βεβαίως αν δεν ταιριάζουμε, θα τον αλλάξω, δεν υπάρχει θέμα. Ώρα γέννησης στο περίπου ξέρουμε εξάλλου. Είπα σύστημα, αλλά εγώ είμαι η καλή πλευρά του συστήματος.
    Αναμένω να με πάτε στην καλύτερη μπουγάτσα.

    tzagalagabugu: Δεν με εκβιάζουν, αλλά αν θέλετε να περαιώσουμε μαζί κανέναν, στη διάθεσή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Και τώρα που είστε όλοι καλοί μαζί μου, απορίες:
    1. Πώς κάνουμε hyperlink στα σχόλια;
    2. Αντί να έχω τις αγαπημένες μου αναρτήσεις αραδιασμένες δεξιά, μπορώ να φτιάξω μια σελίδα και να είναι εκεί μέσα όλες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ..."μη φοβάσαι καλέ παιδάκι,,, όλοι το ίδιο είμαστε,,, έλα να παίξεις μαζί μας όποτε νιώθεις εσύ καλά...", θα ήθελα να σας πω, αλλά δε σας το λέω από σεβασμό στους θεσμούς...¨:) ~ Καλό απόγευμα!
    Συμφωνώ και με Ρία και με Δημήτρη αλλά και σε καταλαβαίνω [εν μέρει...]
    Όντως, αυτή η συζήτηση δεν γίνεται σε αυτόν τον χώρο, χρειάζεται προσωπική επαφή...
    Α, και από "βαμπίρ",,, μόνον στην ύπαρξη των "ενεργειακών βαμπίρ" "πιστεύω" και πάλι υπό συνθήκες και όρους...
    *τα Σέβη μου και την Αγάπη μου!* :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αγαπητέ Κωνσταντίνε συνέχισε να γράφεις.
    Μου έμαθες πολλά όλο αυτό τον καιρό και σε ευχαριστώ πολύ!Ακόμα και αν ανακάλυψα κακές πλευρές του εαυτού μου, που δεν μου είναι ευχάριστο, είναι όμως σωτήριο και θα σώσω ό,τι μπορώ να σώσω.
    Να είσαι καλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αγαπητέ Κωνσταντίνε. Αυτό το "Κάποια πράγματα πρέπει να γίνουν" και κυρίως αυτό το "πρέπει" της παραπάνω πρότασής σου κατά την απάντησή σου δε το καταλαβαίνω. Υποτίθεται πως εδώ μέσα ένας από τους λόγους που γράφουμε είναι διότι "δεν πρέπει" αλλά επειδή το επιθυμούμε. Εάν μου έλεγες πως το "πρέπει" πηγαίνει για τη συγγραφή ενός θεατρικού έργου ή κάποιου τηλεοπτικού σήριαλ ας πούμε :) ε ναι θα το καταλάβαινα.
    Νομίζω πως ένα από τα μεγαλεία τούτης της ρημάδας της ζωής είναι η απόλυτη ελευθερία που μας προσφέρει. Άσε το τι επιτρέπουμε αργότερα να φορτωθεί στη καμπούρα μας. Οι αρχικές επιλογές είναι δικές μας. Και γενικότερα οι επιλογές είναι δικές μας.
    Όπως και να 'χει πάντως θεωρώ ότι το γράψιμό σου -τουλάχιστο- μέσα εδώ είναι ευφυέστατο. Ακόμη κι αν προέρχεται από κάποια "πρέπει" που δεν μπορώ να τα κατανοήσω. Εμένα προσωπικά μου προσέφερε έμπνευση. Μα και για πολλοστή φορά τη διαπίστωση της ημιμάθειάς μου (χαρακτηριστικό γνώρισμα -δυστυχώς- της γενιάς μου, της γενιάς του 70). Αυτό δεν το γράφω σαν απαραίτητα κακό μα σας την αφορμή που με βάζει να ψάχνομαι περισσότερο.
    Να είσαι καλά για να συνεχίσεις ακόμη καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Με το που άρχισα να διαβάζω σκέφτηκα : Φοβάται!
    Είχα δίκιο!!
    Βάλτο λοιπόν στα πόδια κι από δώ!
    Αντε ! τι κάθεσαι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ελένθω: Ευχαριστώ για την επίσκεψη. Ενεργειακά βαμπίρ; Τι είναι αυτό; Συνδέονται και με το δίκτυο της ΔΕΗ;

    πυρόλυση: Χαίρομαι όταν βοηθάω, αν και συνήθως γίνεται ακουσίως.

    Μανώλης: Κρατήστε το ότι δεν μπορείτε να κατανοήσετε, γιατί δεν σας δίνω όλα τα δεδομένα. Πάντως η διάσταση που θέλω να δώσω σ' αυτή την ανάρτηση στηρίζεται σε κάτι που θεωρώ μεταφυσική μου υποχρέωση.

    Ανώνυμος: Εσύ πάλι ποιος είσαι; Αυτό το "βάλτο λοιπόν στα πόδια κι από δω" επιτρέπω να το πει μόνον ένας.
    Και δεν είσαι, γιατί αυτός είμαι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Αγαπητέ μου Καντακουζηνέ,

    έτσι μου έρχεται να σου πω "χαίρω πολύ" γιατί η ειλικρίνεια είναι διάχυτη στο κείμενό σου αυτό το τόσο προσωπικό.
    Δεν είναι βέβαια παρήγορο αλλά πολύ που γράφουμε ψευδωνυμικά έχουμε παρόμοιες αναρωτήσεις και συχνά φτάνουμε στο σκαλοπάτι του να κλείσουμε το μπλογκ. Αν το καλοσκεφτείς θα δεις ότι τελικά το μπλογκ σου πληρώνει συγκεκριμένες ανάγκες σου και ο λεγόμενος Άλλος είσαι σε μεγάλο βαθμό εσύ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ιφιμέδεια: υπάρχει διάχυτη ειλικρίνεια, αλλά μετ' επιτάσεως την αρνούμαι.
    Ή μάλλον προσπαθώ να την αρνηθώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Για τον υπερσύνδεσμο
    το κείμενο εδώ
    αν και νομίζω οτι εχεις βάλει πολλές φορές υπερσύνδεσμο σε σχόλια. (?)

    Τώρα όντως αυτή είναι μια πολύ ωραία ανάρτηση. Εγωιστικά το βλέπω και χαίρομαι πολύ που είσαι θνητός με ανησυχίες και εναλλαγές στη διάθεση.
    Όταν σκέφτομαι τι μένει, ποιά είναι η λύση μ'αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, η απάντηση που δίνω συνήθως στον εαυτό μου είναι οτι πρέπει να βλέπω τα πράγματα χαλαρά. Με χιούμορ, είναι όντως τόσο αστεία. Γι'αυτό θαυμάζω τον Κωνσταντίνο γιατί κάνει αυτό ακριβώς.
    Βλέπει την επικαιρότητα με χιούμορ, ποιοτικό και όχι εύκολο μα πολύ έξυπνο. Και τότε με χαλαρώνει και μένα...
    Από σήμερα όμως ξέρω οτι είναι ένας άνθρωπος που κι αυτός προσπαθεί και όχι κάποιος που έχει ξεκαθαρίσει τα πάντα.
    Κι αυτό μου δίνει περισσότερη δύναμη,
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Τι έκανα καλέ;; Υπερσυνδέθηκα!
    http://w3schools.com/html/html_links.asp

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. AnD, ευχαριστώ για τους υπερσυνδέσμους (δεν τους έχω χρησιμοποιήσει ποτέ σε σχόλια, αλλά, τώρα που μου το μάθατε, θα τον γονατίσω τον μπλόγκερ). Σας ευχαριστώ και για το σχόλιο, γιατί κάπως έτσι είναι: δεν έχω ξεκαθαρίσει τα πάντα.
    Αν το είχα κάνει, θα ήμουν απολύτως ανόητος (τώρα είμαι σχετικώς).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αχ μεγαλειότατε

    μη μου φύγετε όπως έφυγα εγώ λόγω ανωτέρας βίας... σάς αγαπώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. :)
    [δε χρειάζονται κανένα 'δίκτυο',,, αλλά 'συνδέονται' γενικώς,,, όπου βρουν...:]

    [υγ:Ωραία μπλούζα!]

    φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Οι σεκρετικοί νοτάριοί μου θα παραλάβουν το σχόλιόν σας