Βιβλίον με τον αγγλόφωνον τίτλον "What every MAN thinks about apart from SEX" (ελληνιστί: Τι σκέπτονται οι άνδρες εκτός του σεξ) κάνει θραύσιν εις τα εξωτερικά. Και τούτο διότι το βιβλίον αφενός έχει πιασάρικον τίτλον και αφετέρου αποτελείται αποκλειστικώς από λευκάς σελίδας, επομένως χρησιμοποιείται και ως σημειωματάριον. Προσωπικώς πιστεύω ότι εν Ελλάδι μπορεί επίσης να κάνει τεραστίαν επιτυχίαν, διότι προσθέτει αυτομάτως ένα βιβλίον εις το οπλοστάσιον του πολυπληθούς αναγνωστικού κοινού της παραλίας και μπορεί ευκόλως να μας βγάλει από την αμηχανίαν που προκαλεί η ερώτησις: "Διάβασες τίποτα φέτος;" Αφήνω δε την πώλησιν μούρης ότι δυνάμεθα να διαβάζουμε ΚΑΙ αγγλικά από το πρωτότυπον.
Βεβαίως η Ελλάς για ακόμη μίαν φοράν πρωτοπορεί και ο αλλοδαπός συγγραφεύς τρώγει την σκόνην μας: προ ετών ο Ρένος Αποστολίδης εκυκλοφόρησε από τας εκδόσεις Κάκτος παρόμοιον κενόν βιβλίον με τίτλον: "Όλα όσα γνωρίζουν οι νεοέλληνες για τους αρχαίους Έλληνες".
Θεωρώ σαφώς επιτυχέστερον και εγγύτερον προς την αλήθειαν το βιβλίον του Αποστολίδη. Άλλωστε οι άνδρες σκέπτονται τουλάχιστον 3-4 πράγματα ακόμα: πώς θα βγάλουν ακόπως λεφτά (προ Μνημονίου) ή (μετά το Μνημόνιον) ποιος (άλλος, εννοείται) θα πληρώσει τον λογαριασμόν, ποιες applications συνδυάζονται με το τελευταίον iPhone και αν ήτο οφσάιντ το γκολ εις το ντέρμπι.
Ειμί Κωνσταντίνος ο βιβλιοφάγος και άρτι ωλοκλήρωσα.
Υ.Γ.: Απορία: δεδομένου ότι τα δύο βιβλία έχουν ακριβώς το ίδιο περιεχόμενον, μπορεί να γίνει λόγος για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας; Προεκτείνοντας την προηγουμένην σκέψιν, μπορεί ένας παραγωγός λευκού χαρτιού Α4 για εκτυπωτάς να αξιώσει και αυτός προστασίαν της πνευματικής του ιδιοκτησίας; Το απόλυτον κενόν είναι τέχνη (λογοτεχνία εν προκειμένω); Καυταί ερωτήσεις υψηλού φιλοσοφικού και νομικού προβληματισμού, όπως αντιλαμβάνεσθε (είναι προφανές ότι ο Marcel Duchamp με τον ουρητήρα του έχει κάνει μεγάλη ζημιά και εις τον χώρον της λογοτεχνίας).
Πρωτοπανεντιμοϋπέρτατε, η μάχη περί πνευματικών δικαιωμάτων φοβούμαι ότι λάβει εκρηκτικάς και απροβλεψίμους διαστάσεις καθότι, πλην του Ρένου Αποστολίδου, προϋπήρξεν και έταιρος λόγιος του οποίου μοι διαφεύγει το όνομα, όστις συνέγραψεν δύο βίβλους υπό τους τίτλους "Τι γνωρίζουν οι άντρες για τις γυναίκες;" και "Τι γνωρίζουν οι γυναίκες για τους άντρες;", με πανομοιότυπον περιεχόμενον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα σέβη μου και καλά Κούλουμα να έχητε!
Από τον νομικό προβληματισμό να σας απαλλάξω λέγοντας ότι η Σύμβαση Βέρνης (Παρισιού)προστατεύει το έργο, το πνευματικό δημιούργημα,δηλαδή κάτι που υπάρχει στο χώρο των νοημάτων και των αισθητικών πραγματοποιήσεων
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι φυσικά δεν καλύπτει ούτε καν ύφος, τεχνική, μανιέρα, τεχνοτροπία,ρυθμό κλπ, πόσο μάλλον το τίποτα. Στον φιλοσοφικό προβληματισμό λυπάμαι, δεν μπορώ να χρησιμεύσω.
Φίλτατε Κ.Κ., το αυτό -κενό- εγχείρημα είχα αγοράσει παλιά (αλλά το πήρα όντως για σημειωματάριο-κι όχι για βιβλίο) από τον Αρκά, με εξώφυλλο τη Λουκρητία και τίτλο κάτι σχετικό με το σεξ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί μούρης που πωλείται πακετάκι με ξενόγλωσσο βιβλίο, επιφυλάσσομαι, γιατί μόνο τη "μούρη" δεν έχω στο μυαλό μου όταν βλέπω τιμή ξενόγλωσσου στο 1/5 από του μεταφρασμένου.
Άμα είναι να πιάσουμε κουβέντα για πνευματικά δικαιώματα, θα καταλήξουμε στο προφανές συμπέρασμα πως ο Έλληνας μεταφραστής/εκδότης, βγάζει πιο πολλά κι από το συγγραφέα τον ίδιο στην Ελλάδα, ..άρα;
Το απόλυτο κενόν είναι ΑΘΛΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήTo clopyright παει κι ερχεται αγαπητε
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://tzagalagabugu.blogspot.com/2010/05/terrors.html
Είσαι απίστευτος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι διαπιστώνω η ιδέα μόνον πρωτότυπη δεν είναι: Αποστολίδης, Αρκάς, Dr Alan Francis και ενδεχομένως τούτο εδώ (http://www.protoporia.gr/product_info.php/products_id/69393), γεγονός που με οδηγεί εις περαιτέρω σκέψεις:
ΑπάντησηΔιαγραφήτι είναι αυτό που κάνει ένα κενόν βιβλίον ευπώλητον και άλλο ουχί, ενώ έχουν ακριβώς το ίδιο περιεχόμενον; Μήπως τελικώς τούτο αποδεικνύει αυτό που οι περισσότεροι υποψιαζόμαστε: ότι δηλαδή εις την λογοτεχνίαν τον μέγιστον ρόλον παίζει το εξώφυλλον, ο τίτλος, το όνομα του συγγραφέως και το μάρκετινγκ και ουχί το περιεχόμενον;
Προς Β: όσον αφορά το ζήτημα πνευματικής ιδιοκτησίας επιμένω: ναι μεν δεν προστατεύεται η ιδέα κτλ., αλλά εδώ ομιλούμε για το πλήρες περιεχόμενον ενός βιβλίου το οποίον υπάρχει στον κόσμον των νοημάτων και των αισθήσεων (η λευκή σελίς είναι και νοητή και αισθητή).
Αν πάρω το περιεχόμενον του "Αναφορά στον Γκρέκο" του Καζαντζάκη, αλλάξω το εξώφυλλον και βάλω και πέντε μπούρδες του μπάρμπα μου, του Ιωάννη ΣΤ' (π.χ. ξεκινήσω την αναφοράν με τον αυτοκράτορα να διατάζει "αναφέρσου, στραβάδι!"), το πόνημά μου θα θεωρηθεί οπωσδήποτε κλοπή. Ενώ όταν αντιγράφω από την αρχήν έως το τέλος το κενόν βιβλίον του Αποστολίδη ή όποιου άλλου, χωρίς ουδεμίαν προσθήκην ή αλλαγήν, δεν θεωρείται τέτοια.
Άλλως: είναι το κενόν βιβλίον "μη ον", δεδομένου ότι υπάρχει εις τον πραγματικόν κόσμον, αφού εκδίδεται και κυκλοφορεί κανονικώς;
Καταιγισμός νέων καυτών ερωτημάτων, όπως αντιλαμβάνεσθε.
Αν και Σάββατο βράδυ περί άλλων έπρεπε να τυρβάζω, θα σας απαντήσω εκ του προχείρου ότι η Διεθνής Σύμβασις προστατεύει το δημιούργημα, η κενή σελίς, εμπίπτει σε αυτή την έννοιαν; Απόψε με απασχολεί η δίκη που διεξάγεται στο Τελ Αβίβ για το έργο του Κάφκα (ίδετε άρθρο Judith Butler σε London Review of Books), μόλις λύσω αυτό το ζήτημα σας υπόσχομαι να ασχοληθώ και με τα αυτοκρατορικά δημιουργήματα του θείου σας, εάν δε σας ενοχλεί η προτεραιότητα που δίνω αλλαχού. Σας συνιστώ πάντως Γεώργιο Κουμάντο, εάν βιάζεστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητή Β, ούτε ο Κουμάντος ούτε ο Κοτσίρης ούτε η Καλλινίκου δύνανται να απαντήσουν πειστικώς εις την απορίαν μου: είναι η αντιγραφή λευκής σελίδος αντιγραφή απλώς της ιδέας της λευκής σελίδος ή είναι αντιγραφή του περιεχομένου της; Αν βρείτε απάντησιν, ενημερώσατέ με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Κωνσταντίνε,
ΑπάντησηΔιαγραφήη ιδέα προστατεύεται όταν ενσωματωθεί σε κάποιο υλικό υπόστρωμα (δηλαδή 'παραχθεί'), προστατεύεται όμως και πριν πραγματοποιηθεί, εάν λάβω γνώση ενός ποιήματός σας και σπεύσω να το εκμεταλλευτώ. Τα κριτήρια είναι η προσωπική δημιουργική συμβολή σε συνδυασμό με την πρωτοτυπία ως στατιστική μοναδικότητα (δλδ να καθρεφτίζεται η προσωπικότητα του δημιουργού). Συνεπώς δεν προστατεύονται οι επιστημονικές ανακαλύψεις γιατί δεν υπάρχει η απρόβλεπτη μοναδικότητα, μπορεί όμως να προστατευτεί -ως μορφή- η περιγραφή της ανακάλυψης, ούτε ο τίτλος ενός έργου μπορεί να προστατευτεί, εάν ο συνδυασμός δεν είναι πρωτότυπος (πχ βλέπετε εσείς κάποια πρωτοτυπία στον τίτλο του έργου του κου Αποστολίδη; για τις κλισεδούρες προεφηβικού επιπέδου του στυλ τι έχουν στο νου τους οι άνδρες, τι να πω, οι άνδρες του περιβάλλοντός μου τουλάχιστον έχουν και άλλα πράγματα στο μυαλό τους). Σαφώς και δεν προσβάλλει την πνευματική ιδιοκτησία κάθε ομοιότητα ενός έργου προς κάποιο παλιότερο, ή αν το παλιότερο υπήρξε μόνο πηγή έμπνευσης για το νεώτερο, αντιλαμβάνεστε ότι αντίθετη κρίση θα αποτελούσε απαράδεκτη τροχοπέδη σε κάθε συνέχιση της πνευματικής δημιουργίας. Η αισθητική ή νομική αξιολόγηση του έργου είναι αδιάφορος(έργο άθλιο ή παράνομο). Εξίσου αδιάφορο είναι αν πρόκειται περί βιβλίου και το σημειωματάριο μπορεί να αποτελέσει, υπό προυποθέσεις, αντικείμενο προστασίας. Η κενή σελίδα δεν έχει περιεχόμενο για να αντιγραφεί και η ιδέα χρήσης λευκών σελίδων για να υποδηλώσει την απλή σκέψη -έκφραση γνώμης ότι πχ η προσφορά του ιστολόγου ΚΚ στην ανάπτυξη της πνευματικότητας των αναγνωστών του (ως τίτλος)και λευκές σελίδες για να πω ότι είναι μηδαμινή ή μαύρες για να πω ότι μαύρο φίδι που τους έφαγε αν έτσι νομίζουν... δεν βλέπω να έχει κάποιο "δημιουργικό ύψος". Τώρα βέβαια ένα τέτοιο έργο μπορεί να προστατευτεί στο τμήμα της σελιδοποίησής του, αν παρουσιάζει αυτή δημιουργική πρωτοτυπία, του εξωφύλλου κλπ.
Τέλος ακόμη και όταν δεν συντρέχουν οι προυποθέσεις για την προστασία με τις διατάξεις περί πνευματικής ιδιοκτησίας, είναι δυνατή η προστασία με τον αστικό κώδικα (περίπτωση Κάφκα, κατά την ταπεινή μου άποψη)ή με τις διατάξεις για τον αθέμιτο ανταγωνισμό (εκμετάλλευση διαφήμισης άλλου εκδότη).
Συγγνώμη που οι σκέψεις μου είναι πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως εριμμένοι, αλλά πρέπει να προλάβω αύριο να αμολήσω καλούμπα, με μεγαλύτερη επιτυχία ελπίζω από τον πρώην Νομάρχη και νυν Περιφερειάρχη μας, τον ανεπανάληπτο Παναγιώτη.
Μακάρι να σας βοήθησα λίγο!
Παράλειψις και παραλλήλως άσκησις:
ΑπάντησηΔιαγραφήWorking with truth and fiction, with found objects and created artifice στο έργο των Marcel Duchamp, Kazimir Malevich και W.G. Sembald.