Going to Pieces

Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είναι τακτικός αναγνώστης της στήλης Bits & Pieces του κ. Άρη Δημοκίδη στη Lifo. Εκεί διάβασε ανάρτησή του για το  ζήτημα που έχει δημιουργηθεί με έγγραφο που αναφέρεται στη Lifo και αποκάλυψε το Wikileaks.
Με δυο λόγια η ιστορία: η αμερικανική πρεσβεία κάλεσε τον Don Forst (γκουρού των free press) σε δημοσιογραφικό συνέδριο και η Lifo του πήρε συνέντευξη. Το θέμα που δημιουργήθηκε οφείλεται στο ότι σε ένα τηλεγράφημα της αμερικανικής πρεσβείας ο κ. Speckhard, πρέσβης τότε των ΗΠΑ στην Ελλάδα, αναφέρεται στο συνέδριο, στη Lifo και στη συνέντευξη. Η ανάρτηση παρουσίαζει το περιστατικό ως φιάσκο, μια δήθεν συγκλονιστική αποκάλυψη που έκαναν άλλα ελληνικά μέσα χωρίς να διαβάσουν την συνέντευξη, η οποία αφορά μόνον στη δημοσιογραφία και τα free press και καμία σχέση δεν έχει με αμερικανική πολιτική, συνωμοσίες και προπαγάνδα.

Διαβάζοντας όμως το τηλεγράφημα, θεώρησα πως τα πράγματα δεν είναι εντελώς απλά και αθώα, όπως φαίνονται εκ πρώτης όψεως, γι' αυτό και έγραψα το παρακάτω σχόλιο:

"Όποιος διαβάσει το τηλεγράφημα του κ. Speckhard καταλαβαίνει τα εξής:

1. Ότι η Αμερικανική πρεσβεία μέσω του mosaiko.gr ("Embassy Athens' youth-oriented website", όπως αναφέρεται), οργάνωσε το συνέδριο, διότι τους ενδιαφέρει η διάδοση του αμερικανικού μοντέλου δημοσιογραφίας ("we plan to leverage this exposure to U.S. models for the next generation of Greek journalists further")

2. Ότι φρόντισε για την προβολή του συνεδρίου, γι' αυτό και κανόνισαν την συνέντευξη - πριν απο το συνέδριο ("Prior to the conference, we set up an interview with Don Forst in a top alternative Greek weekly, LiFO... We also hosted a pre-conference press roundtable that was well-attended by mainstream Greek media outlets, including several traditional daily newspapers and independent SKAI TV"). 
Και νομίζω ότι από τη διατύπωση προκύπτει πως η πρωτοβουλία της συνέντευξης ανήκει στην ίδια την πρεσβεία που φρόντισε για την προβολή του γεγονότος.

3. Ότι φροντίζουν για αυτό που σε απλά ελληνικά λέμε "ξεκάρφωμα" ("Having two speakers who disagreed on key points coming from such high-profile U.S. outlets made for a lively discussion, and increased our credibility")

4. Ότι έμειναν πολύ ευχαριστημένοι από το γεγονός ("LET'S DO IT AGAIN").

Από τα παραπάνω προκύπτει, νομίζω, ότι οι άνθρωποι ξέρουν τι κάνουν: ακόμα και αθώα συνέδρια με υπεράνω υποψίας ομιλητές είναι ενταγμένα στα πλαίσια της αύξησης της επιρροής τους σε μια χώρα (στη συγκεκριμένη περίπτωση, μέσω της εξοικείωσης των νέων δημοσιογράφων με τα αμερικανικά μοντέλα). Και δεν είναι ούτε απαραίτητο ούτε μάλιστα επιθυμητό να προβάλλονται μόνον πρόσωπα ευθυγραμμισμένα με την επίσημη πολιτική των ΗΠΑ.
Θεωρώ αναμενόμενο η Lifo να αρπάξει την ευκαιρία και να πάρει συνέντευξη από γκουρού των free press - τη δουλειά της κάνει. Ωστόσο γνωρίζει ότι χρησιμοποιείται. Και το αποδέχεται."

Το σχόλιό μου αυτό δεν δημοσιεύτηκε από τον διαχειριστή. Ίσως γιατί βλέπω το ζήτημα διαφορετικά από τους άλλους σχολιαστές της ανάρτησης: δηλαδή ζητούμενο δεν είναι αν ο συγκεκριμένος ή η Lifo είναι τσιράκι ή όχι της κυβέρνησης των ΗΠΑ και αν κάνουν προπαγάνδα (δεν είναι και δεν κάνουν - είναι σαφές), αλλά ότι ένα έντυπο χρησιμοποιείται για κάποιους στρατηγικούς στόχους της αμερικανικής πρεσβείας. Και θεωρώ ότι η ελληνική δημοσιογραφία δεν είναι τόσο αφελής, ώστε να μην υποψιάζεται ότι χρησιμοποιείται. Δεν λέω φυσικά ότι ο ρόλος της Lifo είναι εθνικά ύποπτος ούτε ότι το να παίρνεις συνεντεύξεις είναι κακό. Λέω ότι το τηλεγράφημα αυτό την εντάσσει στο σύστημα των ελληνικών ΜΜΕ, το οποίο χρησιμοποιεί η αμερικανική πρεσβεία για την εξυπηρέτηση των στόχων της (άλλα ΜΜΕ τα χρησιμοποιεί για πολιτικές θέσεις και άλλα, όπως εν προκειμένω τη Lifo, για εξοικείωση με τα αμερικανικά μοντέλα τρόπου ζωής και σκέψης). Και όλα αυτά παρά τα έξυπνα άρθρα, τις ενδιαφέρουσες συνεντεύξεις, τις εναλλακτικές προτάσεις και τις ωραίες φωτογραφίες - ή ίσως ακριβώς γι' αυτό (τα "U.S. models for the next generation of Greek journalists" που λέγαμε - ή, όπως το λένε πιο ωμά αλλού: "we are putting more resources into our dealings with media schools and students... we should see a gradual reduction in the knee-jerk anti-Americanism that colors the media"). Ή, με τα λόγια του Herbert Schiller, που μελέτησε το φαινόμενο της αμερικανικής διείσδυσης σε άλλες χώρες μέσω των μίντια: "Για να επιτευχθεί διείσδυση σε μεγάλη κλίμακα, τα μίντια πρέπει να αιχμαλωτιστούν από την κυριαρχούσα/διεισδύουσα δύναμη".

Η άλλη μου σκέψη ήταν ότι το σχόλιο απορρίφθηκε, διότι παραβίασα κάποιον όρο χρήσης της ιστοσελίδας - αν και δεν βρήκα κάπου να αναφέρεται ότι απαγορεύεται η διατύπωση αρνητικών προς την Lifo σχολίων.
Εκτός και αν αυτό ανήκει στον άγραφο κώδικα τιμής της Lifo.

Ειμί Κωνσταντίνος ο λογοκριθείς και άρτι ωλοκλήρωσα.

Υ.Γ.1: Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν με πολυνοιάζει, διότι, όπως βλέπετε, το σχόλιο δημοσιεύεται εδώ, στην ναυαρχίδα του ΔΟΚ (Δημοσιογραφικός Οργανισμός Καντακουζηνού). Γι' αυτό και εγώ από την Lifo θα κρατήσω μόνον τις ωραίες αναμνήσεις. Επομένως, θα συνεχίσω την κανονική ροή του προγράμματός μου με δυο αναρτήσεις που περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους εδώ και μέρες.

Υ.Γ.2: Το άλλο τηλεγραφήμα για τα ελληνικά ΜΜΕ με τίτλο "Πώς να διαβάζετε τον ελληνικό τύπο: οδηγός για τους αμύητους" θα το σχολιάσω σύντομα και όπως του αξίζει.
Υ.Γ.3:  Και επειδή έπεσε πολλή Αμερική σήμερα, πάρτε λίγο αμερικανικό πολιτιστικό ιμπεριαλισμό, αλλά από αυτόν που δεν αρέσει καθόλου στην αμερικανική πρεσβεία: απόσπασμα του έργου "Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος" του Αμερικανού συνθέτη και πιανίστα Φρέντερικ Ζέφσκι (Rzewski), παραλλαγή του γνωστού έργου του Sergio Ortega: