Ο πρωτοπανεντιμοϋπέρτατος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός ευρίσκεται εις την δυσάρεστον θέσιν να ζητήσει συγγνώμη από το περιοδικόν Wallpaper που έκραξε προ μηνός. Δεν αντελήφθη ότι το περιοδικόν ευρίσκετο εις την διεθνή πρωτοπορίαν, όταν, μεταξύ άλλων, είχε αφιέρωμα εις τα δερμάτινα, τας μπότας και τα υπόλοιπα στρατοκαυλέ αξεσουάρ. Δεν αντελήφθη ούτε ότι θα ενέπνεε τον νέον κώδικα ενδυμασίας (αγγλιστί dress code) του Προεδρικού Μεγάρου.
Συγκεκριμένως, ο νέος (και καλός, όπως πληροφορούμαι) σκηνοθέτης κ. Σύλλας Τζουμέρκας φωτογραφίζεται δίπλα εις τον Πρόεδρον με αμφίεσιν στρατιωτικήν: ουχί φουστανέλα της προεδρικής φρουράς αλλά άρβυλον, συνοδευόμενον από μαύρα ενδύματα - απαραίτητα λόγω της προφανούς επισημότητος του χώρου.
(Ο δεκανέας Τζουμέρκας συμμετείχε εις το φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας με την ταινίαν "Χώρα προέλευσης".)
Η θεία μου Julia Dent Cantacuzène Spiransky-Grant (εγγονή του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ulysses Grant - ναι, η οικογένειά μου είναι εις όλα τα διεθνή πόστα: έχει φάει την σκόνην μας η λέσχη Μπίλντεμπεργκ!), η οποία με προμηθεύει με τον αμερικανικόν τύπον, μου απέστειλε προσφάτως το νέον τεύχος του Wallpaper. Διστάζω ωστόσο να το κράξω την φοράν τούτη, διότι πιστεύω ότι συντόμως θα δούμε τις προτάσεις μόδας του εις το Προεδρικόν Μέγαρον - ενδεχομένως δε και εις το Υπουργικόν Συμβούλιον με πιο πιθανήν πρωτοπόρον την κυρίαν Άνναν σύζυγον Γιώργου Νταλάρα:
Ειμί Κωνσταντίνος ο μετανοήσας και άρτι ωλοκλήρωσα.
Υ.Γ.: Παρακαλούνται οι αναγνώσται του παρόντος ιστολογίου να μην τρομάξουν, αν δουν εις τον ουρανόν της Αττικής ΑΤΙΑ (Αγνώστου Ταυτότητος Ιπτάμενα Αντικείμενα): κατά πάσα πιθανότητα θα πρόκειται περί των ιπταμένων ντολμάδων του Τουρκοκυπρίου καλλιτέχνου Hussein Chalayan (αυτές τις μέρες υπερίπτανται της Κωνσταντινουπόλεως) που ο αέρας έφερε προς τα εδώ:
Η συνταγή των ιπταμένων ντολμάδων εδώ. Συμβουλή: αν τους μαγειρέψετε, κλείστε τα παράθυρα μην σας φύγουν!
Μηπως να αρχισουμε να βαζουμε αυγά σιγα σιγα σε αεροστατα και στην Αθηνα και λοιπη Ελλάδα; Έρχονται εκλογές και θα μας χρειαστουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ντολμάδια τα φοβάμαι!
Ασε που αν πεταχτούν ντολμάδια,στην κεφάλα των υποψηφίων μπορει εκεινοι να παραφράσουν την κίνηση ως θαύμα εξ ουρανού και να μας πουν πως πρεπει να τους ψηφισουμε γιατι θα μας βαλουν στο ιδιο τραπεζι...να φαμε όλοι μαζι...
Ενώ τα αυγά δε μπορείς να τα παραφρασεις...βρωμανε ακόμη και βραστα!
καλημέρα αγαπημένε μου!
Μεγαλειότατε καταρχάς τα σέβη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά δεύτερον οφείλω να συμπληρωσω ότι το στιλ μιλιτέρ είναι ένα στιλ ουχί αξιοκατάπτυστον αλλά επιβάλλεται καθόλη τη διάρκεια της ημέρας, είναι και του λιμανιού, είναι και του σαλονιού.
Βρίσκω δε ότι το στιλ της Άννας είναι ελαφρά πιο προχώ από εκείνο της φωτό, θα πρότεινα το φόρεμα σπαλομπριζόλα που φορούσε η γλυκύτατη, καλλίφωνος Λέιντι Γκάγκα στα μουσικά βραβεία (όχι τα Αρίων - τα άλλα, τα ξενόφερτα.) Για την κα Παπακώστα που είναι και η μεγάλη μου αδυναμία τι προτείνετε;
Αν παρ' ελπίδα έρθετε σε επαφή με τον Τούρκο καλλιτέχνη παρακαλώ όπως του μεταφέρετε να συμπληρώσει και αυγολέμονο στα γιαλαντζί. Για νοστιμάδα. Συνταγή έχουμε από μητέρα γνωστής οικογενείας.
Αγαπητή Coula, όχι αβγά... Δεν είναι σικ διά την πόλιν που διαθέτομεν. Θα επρότεινα γαλλικά macaron από τον Pierre Hermé.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ σουρικάτε, όχι αβγολέμονον: θα μας πέσουν βαριά τα ντολμαδάκια και δεν θα ίπτανται.
Διά την κυρίαν Παπακώσταν το μόνον που μπορώ να σας προτείνω είναι ωτοασπίδες.
Καλή ανάρτησις, κύριε Βυζαντινοτέτοιε. Θα ήθελα να με βάλεις στον ίσιο δρόμο κάνοντας μιας επίσκεψην εις το ιστολόγιον μου, κοινώς το blog μου.
ΑπάντησηΔιαγραφή